Only play what you hear. If you don't hear anything, don't play anything. ~ Chick Corea
------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ GUITAR - ΑΦΙΕΡΩΜΑ
------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ GUITAR - ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Μέχρι το 1910 δεν υπήρχαν κιθάρες στην τζαζ .Στα τέλη της δεκαετίας του ’20 και στην εποχή του σουίνγκ σχεδόν κάθε μεγάλη μπάντα είχε στο ρυθμικό της μέρος έναν κιθαρίστα .Πρωτεύοντα ρόλο η κιθάρα αποκτά στην περίπτωση του βιρτουόζου αμερικανού Eddie Lang .O Eddie υπήρξε ο πρώτος ήρωας της τζαζ κιθάρας και μαζί με το βιολιστή Joe Venuti έγραψαν ιστορία , στα τέλη της δεκαετίας του 20’ με εξαιρετικές ηχογραφήσεις , σχεδόν μια δεκαετία πριν την ανάδειξη του θρυλικού ντουέτου κιθάρας –βιολιού στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού – στο Παρίσι – του Django Reinhardt και Stephane Grappelli .Ο Eddie Lang ηχογράφησε επίσης σε ντουέτο με τον μπλουζ κιθαρίστα Lonnie Johnson μερικούς μοναδικής ποιότητας δίσκους .Ο Eddie έφυγε από την ζωή νεότατος , το 1933 ,αφήνοντας την μοίρα της τζαζ κιθάρας στα μαγικά χέρια του ατσίγγανου Βέλγου Django Reinhardt που το απαράμιλλο σουίνγκ του και η απίστευτη ταχύτητα και δεξιοτεχνία του (ακόμη και όταν έχασε δύο δάχτυλα σε μια πυρκαγιά στο τσαντίρι του το 1928) ενέπνευσαν την εποχή του Swing ενώ μέχρι σήμερα ο θρύλος του παραμένει ζωντανός και η επιρροή του σε σημερινούς κιθαρίστες παραμένει καίρια και διάφορα φεστιβάλ στήνονται αφιερωμένα στο θρύλο του .Το επόμενο μεγάλο βήμα το έκανε στα τέλη της δεκαετίας του ’30 ο Charlie Christian ανοίγοντας τον ηλεκτρικό δρόμο της κιθάρας και ανεβάζοντας την σε ανάλογο ρόλο με αυτόν του σαξοφώνου .Παρόλο που και άλλοι πειραματίστηκαν με την ηλεκτρική κιθάρα κανείς δεν επηρέασε μια γενιά αμέτρητων τζαζ κιθαριστών όπως ο Charlie Christian που υπήρξε μια καταλυτική μορφή και σύμβολο του bop (αν και τεχνικά το στυλ του ήταν κοντύτερα στο σουίνγκ) .Κάθε μετέπειτα μποπ κιθαρίστας λίγο ή πολύ έχει επηρεαστεί από τις αναζητήσεις και την αισθητική του Charlie Christian. Μετά τον Christian σημαντικές μορφές που ξεχώρισαν στο τζαζ στερέωμα ήταν οι μποπ μοντερνιστές Tal Farlow, Kenny Burrell και Jimmy Raney στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και προς τα τέλη της ίδιας δεκαετίας ο hard bop μάστερ Wes Montgomery . Ο εκλεπτυσμένος αρμονικά Jim Hall στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ενέπνευσε πολλούς σύγχρονους σολίστες της τζαζ κιθάρας ενώ σημαντική μορφή της δεκαετίας υπήρξε ο υποβαθμισμένος ιστορικά soul jazz κιθαρίστας Grant Green .Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ο βιρτουόζος σολίστας Joe Pass και ο εξαίρετος στυλίστας George Benson δεσπόζουν στον χώρο .Το fusion και η δεκαετία του ’70 ευνοούν την κιθάρα , φετιχιστικό σύμβολο του ροκ .Σπουδαίοι μουσικοί όπως ο John McLaughlin , o Larry Coryell , o Pat Metheny και o John Abercrombie αναδεικνύονται την δεκαετία αυτή , ο καθένας εισάγοντας νέα στοιχεία και επιρροές στο τζαζ στερέωμα. Η δεκαετία του ’80 μας έφερε στο προσκήνιο μουσικούς όπως ο John Scofield και o Bill Frisell που εμπλούτισαν με τις ανανεωτικές τους ιδέες τον χώρο ενώ από την δεκαετία του ’90 και μέχρι σήμερα στυλίστες όπως ο Wayne Krantz , o Scott Henderson , o Frank Gambale , o Lionel Loueke , o Jeff Parker και άλλοι διατηρούν την τζαζ κιθάρα σε υψηλό και δημοφιλές επίπεδο.------------------------------------------------------------------------------------------------- 100 MOST NOTABLE JAZZ AND AROUND JAZΖ GUITARISTS OF ALL TIME
100 σημαντικοί κιθαρίστες που ανέδειξαν και εξέλιξαν το όργανο μέσα στην τζαζ και γύρω από αυτήν στον 20ο και 21ον αιώνα.
EDDIE LANG (1902 – 1933)
Ο πρώτος τζαζ βιρτουόζος κιθαρίστας .Οι ηχογραφήσεις με τον βιολιστή Joe Venuti είναι κλασικές .Το σοφιστικέ του ,σουίνγκ παίξιμο του τον ανέδειξε σε έναν από τους καλύτερους sidemen για τζαζ και εμπορικά projects ενώ υπήρξε και εξαιρετικός σολίστας .
DJANGO REINHARDT (1910 – 1953)
Η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή φυσιογνωμία της τζαζ , ο Βέλγος Τσιγγάνος με το απαράμιλλο στυλ του επηρέασε καίρια τις κατοπινές γενιές .Μαζί με τον βιολιστή Stephane Grappelli έκαναν θαύματα με το ιστορικό κουιντέτο Hot Club De France.
FREDDIE GREEN (1911 – 1987)
Με τον Walter Page στο μπάσο , τον Jo Jones στα ντραμς , τον Count Basie στο πιάνο χρωμάτισαν μία από τις πιο επιτυχημένες μεγάλες μπάντες της ιστορίας , την ορχήστρα του Count Basie .Φειδωλός με τις νότες , μοναδική ρυθμική αίσθηση – ο ήσυχος γίγαντας της ορχήστρας .
CARL KRESS (1907-1965)
Ο ανορθόδοξος φαινομενικά τρόπος κουρδίσματος του στην εξάχορδη κιθάρα επηρέασε πολλούς κατοπινούς κιθαρίστες .Έλαμψε στην ορχήστρα του Paul Whiteman
EDDIE DURHAM (1906-1987)
Υποβαθμισμένη ιστορικά η αξία του , μία καθολική μουσική προσωπικότητα .Δες αφιέρωμα πιο κάτω στην στήλη των underrated musicians.
ULYSSES LIVINGSTON (1912-1988)
Ξεκίνησε από τον δρόμο και από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 έπαιξε δίπλα στην Lil Armstrong , Benny Carter , Sammy Price , Coleman Hawkins και άλλους .Με την άφιξη του στην Νέα Υόρκη συνόδευσε , ηχογράφησε και περιόδευσε με την Ella Fitzgerald .Μετά την μετακόμιση του στην Δυτική ακτή το 1943 άλλαξε μουσική ρότα και έτσι δεν παγίωσε την θέση του στο τζαζ στερέωμα.
OSCAR MOORE (1916-1981)
Ένα ξεχωριστό ταλέντο που κόσμησε το ιστορικό τρίο του Nat King Cole για μια δεκαετία (1937-1947) .Καθαρός ,λαμπρός τόνος με bop στοιχεία και εκλεκτές αρμονικές επινοήσεις
GEORGE VAN EPS (1913-1998)
Ξεκίνησε με το μπάντζο και στην συνέχεια μάγεψε με την επτάχορδη κιθάρα του .Σπεσιαλίστας των συγχορδιών και του σουίνγκ επηρέασε πολλούς με το στυλ του - αντίθετο με το στυλ που θα έφερνε ο Charlie Christian και οι μοντερνιστές .
CHET ATKINS (1924 –2001)
Η σχέση του με την jazz είναι επιδερμική αλλά η επιρροή του στο παίξιμο της κιθάρας καίρια .Κύριος υπεύθυνος για την είσοδο της μουσικής country σε pop ακροατήρια .
EDDIE CONDON(1905-1973)
Μπορεί να μην τον ακούσαμε ποτέ να σολάρει , η παρουσία του όμως με την τετράχορδη κιθάρα του στην δεκαετία του ’20 και του ’30 ,με τον μοναδικό του παλμό και το έξοχο σουίνγκ, υπήρξε ισχυρή κυρίως δίπλα στον Gene Krupa ή τον Bix Beidebercke στις διάφορες μπάντες που συμμετείχαν.Ενεργός μέχρι το 1971.
LES PAUL (1915-)
Εκτός της σημαντικής του παρουσίας στην τζαζ , το όνομα του συνδέθηκε με την εξέλιξη της μορφολογίας της ηλεκτρικής κιθάρας και της επιρροής του στο ροκ εντ ρολ . Εμφανίζεται ακόμη στα 93 του χρόνια παίζοντας κάθε εβδομάδα στο Irridium jazz club του Μανχάταν .
TONY MOTTOLA (1918 – 2004)
Γνωστότερος από την δουλειά του στις παραγωγές του Enoch Light (Command και Project 3) και την εξαιρετική συνοδεία που παρείχε πίσω από τραγουδιστές όπως ο Frank Sinatra και ο Perry Como αλλά και η συνεργασία του με τον Raymond Scott.Ενεργός μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘80
TONY RIZZI (1923-1992)
Ένας από τους ξεχασμένους θησαυρούς της τζαζ κιθάρας .Η παρουσία του στην μπάντα Alvy West στην δεκαετία του ’40 ανέδειξε το εξαιρετικό του ταλέντο .Στις επόμενες δεκαετίες ηχογράφησε με τον Dave Pell , τον Paul Smith , με άλλους και μόνος του αλλά υπήρξε ενεργός κυρίως δουλεύοντας στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
BILLY MACKEL (1910 – 1986)
Για περισσότερο από τριάντα χρόνια έπαιζε με τον Lionel Hampton χρωματίζοντας εκπληκτικά την θρυλική του μπάντα με το ασύγκριτο παίξιμο του .
DICK MCDONOUGH (1904-1938)
Ο θάνατος του σε νεαρή ηλικία δεν στερεί την μεγάλη του προσφορά κατά την εποχή του σουίνγκ κυρίως στην ορχήστρα των αδερφών Dorsey.To 1934 ηχογράφησε ντουέτο με τον Carl Cress τα σημαίνοντα “Chicken ala Swing” , “Danzon” και “Stage Fright”. Όπως οι περισσότεροι της γενιάς του ξεκίνησε με το μπάντζο για να καταπιαστεί αργότερα με την εξάχορδη κιθάρα.
HY WHITE (1915-)
Ο τύπος του μάστερ κιθαρίστα για μεγάλη μπάντα –έλαμψε στην ορχήστρα του Woody Herman με την οποία αν έπαιρνε περισσότερα σόλο θα είχε αποκτήσει στάτους ανάλογο με του Freddie Green της ορχήστρας του Count Basie .
JOE CINDERELLA (1929-)
Ένας εξαίσιος κιθαρίστας που τεχνικά δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από τον Charlie Christian ή τον Django .Έλαβε μέρος σε αρκετές bop ηχογραφήσεις στην δεκαετία του ’50 αλλά αποτραβήχτηκε από τα τζαζ στούντιο την επόμενη δεκαετία καθώς εργάστηκε για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο ενώ αργότερα αφιερώθηκε στην εκπαίδευση και την διδασκαλία της κιθάρας.
HANK GARLAND (1930-2004)
Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1961 που τον άφησε εν μέρει παράλυτο διέκοψε άδοξα την καριέρα ενός εξαίρετου κιθαρίστα που ηχογράφησε υπέροχους δίσκους κυρίως στην δεκαετία του 60.Το έργο του αξίζει μεγαλύτερης διερεύνησης .
BERNARD ADDISON (1905-1990)
Η παρουσία του σε κλασσικά τζαζ πλαίσια δίπλα στη Billie Holiday , τον Louis Armstrong ή τον Sidney Bechet στέρησε την δυνατότητα έκθεσης του μεγάλου ταλέντου του καθώς η κιθάρα στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ήταν μέρος του ρυθμικού μέρους .Ένας δυναμικός ρυθμικός παίχτης αλλά και εξαίρετος σολίστας .
ROBERT JOHNSON (1911 -1938)
Μυθική μορφή των μπλουζ με στάτους ανάλογο του Charlie Parker για την τζαζ , ο Robert Johnson μέσα από τα λίγα ηχογραφημένα δείγματα έδωσε γραμμή έμπνευσης σε ένα ευρύ φάσμα κιθαριστών των επόμενων γενιών.
TAMBA RED (1904 – 1981)
Λίγοι slide κιθαρίστες του πρώιμου μπλουζ πέτυχαν να έχουν ένα στυλ αναγνωρίσιμο και ιδιαίτερο ώστε να εμπνεύσει τους νεώτερους .Ο Tamba Red υπήρξε ένας από αυτούς - ένα μοντέλο μουσικής επιρροής .Δεν είναι τυχαίο το παρατσούκλι του “Guitar Wizard”.
LONNIE JOHNSON (1899-1970)
Ο πιο τζαζ από τους μεγάλους του μπλουζ – μία κορυφαία μορφή της ιστορίας της μουσικής .Καθόρισε το μέλλον της κιθάρας στις μετά από αυτόν δεκαετίες .Σε πολλές από τις πρώτες του ηχογραφήσεις της δεκαετίας του ’20 το παίξιμο του στην δωδεκάχορδη κιθάρα φαίνεται πως επηρέασε καταλυτικά τους Django Reinhardt και Charlie Christian .
BB KING (1925-)
Ο βασιλιάς του μπλούζ και ο σπουδαιότερος ηλεκτρικός κιθαρίστας του δεύτερου μισού του 20 αιώνα. Ενέταξε τους ρυθμούς της μοντέρνας τζαζ στην μουσική του – Κάθε νότα του B.B. έχει την δική της αυτόνομη ποιότητα ενώ η φωνή του δένει άριστα με της φράσεις της αγαπημένης του Lucille.
JOHN LEE HOOKER (1917-2001)
Ο ήχος των μπλουζ του Delta συναντά τα ηλεκτρικά μπλουζ .Η ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του και το μοναδικό του κιθαριστικό στυλ εμπνευσμένο από τους boogie woogie πιανίστες και το μοναδικό υπνωτικό one-chord groove θα μας σαγηνεύουν πάντα .
MUDDY WATERS (1915-1983)
Δυνατός , ηλεκτρικός ήχος βγαλμένος από την bottleneck κιθάρα του Δέλτα του Mississippi .Το βιβλίο του ηλεκτρικού μπλουζ της σκηνής του Σικάγο έχει εξώφυλλο τον Muddy Waters .
SISTER ROSETTA HARPER (1921-1973)
Μία τεράστια μορφή των γκόσπελς με σουίνγκ και μπλουζ στοιχεία αλλά και μία εξαιρετική κιθαρίστρια .Η τέχνη της φωνής με κιθάρα στο απόγειο της .
CHARLIE CHRISTIAN (1916 – 1942)
Ο άνθρωπος που άλλαξε δραστικά την μοίρα της κιθάρας της τζαζ στην σύντομη καριέρα του (έφυγε σε ηλικία μόλις 26 ετών) .Κάθε τζαζ κιθαρίστας μεταξύ 1940 και 1970 είχε σαν βάση παιξίματος τις καινοτομίες που έφερε ο Charlie Christian .Μάστερ της ηλεκτρικής κιθάρας έπαιξε το όργανο με σουίνγκ και ρευστότητα όπως των σαξοφώνων .Μαζί με τον Monk , τον Dizzy , τον Bird και μερικούς άλλους εφεύραν το bop .
BILLY BAUER (1915-2005)
Μορφή στις μεγάλες μπάντες του Woody Herman και του Benny Goodman και μέλος του γκρουπ του Lennie Tristano μεταξύ 1946 και 1949 αλλά και σπουδαίος μουσικός εξερευνητής στις επόμενες δεκαετίες ο Billy Bauer καταγράφεται σαν μία πολύ σημαντική μορφή για την τζαζ κιθαριστική τέχνη ,
TINY GRIMES (1916-1989)
Δεξιοτέχνης στην εξάχορδη κιθάρα , μπορούσε να παίξει σε οποιοδήποτε στυλ με την ίδια άνεση .Ιδανικός να σπρώξει ρυθμικά μία μπάντα και να εμπλουτίσει κάθε project που συμμετείχε .Άξιος γόνος της τέχνης του Charlie Christian .Ενεργός μέχρι τον θάνατο του αν και λόγω του χαμηλού του προφίλ δεν έγινε ποτέ ευρύτερα γνωστός.
TAL FARLOW (1921-1998)
Οι ανορθόδοξες αρμονίες του και ο οξύμωρος τρόπος που χρησιμοποιούσε τα μεγάλα του δάχτυλα ήταν χαρακτηριστικά του στυλ του. Θρύλος της μοντέρνας τζαζ κιθάρας – Ντροπαλός και χαμηλών τόνων αποτραβήχτηκε για μεγάλο διάστημα από το προσκήνιο .Σημαίνουσα δεκαετία της καριέρας του , η δεκαετία του ’50.
LOU MECCA (1927-2003)
Η συνεργασία του με τον Gil Melle στην δεκαετία του ’50 και οι ηχογραφήσεις με τους άλλους δύο θρυλικούς κιθαρίστες της εποχής , Tal Farlow και Joe Cinderella αποδεικνύουν το τεράστιο ταλέντο του .Δεν έμεινε στις ηχογραφήσεις όσο θα θέλαμε.
WES MONTGOMERY (1925-1968)
The Round Sound .Με τον αντίχειρα του αντί πένας και τον θελκτικό τρόπο που χρησιμοποιούσε τις οκτάβες μάγεψε την δεκαετία του ’60 που βρήκε στο πρόσωπο του τον νέο μεγάλο ήρωα – την εξέλιξη του Charlie Christian.Η μελωδική του προσέγγιση στον αυτοσχεδιασμό του άνοιξε δρόμο για ποπ καριέρα η οποία διακόπηκε με τον πρόωρο θάνατο του .
HERB ELLIS (1921-)
Μέλος του Oscar Peterson Trio και αργότερα κιθαρίστας της Ella Fitzgerald , o Τεξανός Herb Ellis παγίωσε το καλλιτεχνικό του όνομα ως ενός από τους σημαντικότερους τζαζ κιθαρίστες της ιστορίας .Η ελαφριά country πινελιά που βγάζει από την μουσική του παλέτα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του .
Ένας εξαίσιος κιθαρίστας που τεχνικά δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από τον Charlie Christian ή τον Django .Έλαβε μέρος σε αρκετές bop ηχογραφήσεις στην δεκαετία του ’50 αλλά αποτραβήχτηκε από τα τζαζ στούντιο την επόμενη δεκαετία καθώς εργάστηκε για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο ενώ αργότερα αφιερώθηκε στην εκπαίδευση και την διδασκαλία της κιθάρας.
HANK GARLAND (1930-2004)
Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1961 που τον άφησε εν μέρει παράλυτο διέκοψε άδοξα την καριέρα ενός εξαίρετου κιθαρίστα που ηχογράφησε υπέροχους δίσκους κυρίως στην δεκαετία του 60.Το έργο του αξίζει μεγαλύτερης διερεύνησης .
BERNARD ADDISON (1905-1990)
Η παρουσία του σε κλασσικά τζαζ πλαίσια δίπλα στη Billie Holiday , τον Louis Armstrong ή τον Sidney Bechet στέρησε την δυνατότητα έκθεσης του μεγάλου ταλέντου του καθώς η κιθάρα στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ήταν μέρος του ρυθμικού μέρους .Ένας δυναμικός ρυθμικός παίχτης αλλά και εξαίρετος σολίστας .
ROBERT JOHNSON (1911 -1938)
Μυθική μορφή των μπλουζ με στάτους ανάλογο του Charlie Parker για την τζαζ , ο Robert Johnson μέσα από τα λίγα ηχογραφημένα δείγματα έδωσε γραμμή έμπνευσης σε ένα ευρύ φάσμα κιθαριστών των επόμενων γενιών.
TAMBA RED (1904 – 1981)Λίγοι slide κιθαρίστες του πρώιμου μπλουζ πέτυχαν να έχουν ένα στυλ αναγνωρίσιμο και ιδιαίτερο ώστε να εμπνεύσει τους νεώτερους .Ο Tamba Red υπήρξε ένας από αυτούς - ένα μοντέλο μουσικής επιρροής .Δεν είναι τυχαίο το παρατσούκλι του “Guitar Wizard”.
LONNIE JOHNSON (1899-1970)
Ο πιο τζαζ από τους μεγάλους του μπλουζ – μία κορυφαία μορφή της ιστορίας της μουσικής .Καθόρισε το μέλλον της κιθάρας στις μετά από αυτόν δεκαετίες .Σε πολλές από τις πρώτες του ηχογραφήσεις της δεκαετίας του ’20 το παίξιμο του στην δωδεκάχορδη κιθάρα φαίνεται πως επηρέασε καταλυτικά τους Django Reinhardt και Charlie Christian .
BB KING (1925-)
Ο βασιλιάς του μπλούζ και ο σπουδαιότερος ηλεκτρικός κιθαρίστας του δεύτερου μισού του 20 αιώνα. Ενέταξε τους ρυθμούς της μοντέρνας τζαζ στην μουσική του – Κάθε νότα του B.B. έχει την δική της αυτόνομη ποιότητα ενώ η φωνή του δένει άριστα με της φράσεις της αγαπημένης του Lucille.
JOHN LEE HOOKER (1917-2001)
Ο ήχος των μπλουζ του Delta συναντά τα ηλεκτρικά μπλουζ .Η ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του και το μοναδικό του κιθαριστικό στυλ εμπνευσμένο από τους boogie woogie πιανίστες και το μοναδικό υπνωτικό one-chord groove θα μας σαγηνεύουν πάντα .
MUDDY WATERS (1915-1983)
Δυνατός , ηλεκτρικός ήχος βγαλμένος από την bottleneck κιθάρα του Δέλτα του Mississippi .Το βιβλίο του ηλεκτρικού μπλουζ της σκηνής του Σικάγο έχει εξώφυλλο τον Muddy Waters .
SISTER ROSETTA HARPER (1921-1973)
Μία τεράστια μορφή των γκόσπελς με σουίνγκ και μπλουζ στοιχεία αλλά και μία εξαιρετική κιθαρίστρια .Η τέχνη της φωνής με κιθάρα στο απόγειο της .
CHARLIE CHRISTIAN (1916 – 1942)
Ο άνθρωπος που άλλαξε δραστικά την μοίρα της κιθάρας της τζαζ στην σύντομη καριέρα του (έφυγε σε ηλικία μόλις 26 ετών) .Κάθε τζαζ κιθαρίστας μεταξύ 1940 και 1970 είχε σαν βάση παιξίματος τις καινοτομίες που έφερε ο Charlie Christian .Μάστερ της ηλεκτρικής κιθάρας έπαιξε το όργανο με σουίνγκ και ρευστότητα όπως των σαξοφώνων .Μαζί με τον Monk , τον Dizzy , τον Bird και μερικούς άλλους εφεύραν το bop .
BILLY BAUER (1915-2005)
Μορφή στις μεγάλες μπάντες του Woody Herman και του Benny Goodman και μέλος του γκρουπ του Lennie Tristano μεταξύ 1946 και 1949 αλλά και σπουδαίος μουσικός εξερευνητής στις επόμενες δεκαετίες ο Billy Bauer καταγράφεται σαν μία πολύ σημαντική μορφή για την τζαζ κιθαριστική τέχνη ,
TINY GRIMES (1916-1989)
Δεξιοτέχνης στην εξάχορδη κιθάρα , μπορούσε να παίξει σε οποιοδήποτε στυλ με την ίδια άνεση .Ιδανικός να σπρώξει ρυθμικά μία μπάντα και να εμπλουτίσει κάθε project που συμμετείχε .Άξιος γόνος της τέχνης του Charlie Christian .Ενεργός μέχρι τον θάνατο του αν και λόγω του χαμηλού του προφίλ δεν έγινε ποτέ ευρύτερα γνωστός.
TAL FARLOW (1921-1998)
Οι ανορθόδοξες αρμονίες του και ο οξύμωρος τρόπος που χρησιμοποιούσε τα μεγάλα του δάχτυλα ήταν χαρακτηριστικά του στυλ του. Θρύλος της μοντέρνας τζαζ κιθάρας – Ντροπαλός και χαμηλών τόνων αποτραβήχτηκε για μεγάλο διάστημα από το προσκήνιο .Σημαίνουσα δεκαετία της καριέρας του , η δεκαετία του ’50.
LOU MECCA (1927-2003)Η συνεργασία του με τον Gil Melle στην δεκαετία του ’50 και οι ηχογραφήσεις με τους άλλους δύο θρυλικούς κιθαρίστες της εποχής , Tal Farlow και Joe Cinderella αποδεικνύουν το τεράστιο ταλέντο του .Δεν έμεινε στις ηχογραφήσεις όσο θα θέλαμε.
WES MONTGOMERY (1925-1968)
The Round Sound .Με τον αντίχειρα του αντί πένας και τον θελκτικό τρόπο που χρησιμοποιούσε τις οκτάβες μάγεψε την δεκαετία του ’60 που βρήκε στο πρόσωπο του τον νέο μεγάλο ήρωα – την εξέλιξη του Charlie Christian.Η μελωδική του προσέγγιση στον αυτοσχεδιασμό του άνοιξε δρόμο για ποπ καριέρα η οποία διακόπηκε με τον πρόωρο θάνατο του .
HERB ELLIS (1921-)
Μέλος του Oscar Peterson Trio και αργότερα κιθαρίστας της Ella Fitzgerald , o Τεξανός Herb Ellis παγίωσε το καλλιτεχνικό του όνομα ως ενός από τους σημαντικότερους τζαζ κιθαρίστες της ιστορίας .Η ελαφριά country πινελιά που βγάζει από την μουσική του παλέτα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του .
MUNDELL LOWE (1922-)
Ένας από τους πιο Cool κιθαρίστες της ιστορίας της τζαζ .Μπορεί να μην υπήρξε ποτέ μεγάλο όνομα αλλά η μακροχρόνια παρουσία του δικαιώνει την παρουσία του στην λίστα μας .
BARNEY KESSEL (1923-2004)
Αυτοδίδακτος , βγαλμένος από τις μεγάλες ορχήστρες του Artie Shaw και του Charlie Barnett , εξελίχτηκε σε έναν από τους σημαντικότερους cool boppers με έδρα το Los Angeles .
KENNY BURRELL (1931-)
Το άλμπουμ “Guitar Forms” μας δίνει το στίγμα της τέχνης του μεγάλου κιθαρίστα Kenny Burrell .Δεξιοτεχνία , μελωδική αίσθηση και σταθερότητα χωρίς πειραματισμούς χαρακτηρίζουν το έργο ενός από τους πιο ονομαστούς boppers.
JOE PASS (1929-1994)
Τα άλμπουμ που ηχογράφησε στην Pablo την δεκαετία του ’70 υπό τον τίτλο “Virtuoso” παίζοντας σόλο κιθάρα μιλούν από μόνα τους .Εξωπραγματικός.
DICK GARCIA (1931-)
Αυτοδίδακτος από τα εννέα του χρόνια .Ως μέλος του κουαρτέτου του Tony Scott το 1950 και συνεργάτης του Charlie Parker στα μέσα της δεκαετίας του ’50 εδραίωσε την φήμη του στους κύκλους της τζαζ .
JOE PUMA (1927-2000)
Φανταστικός κιθαρίστας που το χαμηλό του προφίλ του στέρησε μεγάλο μέρος από την δόξα που άξιζε στην μεγάλη του καριέρα -από το 1949 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80.
JOHNNY SMITH (1922-)
Αλάνθαστος και cool , ο πολυτάλαντος Johnny καταγράφεται σαν μία από τις καλύτερες τζαζ κιθαριστικές φωνές της ιστορίας .Αποτραβήχτηκε από το προσκήνιο ύστερα από την μετακόμιση του στο Colorado την δεκαετία του ’60.Σημαντικότερη ηχογράφηση του το άλμπουμ “Moonlight in Vermont “ από το 1952.
CHUCK WAYNE (1923-1997)
Εκφραστικός και λυρικός , είτε παίζοντας bop είτε συμμετέχοντας σε πιο εμπορικές παραγωγές .Μία αυθεντική μουσική φωνή που μπορούσε να λειτουργήσει σε πολλά πεδία.
T BONE WALKER (1910-)
Στα τέλη της δεκαετίας του ’30 πρωτοπόρησε βοηθώντας την ηλεκτρική κιθάρα να αναδειχθεί σε κεντρικό στοιχείο των μοντέρνων μπλουζ ενώ επηρέασε την ποπ κουλτούρα γενικότερα .
Ένας από τους πιο Cool κιθαρίστες της ιστορίας της τζαζ .Μπορεί να μην υπήρξε ποτέ μεγάλο όνομα αλλά η μακροχρόνια παρουσία του δικαιώνει την παρουσία του στην λίστα μας .
BARNEY KESSEL (1923-2004)
Αυτοδίδακτος , βγαλμένος από τις μεγάλες ορχήστρες του Artie Shaw και του Charlie Barnett , εξελίχτηκε σε έναν από τους σημαντικότερους cool boppers με έδρα το Los Angeles .
KENNY BURRELL (1931-)
Το άλμπουμ “Guitar Forms” μας δίνει το στίγμα της τέχνης του μεγάλου κιθαρίστα Kenny Burrell .Δεξιοτεχνία , μελωδική αίσθηση και σταθερότητα χωρίς πειραματισμούς χαρακτηρίζουν το έργο ενός από τους πιο ονομαστούς boppers.
JOE PASS (1929-1994)
Τα άλμπουμ που ηχογράφησε στην Pablo την δεκαετία του ’70 υπό τον τίτλο “Virtuoso” παίζοντας σόλο κιθάρα μιλούν από μόνα τους .Εξωπραγματικός.
DICK GARCIA (1931-)
Αυτοδίδακτος από τα εννέα του χρόνια .Ως μέλος του κουαρτέτου του Tony Scott το 1950 και συνεργάτης του Charlie Parker στα μέσα της δεκαετίας του ’50 εδραίωσε την φήμη του στους κύκλους της τζαζ .
JOE PUMA (1927-2000)
Φανταστικός κιθαρίστας που το χαμηλό του προφίλ του στέρησε μεγάλο μέρος από την δόξα που άξιζε στην μεγάλη του καριέρα -από το 1949 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80.
JOHNNY SMITH (1922-)
Αλάνθαστος και cool , ο πολυτάλαντος Johnny καταγράφεται σαν μία από τις καλύτερες τζαζ κιθαριστικές φωνές της ιστορίας .Αποτραβήχτηκε από το προσκήνιο ύστερα από την μετακόμιση του στο Colorado την δεκαετία του ’60.Σημαντικότερη ηχογράφηση του το άλμπουμ “Moonlight in Vermont “ από το 1952.
CHUCK WAYNE (1923-1997)Εκφραστικός και λυρικός , είτε παίζοντας bop είτε συμμετέχοντας σε πιο εμπορικές παραγωγές .Μία αυθεντική μουσική φωνή που μπορούσε να λειτουργήσει σε πολλά πεδία.
T BONE WALKER (1910-)
Στα τέλη της δεκαετίας του ’30 πρωτοπόρησε βοηθώντας την ηλεκτρική κιθάρα να αναδειχθεί σε κεντρικό στοιχείο των μοντέρνων μπλουζ ενώ επηρέασε την ποπ κουλτούρα γενικότερα .
JIMMY RANEY (1927-1995)
Αψεγάδιαστη τεχνική και ρευστότητα στο παίξιμο του .Πάντοτε cool αλλά με μία έντονη εσωτερική ενέργεια και γεμάτος από τον λυρισμό του Charlie Parker .
HOWARD ROBERTS (1929-1992)
Μπορεί στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του o Howard Roberts να αναλώθηκε σε εμπορικές παραγωγές , το ταλέντο και η αξία του όμως θα πρέπει να αναγνωριστούν. Όσες φορές έπαιξε και ηχογράφησε τζαζ απέδειξε το επίπεδο του .
PAT MARTINO (1944-)
Από τους πιο σημαντικούς soulful κιθαρίστες της δεκαετίας του ’60 .Θαυμαστό το come back του στην δεκαετία του ‘90 ύστερα από εγχείρηση στον εγκέφαλο που του στοίχησε την μνήμη του .Με θαυμαστή επιμονή ξαναέμαθε κιθάρα και ανέκτησε το επίπεδο του ακούγοντας τους παλιούς του δίσκους .
BUCKY PIZZARELLI (1926-)
Ίσως ο πιο «σουινγκάτος» εν ζωή ρυθμικός κιθαρίστας .Αυτοδίδακτος και μάστερ της επτάχορδης κιθάρας με συνεχή παρουσία από την δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα.
JIM HALL (1930-)
Πριν από το κοινό , μουσικοί όπως ο Chico Hamilton ,o Jimmy Giuffre , o Bill Evans ή ο Sonny Rollins επέλεξαν τον Jim Hall δίπλα τους αναγνωρίζοντας το ταλέντο του και την πλούσια συνθετική ποιότητα που γεννούν τα μελωδικά του σόλο.
JOAO GILBERTO (1931- )
Πρωτοπόρος της Bossa Nova , μιας εκλεπτυσμένης μορφής της samba που έφερε επανάσταση στην δεκαετία του ’60.Με τον Joao Gilberto άλλαξε το κιθαριστικό στυλ στην Βραζιλία ενώ οι ηχογραφήσεις του στην Αμερική με την γυναίκα του Astrud και τον Stan Getz έχουν πουλήσει πάνω από 1 εκατομμύριο δίσκους.
LEE RITENOUR (1952-)
Η βάση της τεχνικής του είναι ο Wes Montgomery .Έγινε ευρύτερα γνωστός στα μέσα της δεκαετίας του ’70 περιοδεύοντας με τον Sergio Mendes .Η Βραζιλιάνικη χροιά είναι έκδηλη στην δουλεία του ενώ εντάσσει και στοιχεία funk , pop , rock και blues στους πειραματισμούς τους. Από τους πιο γνωστούς studio musicians.
STANLEY JORDAN (1959-)
Η αξιοθαύμαστη τεχνική του στην κιθάρα είναι επαναστατική. Η χρήση των χορδών σαν πλήκτρα πιάνου άνοιξε νέους δρόμους στο όργανο .
EARL KLUGH (1954-)
Σύγχρονος μάστερ της ακουστικής κιθάρας με νάιλον χορδές και τζαζ αισθητική , επηρεασμένος περισσότερο από τον Chet Atkins .
FRANK GAMBALE (1958-)
Γεννημένος στην Αυστραλία ξεκίνησε να ηχογραφεί την δεκαετία του ’80 με εξαιρετικές στιγμές κυρίως δίπλα στον Jean – Luc Ponty και τον Chick Corea .
LARRY CARLTON (1948-)
Αν δει κανείς τους μουσικούς με τους οποίους συνεργάστηκε μέχρι να ξεκινήσει σόλο καριέρα το 1978 κατανοεί την αξία του καλιφορνέζου Larry Carlton : Paul Anka , Michael Jackson , Quincy Jones , John Lennon , Steely Dan, Joni Mitchell , Tom Scott , the Crusaders και άλλους .Με την Gibson ES-335 του μας προσφέρει πάντα έναν εκλεπτυσμένο , μπλούζι ήχο με χροιά από Wes Montgomery αλλά και B.B.King..
Αψεγάδιαστη τεχνική και ρευστότητα στο παίξιμο του .Πάντοτε cool αλλά με μία έντονη εσωτερική ενέργεια και γεμάτος από τον λυρισμό του Charlie Parker .
HOWARD ROBERTS (1929-1992)
Μπορεί στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του o Howard Roberts να αναλώθηκε σε εμπορικές παραγωγές , το ταλέντο και η αξία του όμως θα πρέπει να αναγνωριστούν. Όσες φορές έπαιξε και ηχογράφησε τζαζ απέδειξε το επίπεδο του .
PAT MARTINO (1944-)
Από τους πιο σημαντικούς soulful κιθαρίστες της δεκαετίας του ’60 .Θαυμαστό το come back του στην δεκαετία του ‘90 ύστερα από εγχείρηση στον εγκέφαλο που του στοίχησε την μνήμη του .Με θαυμαστή επιμονή ξαναέμαθε κιθάρα και ανέκτησε το επίπεδο του ακούγοντας τους παλιούς του δίσκους .
BUCKY PIZZARELLI (1926-)
Ίσως ο πιο «σουινγκάτος» εν ζωή ρυθμικός κιθαρίστας .Αυτοδίδακτος και μάστερ της επτάχορδης κιθάρας με συνεχή παρουσία από την δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα.
JIM HALL (1930-)
Πριν από το κοινό , μουσικοί όπως ο Chico Hamilton ,o Jimmy Giuffre , o Bill Evans ή ο Sonny Rollins επέλεξαν τον Jim Hall δίπλα τους αναγνωρίζοντας το ταλέντο του και την πλούσια συνθετική ποιότητα που γεννούν τα μελωδικά του σόλο.
JOAO GILBERTO (1931- )
Πρωτοπόρος της Bossa Nova , μιας εκλεπτυσμένης μορφής της samba που έφερε επανάσταση στην δεκαετία του ’60.Με τον Joao Gilberto άλλαξε το κιθαριστικό στυλ στην Βραζιλία ενώ οι ηχογραφήσεις του στην Αμερική με την γυναίκα του Astrud και τον Stan Getz έχουν πουλήσει πάνω από 1 εκατομμύριο δίσκους.
LEE RITENOUR (1952-)
Η βάση της τεχνικής του είναι ο Wes Montgomery .Έγινε ευρύτερα γνωστός στα μέσα της δεκαετίας του ’70 περιοδεύοντας με τον Sergio Mendes .Η Βραζιλιάνικη χροιά είναι έκδηλη στην δουλεία του ενώ εντάσσει και στοιχεία funk , pop , rock και blues στους πειραματισμούς τους. Από τους πιο γνωστούς studio musicians.
STANLEY JORDAN (1959-)
Η αξιοθαύμαστη τεχνική του στην κιθάρα είναι επαναστατική. Η χρήση των χορδών σαν πλήκτρα πιάνου άνοιξε νέους δρόμους στο όργανο .
EARL KLUGH (1954-)Σύγχρονος μάστερ της ακουστικής κιθάρας με νάιλον χορδές και τζαζ αισθητική , επηρεασμένος περισσότερο από τον Chet Atkins .
FRANK GAMBALE (1958-)
Γεννημένος στην Αυστραλία ξεκίνησε να ηχογραφεί την δεκαετία του ’80 με εξαιρετικές στιγμές κυρίως δίπλα στον Jean – Luc Ponty και τον Chick Corea .
LARRY CARLTON (1948-)
Αν δει κανείς τους μουσικούς με τους οποίους συνεργάστηκε μέχρι να ξεκινήσει σόλο καριέρα το 1978 κατανοεί την αξία του καλιφορνέζου Larry Carlton : Paul Anka , Michael Jackson , Quincy Jones , John Lennon , Steely Dan, Joni Mitchell , Tom Scott , the Crusaders και άλλους .Με την Gibson ES-335 του μας προσφέρει πάντα έναν εκλεπτυσμένο , μπλούζι ήχο με χροιά από Wes Montgomery αλλά και B.B.King..
PACO DE LUCIA (1947-)
Μάστερ του μοντέρνου Φλαμένγκο ο Ισπανός Paco De Lucia συναντήθηκε στην καριέρα του με την κλασσική και την τζαζ μουσική με αξιομνημόνευτη την συνεργασία του με τους Al Di Meola, John McLaughlin και Larry Coryell το 1977 και την πλούσια συνεργασία του στην δεκαετία του ’80 με τον Chick Corea .
GRANT GREEN (1931-1979)
Από τους πιο groovy τζαζίστες κιθαρίστες με ένα μακρύ φανταστικό κατάλογο στην Blue Note .Βοήθησε με την παρουσία του στην εξάπλωση της τρίο μορφής , όργανο – κιθάρα – ντραμς .
GEORGE BENSON (1943-)
Μπορεί να ακροβατεί ανάμεσα στην ποπ και την τζαζ , είναι όμως ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών για την ιστορία της τζαζ .Μπορεί να παίξει με την ίδια ευκολία και ποιότητα σε κάθε στυλ και αρνείται οποιαδήποτε ταμπέλα .Επιρροές του ο Charlie Christian και ο Wes Montgomery
BUDDY GUY (1936-)
Πρόκειται για τον βασιλιά του ηλεκτρικού μπλουζ του Σικάγο και τον άνθρωπο που άλλαξε την μοίρα της ηλεκτρικής κιθάρας με το επιθετικό στυλ του και την χρήση παραμορφωτή .Πολύ αγαπητός στους τζαζόφιλους επηρέασε καίρια τον ήχο κιθαριστών όπως ο Jimi Hendrix , o Eric Clapton ή ο Steve Ray Vaughan .
ALBERT KING (1923-1992)
Μαζί με τον B.B. King και τον Freddie King τιμούν τα επίθετα τους ως οι βασιλιάδες της μπλουζ κιθάρας μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο .Εξαιτίας του ανορθόδοξου τρόπου κουρδίσματος ανέπτυξε έναν βαθύ ιδιαίτερο ήχο διαφορετικό από τους άλλους της γενιάς του .
ALI FARKA TOURE (1939-2006)
Χαρακτηρίστηκε ως ο Αφρικανός John Lee Hooker .Σύμβολο για την πατρίδα του το Μάλι και ένας από τους πιο γνωστούς διεθνώς αφρικανούς μουσικούς με εξαιρετικές συνεργασίες και ηχογραφήσεις στην δεκαετία του ’90.Η παραδοσιακή μουσική του Μάλι συναντά τα μπλούζ.
CHARLIE BYRD (1925-1999)
Έφερε στο τζαζ προσκήνιο την κλασσική κιθάρα .Με το άλμπουμ του “Jazz Samba” που ηχογράφησε με τον Stan Getz στις αρχές της δεκαετίας του ’60 έφερε την τρέλα της Bossa Nova στο Αμερικανικό και διεθνές κοινό .
ROLAND PRINCE (1946- )
Ο κιθαρίστας από την Antigua με τους δίσκους που ηχογράφησε την δεκαετία του ’70 στην ανεξάρτητη εταιρεία Vanguard απέδειξε πως πρόκειται για μία ιδιαίτερη , μεγάλης αξίας μουσική προσωπικότητα .Δυστυχώς το ταλέντο του δεν έχει αναδειχθεί ακόμη όσο θα έπρεπε.
LARRY CORYELL (1943- )
Φανταστική τεχνική – Πραγματική αυθεντία .Ταυτισμένος με το jazz - rock αν και είναι εξοικειωμένος με όλα τα στυλ.
STEVE CROPPER (1941- )
Ο πιο γνωστός soul κιθαρίστας .Μέλος των Booker T. & The MG’s και ένας από τους υπεύθυνους για τον ήχο του Southern Soul κινήματος της δεκαετίας του ’60.
JOHN MCLAUGHLIN (1942- )
Γίγαντας του fusion , εμπνευσμένος από την Ινδική κουλτούρα , ένας guru της κιθάρας που ξεπήδησε από το εργαστήρι του Miles Davis στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
JEFF BECK (1944 - )
Μάστερ της ψυχεδέλιας αλλά και του fusion ο Beck παραμένει μία από τις πιο αυθεντικές και εμπνευσμένες φωνές της ηλεκτρικής κιθάρας .
FRANK ZAPPA (1940-1993)
Εκτός από καινοτόμος μουσικός , ροκ ήρωας και πολύπλευρη μουσική προσωπικότητα , ο Zappa υπήρξε και εξαιρετικός avant garde κιθαρίστας .
JIMMY HENDRIX (1942-1970)
Ο πιο λατρεμένος κιθαρίστας από τους φίλους του μπλουζ , του ροκ αλλά και της τζαζ .Ο απόλυτος θρύλος
JAMES BLOOD ULMER (1942- )
Ένας από τους λίγους κιθαρίστες που ξεχώρισαν παίζοντας free jazz .Εμπνευσμένος από τις θεωρίες του Ornette Coleman , πάντα funky και περιπετειώδης .
RUSS FREEMAN (1960- )
Με τους Rippingtones από την δεκαετία του ’80 ο Russ καταγράφεται σαν μία από τις πιο μοντέρνες και απηχούσες κιθαριστικές φωνές .
JIMMY BRUNO (1953 - )
Σπουδαίος βιρτουόζος με έντονη πανεπιστημιακή δράση . Hard bopper και αμίμητος swinger κοσμεί την σκηνή της Φιλαδέλφειας.
JOHN PISANO (1931-)
Δεν του αρέσει η φήμη και η δόξα και προτιμά να λειτουργεί στο περιθώριο .Εξαιρετικός στυλίστας της cool jazz σχολής .
JOHN ABERCROMBIE (1944- )
Ιμπρεσιονιστής , ταυτισμένος με τον ήχο της ECM , ο John Abercrombie παραμένει μία ουσιώδη , μεστή κιθαριστική φωνή στον χώρο της mainstream jazz .
ALAN HOLDSWORTH (1946 - )
Από τους σημαντικότερους Βρετανούς του Progressive rock και του Jazz rock της δεκαετίας του ’70 .Πρόσφατα επανήρθε στο προσκήνιο ύστερα από απουσία αρκετών ετών .
RALPH TOWNER (1940- )
Ταυτισμένος με την νάιλον ακουστική κιθάρα υπήρξε ο εμπνευστής του super group Oregon που από το 1971 ηχογράφησαν αριστουργήματα αναμειγνύοντας τζαζ , κλασσική μουσική και μουσικές του κόσμου . SONNY SHARROCK (1940 – 1994)
Πατέρας της avant garde κιθάρας .Βγαλμένος από την Νεουορκέζικη free jazz σκηνή της δεκαετίας του ’60 αναπτύχθηκε σε έναν βαθύτατα συναισθηματικό αλλά και ασυμβίβαστο κιθαρίστα .
DEREK BAILEY (1930 – 2005)
Ο σημαντικότερος Ευρωπαίος (Άγγλος) avant garde κιθαρίστας με καινοτομίες που είχαν απήχηση γρήγορα εκτός της Γηραιάς Αλβιόνας. Ατονικός , κάθε του νότα μία ξεχωριστή στιγμή .
MARC RIBOT (1954-)
Το πρότυπο του πληθωρικού αυτοσχεδιαστή που αντιστέκεται σε φόρμες και μανιέρες .Από το “Rain Dogs “ του Tom Waits και την συνεργασία του με τον Elvis Costello μέχρι την συμμετοχή του στο τρίο του οργανίστα Jack McDuff και το αφιέρωμα του στον Albert Ayler ο Marc αποδεικνύει τον εκλεκτισμό του .
MIKE STERN (1953 - )
Η αγάπη του για το ροκ δεν του στερεί την τζαζ ιδιότητα του .Ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που ξεπήδησαν από το fusion της δεκαετίας του ’70.
AL DI MEOLA (1954 - )
Ξεκίνησε την θαυμαστή καριέρα του παίζοντας έφηβος στους Return to Forever του Chick Corea στο Carnegie Hall στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Γνωστός στο ευρύτερο κοινό από τις λάτιν δουλειές του με ακουστική κιθάρα .
BILL FRISELL (1951 - )
Συνδυάζει μέσω του δικού του ιδιοσυγκρασιακού ήχου την country , την jazz , το rock και την avant garde παράγοντας πάντα εκπληκτικά αποτελέσματα .
PAT METHENY (1954 - )
Ένας από τους πιο αυθεντικούς μουσικούς που αναπήδησε στα τέλη του ’70 και στην δεκαετία του ’80 .Εξαιρετικός τεχνικά , μπορεί να παίξει οτιδήποτε αλλά αυτό που το ν χαρακτηρίζει είναι ο θαυμάσιος λυρισμός του και η μελωδική του αίσθηση .
JOHN SCOFIELD (1951-)
Μαζί με τους δύο προηγούμενους αναμφισβήτα οι καλύτεροι σύγχρονοι κιθαρίστες της τζαζ .Μπλούζι , φάνκυ και μποπ , πάντα σοφιστικέ και ενδιαφέρον με ότι καταπιάνεται .
PHIL UPCHURCH (1941-)
Σημαίνουσα μορφή της σκηνής του Σικάγου από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 .Ένας από τους πιο soulful κιθαρίστες της ιστορίας.
VERNON REID (1958 - )
Κεντρικό μέλος των Living Colour και σύμβολο του μαύρου ροκ , ο ΆγγλοςVernon Reid είναι ένας φανταστικός κιθαρίστας που κινείται με την ίδια ευκολία από το πανκ στην τζαζ .
HOWARD ALDEN (1958 - )
Μάστερ της επτάγχορδης κιθάρας και του μπάντζο , μέλος της αναβίωσης του σουίνγκ στην δεκαετία του ’80.
ANTHONY WILSON (1968 - )
Εξαίσιος σολίστας και αξιοσέβαστος σάιντμαν ο Anthony Wilson είναι ένας από τους πρωτοκλασάτους κιθαρίστες που αναδείχθηκαν την δεκαετία του ’90.Γιος του θρυλικού Gerald Wilson.
RUSSELL MALONE (1963 - )
Με τον δικό του ήχο και την cool αισθητική του κατάφερε γρήγορα να αναδειχθεί στο προσκήνιο και να ηχογραφήσει στην Columbia .Ένας από τους πιο σεβάσμιους κιθαρίστες της νέας γενιάς
BIRELI LAGRENE (1966 - )
Για πολλούς ο Γάλλος Τσιγγάνος Lagrene είναι η αναβίωση του Django Reinhardt .Ένας από τους πιο γρήγορους και εκθαμβωτικούς Ευρωπαίους κιθαρίστες .
NELS CLINE (1956 - )
Οι παραμορφώσεις και η χρήση διαφόρων εφέ και η σοφιστικέ αγριότητα στο παίξιμο του είναι στοιχεία του κόσμου του Nels Cline .Ένας πάντοτε ενδιαφέρον αυτοσχεδιαστής και εξερευνητής ήχων και ρυθμών. TOMMY EMMANUEL (1955 - )
4 φορές έχει ανακηρυχθεί ως ο καλύτερος κιθαρίστας της χρονιάς στην πατρίδα του την Αυστραλία . Σμίγει μαγικά την ροκ αισθητική του με την τζαζ , τα μπλουζ και τις παραδοσιακές μουσικές του κόσμου έχοντας μία φανταστική τεχνική .
MARTIN TAYLOR (1956-)
Ο Σκωτσέζος Martin δεν φείδεται στο να παράγει μοναδικές μουσικές που τον έχουν αναδείξει σε έναν από τους πιο αξιόλογους σύγχρονους τζαζ κιθαρίστες . Για πολλούς ο διάδοχος του Joe Pass .
TERJE RYPDAL (1947- )
Ο Νορβηγός κιθαρίστας Terje Rypdal είναι ένας από τους πρωτοπόρους ηλεκτρικούς κιθαρίστες της Ευρώπης .Με βάση την κλασσική του παιδία αναπτύσσει τους δικούς του νομοτελειακούς μουσικούς κόσμους
RONNY JORDAN (1962- )
Ο σημαντικότερος κιθαρίστας που γέννησε το κίνημα της acid jazz .Γεννημένος στο Λονδίνο παραμένει μία δυναμική μορφή στην σύγχρονη μουσική .
KURT ROSENWINKEL (1970- )
Βαθύτατα λυρικός και μελωδικός με ξεχωριστό στυλ και ήχο , ο Kurt στέκεται ψηλά στην πυραμίδα των νέων τζαζ κιθαριστών της γενιάς του ’90 και των αποφοίτων του Berklee.
CHARLIE HUNTER (1968- )
Εξελίσσοντας την τεχνική στην επτάχορδη και οχτάχορδη κιθάρα κατάφερε να παίζει γεμάτες ρυθμικές και μπάσο γραμμές . Παιδί της σκηνής του San Francisco , ένας από τους πιο ρυθμικούς κιθαρίστες της νέας γενιάς.
PETER BERNSTEIN (1967- )
Από το 1989 ενεργό μέλος της σκηνής της Νέας Υόρκης .Ακούραστος bopper με ένα αγνό καθαρό στυλ . NGUYEN LE (1959- )
Γεννημένος στην Γαλλία με Βιετναμέζικη καταγωγή ο Le εμπλουτίζει την Ευρωπαϊκή σκηνή με μοναδικές περιπετειώδης και πρωτοποριακές παραγωγές στην εταιρεία ACT .
BEN MONDER (1962-)
Αναγνωρίσιμος από την πρώτη νότα , ένας από τους πιο αξιόλογους κιθαρίστες της progressive jazz , κοσμεί τα τελευταία 25 χρόνια την σκηνή της Νέας Υόρκης .
ED BICKERT (1932-)
Διαμάντι της Καναδέζικης τζαζ .Από τους πιο cool κιθαρίστες του μποπ που έγινε λίγο πιο γνωστός στην δεκαετία του ’70 μέσω της συνεργασίας του με τον Paul Desmond .Ενεργός σήμερα αξίζει περισσότερης διερεύνησης .
LIONEL LOUEKE (1973 - )
Ο Δυτικοαφρικάνος (από το Benin) βιρτουόζος κιθαρίστας είναι μία από τις πιο φρέσκες δυναμικές παρουσίες του 21 ου αιώνα. Συνδυάζοντας στοιχεία από την μουσική παράδοση της πατρίδας του με την τζαζ ,δημιουργεί υψηλής ποιότητας μουσικές συνθέσεις και παραγωγές.
Η δυσκολία στις επιλογές είναι αυτονόητη ._Μάκης
Μάστερ του μοντέρνου Φλαμένγκο ο Ισπανός Paco De Lucia συναντήθηκε στην καριέρα του με την κλασσική και την τζαζ μουσική με αξιομνημόνευτη την συνεργασία του με τους Al Di Meola, John McLaughlin και Larry Coryell το 1977 και την πλούσια συνεργασία του στην δεκαετία του ’80 με τον Chick Corea .
GRANT GREEN (1931-1979)
Από τους πιο groovy τζαζίστες κιθαρίστες με ένα μακρύ φανταστικό κατάλογο στην Blue Note .Βοήθησε με την παρουσία του στην εξάπλωση της τρίο μορφής , όργανο – κιθάρα – ντραμς .
GEORGE BENSON (1943-)
Μπορεί να ακροβατεί ανάμεσα στην ποπ και την τζαζ , είναι όμως ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών για την ιστορία της τζαζ .Μπορεί να παίξει με την ίδια ευκολία και ποιότητα σε κάθε στυλ και αρνείται οποιαδήποτε ταμπέλα .Επιρροές του ο Charlie Christian και ο Wes Montgomery
BUDDY GUY (1936-)
Πρόκειται για τον βασιλιά του ηλεκτρικού μπλουζ του Σικάγο και τον άνθρωπο που άλλαξε την μοίρα της ηλεκτρικής κιθάρας με το επιθετικό στυλ του και την χρήση παραμορφωτή .Πολύ αγαπητός στους τζαζόφιλους επηρέασε καίρια τον ήχο κιθαριστών όπως ο Jimi Hendrix , o Eric Clapton ή ο Steve Ray Vaughan .
ALBERT KING (1923-1992)
Μαζί με τον B.B. King και τον Freddie King τιμούν τα επίθετα τους ως οι βασιλιάδες της μπλουζ κιθάρας μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο .Εξαιτίας του ανορθόδοξου τρόπου κουρδίσματος ανέπτυξε έναν βαθύ ιδιαίτερο ήχο διαφορετικό από τους άλλους της γενιάς του .
ALI FARKA TOURE (1939-2006)
Χαρακτηρίστηκε ως ο Αφρικανός John Lee Hooker .Σύμβολο για την πατρίδα του το Μάλι και ένας από τους πιο γνωστούς διεθνώς αφρικανούς μουσικούς με εξαιρετικές συνεργασίες και ηχογραφήσεις στην δεκαετία του ’90.Η παραδοσιακή μουσική του Μάλι συναντά τα μπλούζ.
CHARLIE BYRD (1925-1999)
Έφερε στο τζαζ προσκήνιο την κλασσική κιθάρα .Με το άλμπουμ του “Jazz Samba” που ηχογράφησε με τον Stan Getz στις αρχές της δεκαετίας του ’60 έφερε την τρέλα της Bossa Nova στο Αμερικανικό και διεθνές κοινό .
ROLAND PRINCE (1946- )Ο κιθαρίστας από την Antigua με τους δίσκους που ηχογράφησε την δεκαετία του ’70 στην ανεξάρτητη εταιρεία Vanguard απέδειξε πως πρόκειται για μία ιδιαίτερη , μεγάλης αξίας μουσική προσωπικότητα .Δυστυχώς το ταλέντο του δεν έχει αναδειχθεί ακόμη όσο θα έπρεπε.
LARRY CORYELL (1943- )
Φανταστική τεχνική – Πραγματική αυθεντία .Ταυτισμένος με το jazz - rock αν και είναι εξοικειωμένος με όλα τα στυλ.
STEVE CROPPER (1941- )
Ο πιο γνωστός soul κιθαρίστας .Μέλος των Booker T. & The MG’s και ένας από τους υπεύθυνους για τον ήχο του Southern Soul κινήματος της δεκαετίας του ’60.
JOHN MCLAUGHLIN (1942- )
Γίγαντας του fusion , εμπνευσμένος από την Ινδική κουλτούρα , ένας guru της κιθάρας που ξεπήδησε από το εργαστήρι του Miles Davis στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
JEFF BECK (1944 - )
Μάστερ της ψυχεδέλιας αλλά και του fusion ο Beck παραμένει μία από τις πιο αυθεντικές και εμπνευσμένες φωνές της ηλεκτρικής κιθάρας .
FRANK ZAPPA (1940-1993)
Εκτός από καινοτόμος μουσικός , ροκ ήρωας και πολύπλευρη μουσική προσωπικότητα , ο Zappa υπήρξε και εξαιρετικός avant garde κιθαρίστας .
JIMMY HENDRIX (1942-1970)
Ο πιο λατρεμένος κιθαρίστας από τους φίλους του μπλουζ , του ροκ αλλά και της τζαζ .Ο απόλυτος θρύλος
JAMES BLOOD ULMER (1942- )
Ένας από τους λίγους κιθαρίστες που ξεχώρισαν παίζοντας free jazz .Εμπνευσμένος από τις θεωρίες του Ornette Coleman , πάντα funky και περιπετειώδης .
RUSS FREEMAN (1960- )
Με τους Rippingtones από την δεκαετία του ’80 ο Russ καταγράφεται σαν μία από τις πιο μοντέρνες και απηχούσες κιθαριστικές φωνές .
JIMMY BRUNO (1953 - )
Σπουδαίος βιρτουόζος με έντονη πανεπιστημιακή δράση . Hard bopper και αμίμητος swinger κοσμεί την σκηνή της Φιλαδέλφειας.
JOHN PISANO (1931-)Δεν του αρέσει η φήμη και η δόξα και προτιμά να λειτουργεί στο περιθώριο .Εξαιρετικός στυλίστας της cool jazz σχολής .
JOHN ABERCROMBIE (1944- )
Ιμπρεσιονιστής , ταυτισμένος με τον ήχο της ECM , ο John Abercrombie παραμένει μία ουσιώδη , μεστή κιθαριστική φωνή στον χώρο της mainstream jazz .
ALAN HOLDSWORTH (1946 - )
Από τους σημαντικότερους Βρετανούς του Progressive rock και του Jazz rock της δεκαετίας του ’70 .Πρόσφατα επανήρθε στο προσκήνιο ύστερα από απουσία αρκετών ετών .
RALPH TOWNER (1940- )
Ταυτισμένος με την νάιλον ακουστική κιθάρα υπήρξε ο εμπνευστής του super group Oregon που από το 1971 ηχογράφησαν αριστουργήματα αναμειγνύοντας τζαζ , κλασσική μουσική και μουσικές του κόσμου . SONNY SHARROCK (1940 – 1994)
Πατέρας της avant garde κιθάρας .Βγαλμένος από την Νεουορκέζικη free jazz σκηνή της δεκαετίας του ’60 αναπτύχθηκε σε έναν βαθύτατα συναισθηματικό αλλά και ασυμβίβαστο κιθαρίστα .
DEREK BAILEY (1930 – 2005)
Ο σημαντικότερος Ευρωπαίος (Άγγλος) avant garde κιθαρίστας με καινοτομίες που είχαν απήχηση γρήγορα εκτός της Γηραιάς Αλβιόνας. Ατονικός , κάθε του νότα μία ξεχωριστή στιγμή .
MARC RIBOT (1954-)
Το πρότυπο του πληθωρικού αυτοσχεδιαστή που αντιστέκεται σε φόρμες και μανιέρες .Από το “Rain Dogs “ του Tom Waits και την συνεργασία του με τον Elvis Costello μέχρι την συμμετοχή του στο τρίο του οργανίστα Jack McDuff και το αφιέρωμα του στον Albert Ayler ο Marc αποδεικνύει τον εκλεκτισμό του .
MIKE STERN (1953 - )
Η αγάπη του για το ροκ δεν του στερεί την τζαζ ιδιότητα του .Ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που ξεπήδησαν από το fusion της δεκαετίας του ’70.
AL DI MEOLA (1954 - )
Ξεκίνησε την θαυμαστή καριέρα του παίζοντας έφηβος στους Return to Forever του Chick Corea στο Carnegie Hall στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Γνωστός στο ευρύτερο κοινό από τις λάτιν δουλειές του με ακουστική κιθάρα .
BILL FRISELL (1951 - )
Συνδυάζει μέσω του δικού του ιδιοσυγκρασιακού ήχου την country , την jazz , το rock και την avant garde παράγοντας πάντα εκπληκτικά αποτελέσματα .
PAT METHENY (1954 - )Ένας από τους πιο αυθεντικούς μουσικούς που αναπήδησε στα τέλη του ’70 και στην δεκαετία του ’80 .Εξαιρετικός τεχνικά , μπορεί να παίξει οτιδήποτε αλλά αυτό που το ν χαρακτηρίζει είναι ο θαυμάσιος λυρισμός του και η μελωδική του αίσθηση .
JOHN SCOFIELD (1951-)
Μαζί με τους δύο προηγούμενους αναμφισβήτα οι καλύτεροι σύγχρονοι κιθαρίστες της τζαζ .Μπλούζι , φάνκυ και μποπ , πάντα σοφιστικέ και ενδιαφέρον με ότι καταπιάνεται .
PHIL UPCHURCH (1941-)
Σημαίνουσα μορφή της σκηνής του Σικάγου από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 .Ένας από τους πιο soulful κιθαρίστες της ιστορίας.
VERNON REID (1958 - )
Κεντρικό μέλος των Living Colour και σύμβολο του μαύρου ροκ , ο ΆγγλοςVernon Reid είναι ένας φανταστικός κιθαρίστας που κινείται με την ίδια ευκολία από το πανκ στην τζαζ .
HOWARD ALDEN (1958 - )
Μάστερ της επτάγχορδης κιθάρας και του μπάντζο , μέλος της αναβίωσης του σουίνγκ στην δεκαετία του ’80.
ANTHONY WILSON (1968 - )
Εξαίσιος σολίστας και αξιοσέβαστος σάιντμαν ο Anthony Wilson είναι ένας από τους πρωτοκλασάτους κιθαρίστες που αναδείχθηκαν την δεκαετία του ’90.Γιος του θρυλικού Gerald Wilson.
RUSSELL MALONE (1963 - )
Με τον δικό του ήχο και την cool αισθητική του κατάφερε γρήγορα να αναδειχθεί στο προσκήνιο και να ηχογραφήσει στην Columbia .Ένας από τους πιο σεβάσμιους κιθαρίστες της νέας γενιάς
BIRELI LAGRENE (1966 - )
Για πολλούς ο Γάλλος Τσιγγάνος Lagrene είναι η αναβίωση του Django Reinhardt .Ένας από τους πιο γρήγορους και εκθαμβωτικούς Ευρωπαίους κιθαρίστες .
NELS CLINE (1956 - )
Οι παραμορφώσεις και η χρήση διαφόρων εφέ και η σοφιστικέ αγριότητα στο παίξιμο του είναι στοιχεία του κόσμου του Nels Cline .Ένας πάντοτε ενδιαφέρον αυτοσχεδιαστής και εξερευνητής ήχων και ρυθμών. TOMMY EMMANUEL (1955 - )
4 φορές έχει ανακηρυχθεί ως ο καλύτερος κιθαρίστας της χρονιάς στην πατρίδα του την Αυστραλία . Σμίγει μαγικά την ροκ αισθητική του με την τζαζ , τα μπλουζ και τις παραδοσιακές μουσικές του κόσμου έχοντας μία φανταστική τεχνική .
MARTIN TAYLOR (1956-)Ο Σκωτσέζος Martin δεν φείδεται στο να παράγει μοναδικές μουσικές που τον έχουν αναδείξει σε έναν από τους πιο αξιόλογους σύγχρονους τζαζ κιθαρίστες . Για πολλούς ο διάδοχος του Joe Pass .
TERJE RYPDAL (1947- )
Ο Νορβηγός κιθαρίστας Terje Rypdal είναι ένας από τους πρωτοπόρους ηλεκτρικούς κιθαρίστες της Ευρώπης .Με βάση την κλασσική του παιδία αναπτύσσει τους δικούς του νομοτελειακούς μουσικούς κόσμους
RONNY JORDAN (1962- )
Ο σημαντικότερος κιθαρίστας που γέννησε το κίνημα της acid jazz .Γεννημένος στο Λονδίνο παραμένει μία δυναμική μορφή στην σύγχρονη μουσική .
KURT ROSENWINKEL (1970- )
Βαθύτατα λυρικός και μελωδικός με ξεχωριστό στυλ και ήχο , ο Kurt στέκεται ψηλά στην πυραμίδα των νέων τζαζ κιθαριστών της γενιάς του ’90 και των αποφοίτων του Berklee.
CHARLIE HUNTER (1968- )
Εξελίσσοντας την τεχνική στην επτάχορδη και οχτάχορδη κιθάρα κατάφερε να παίζει γεμάτες ρυθμικές και μπάσο γραμμές . Παιδί της σκηνής του San Francisco , ένας από τους πιο ρυθμικούς κιθαρίστες της νέας γενιάς.
PETER BERNSTEIN (1967- )
Από το 1989 ενεργό μέλος της σκηνής της Νέας Υόρκης .Ακούραστος bopper με ένα αγνό καθαρό στυλ . NGUYEN LE (1959- )
Γεννημένος στην Γαλλία με Βιετναμέζικη καταγωγή ο Le εμπλουτίζει την Ευρωπαϊκή σκηνή με μοναδικές περιπετειώδης και πρωτοποριακές παραγωγές στην εταιρεία ACT .
BEN MONDER (1962-)
Αναγνωρίσιμος από την πρώτη νότα , ένας από τους πιο αξιόλογους κιθαρίστες της progressive jazz , κοσμεί τα τελευταία 25 χρόνια την σκηνή της Νέας Υόρκης .
ED BICKERT (1932-)
Διαμάντι της Καναδέζικης τζαζ .Από τους πιο cool κιθαρίστες του μποπ που έγινε λίγο πιο γνωστός στην δεκαετία του ’70 μέσω της συνεργασίας του με τον Paul Desmond .Ενεργός σήμερα αξίζει περισσότερης διερεύνησης .
LIONEL LOUEKE (1973 - )
Ο Δυτικοαφρικάνος (από το Benin) βιρτουόζος κιθαρίστας είναι μία από τις πιο φρέσκες δυναμικές παρουσίες του 21 ου αιώνα. Συνδυάζοντας στοιχεία από την μουσική παράδοση της πατρίδας του με την τζαζ ,δημιουργεί υψηλής ποιότητας μουσικές συνθέσεις και παραγωγές.
Η δυσκολία στις επιλογές είναι αυτονόητη ._Μάκης------------------------------------------------------------------------------------------------JAZZ PORTRAIT : PAT MARTINO
"Living takes courage. To restart the process in the throes of young adulthood requires resources straight from the heart and soul. Add a major scoop of talent into the mix, a splash of humor, and a blend of humility and intelligence and you can paint your own picture with but one resulting image: Pat Martino."_Jude Hibler
Το ανεύρυσμα στον εγκέφαλο και η εγχείρηση που ακολούθησε δεν άφηνε και πολλές ελπίδες επιστροφής της μνήμης του Pat Martino και έτσι διαφαινόταν ότι η καριέρα ενός από τους σημαντικότερους κιθαρίστες που γέννησε η τζαζ θα τέλειωνε άδοξα. Μετά το χειρουργείο δεν θυμόταν τίποτα – με μεγάλη δυσκολία αναγνώρισε τους γονείς του . Δεν πέρασαν πολλοί μήνες από τότε και ο Pat είχε μια θαυμαστή εξέλιξη .Με επίμονη μελέτη του παλιού εαυτού του , των ιστορικών του ηχογραφήσεων της δεκαετίας του ’60 και με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας ο βιρτουόζος εκρηκτικός κιθαρίστας με τον γεμάτο ήχο ,την φωτεινή ενέργεια και την πλούσια σε ψυχή μουσικότητα του ,αναγεννήθηκε.Μεγαλωμένος στην Φιλαδέλφεια με την πλούσια παράδοση στην τζαζ και με πατέρα μουσικό (“Mickey” Azzara) που τραγουδούσε σε τοπικά κλάμπς και περιστασιακά έπαιζε κιθάρα έχοντας δεχτεί μαθήματα από τον Eddie Lang ,το μουσικό του μέλλον διαμορφώθηκε γρήγορα .Γοητευμένος από την σκηνή της Φιλαδέλφειας και σπρωγμένος από τον πατέρα του ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από τα δώδεκα χρόνια του και αργότερα παράτησε το σχολείο για να αφιερωθεί αποκλειστικά στην μουσική .Στην διάρκεια της μαθητείας του δίπλα στον Dennis Sandole συχνά είχε επαφές με έναν άλλο ταλαντούχο μαθητή , ονόματι John Coltrane .Οι μουσικοί που τον γοητεύσαν και τον επηρέασαν ήταν οι Johnny Smith , Wes Montgomery αλλά και o Coltrane με τον οποίο συζητούσαν ώρες για μουσική . Οι πρώτες του δουλειές στην τοπική σκηνή τον έφεραν δίπλα στους Bobby Rydell , Chubby Checker , Bobby Darin , Charles Earland και άλλους .Η φήμη του ταλέντου άρχισε να διασπείρεται και σύντομα κλήθηκε από τον Lloyd Prince να παίξει στην σκηνή δίπλα σε ονόματα όπως ο Slide Hampton και ο Red Holloway .
Με την μετακόμιση του στο Harlem αναδύθηκε στην Νεουορκέζικη σκηνή ως ένας καυτός “soul jazz” κιθαρίστας , εκρηκτικός ιδίως δίπλα στο όργανο του Charles Earland .Γενικά οι δυνατότητες του τρίο , όργανο – κιθάρα – ντραμς , ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του .Εκτός του Earland αξιοσημείωτες είναι και οι συνεργασίες του με τους Jack McDuff και Don Patterson .Πριν κλείσει τα είκοσι ο Pat ήταν μια διακεκριμένη μορφή της Νεουορκέζικης σκηνής και υπέγραψε στην Prestige ως leader ηχογραφώντας φανταστικά άλμπουμς όπως το “Strings!” , “Desperado”,”El Hombre” και “Baivina” , το τελευταίο μάλιστα καταγράφεται και σαν ένα από τα πρώτα επιτυχημένα δείγματα τζαζ που συναντά την ψυχεδέλεια .
Τα προβλήματα ξεκίνησαν το 1976 με μία σειρά έντονων πονοκεφάλων και εξελίχθηκαν όπως προαναφέραμε .Το 1987 ένα live στην Νέα Υόρκη που σηματοδοτούσε την επιστροφή του κυκλοφόρησε με τον προφανή τίτλο “The Return” .Η ολική επαναφορά όμως καθυστέρησε μερικά χρόνια ακόμη καθώς και οι δυο γονείς του αρρώστησαν βαριά με αποτέλεσμα να μπορέσει να ηχογραφήσει ξανά το 1997 με τα άλμπουμς “Interchange” ai “The Maker”.Από τότε ο Pat ζει με την μούσα του την κιθάρα σε έναν κόσμο που απολαμβάνει τις μουσικές του επιδόσεις , ηχογραφώντας , περιοδεύοντας και ανοίγοντας νέους περιπετειώδεις δρόμους .
Discography :Pat Martino (1966), Vanguard - unreleased LP
El Hombre (1967), Prestige
Strings! (1967), Prestige
East! (1968), Prestige
Baiyina (The Clear Evidence) (1968) , Prestige
Desperado (1970), Prestige
Footprints (1972), 32 Jazz
The Visit (1972), Cobblestone
Live! (1972), Muse
Head & Heart: Consciousness/Live (1972), 32 Jazz
Essence (1973), Muse
Consciousness (1974), Muse
Starbright (1976), Warner Bros.
Joyous Lake (1976), Warner Bros.
Exit (1977), Muse - MR 5075, recorded February 10, 1976
The Return (1987), Muse
The Maker (1994), Evidence
Interchange (1994), Muse
-----------------------------------------------------------------------------------------------EUROPEAN JAZZ MUSICIANS :
RUDY LINKA
Γεννήθηκε στην Πράγα το 1960 .Σουηδός πολίτης από το 1980 , ζει στην Νέα Υόρκη από το 1985.Σπούδασε στην μουσική σχολή της Πράγας , στο Ινστιτούτο Μουσικής της Στοκχόλμης , στο Berklee και στο New School της Νέας Υόρκης έχοντας δασκάλους τους Jim Hall , John Abercrombie και John Scofield .Έπαιξε δίπλα σε ονόματα όπως ο Sam Rivers , o Red Mitchell , o Bob Mintzer , o Gil Goldstein , o George Mraz και άλλοι .Οι κριτικές που έλαβε για τις προσωπικές του δουλειές ήταν εξαιρετικές και του έδωσαν την ευκαιρία για μεγάλες περιοδείες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη .Μεγάλη επιτυχία και η ψήφιση του στις λίστες των αναγνωστών του Down Beat ως ένας από τους καλύτερους τζαζ κιθαρίστες .Με το τρίο του ο Rudy Linka συνδυάζει την τζαζ παράδοση με στοιχεία κλασσικής , παραδοσιακής , hip hop , rock και funk μουσικής με έμφαση στην μελωδία και την αλληλοεπίδραση μπάσου , ντραμς και κιθάρας .Selected Recordings :
2001 Universal CD “ Just between Us”
1999 Tap shoe CD: “Emotions in Motion”
1997 Enja CD “ Always double Czech”
1995 Enja CD “Czech It Out
1994 Timeless CD “Live it up”
1993 Arta CD “ Mostly Standards”
1992 Arta CD “News from Home”
1991 Punc CD “ Rudy Linka Quartet”
1992 Live TV concert in Prague
1995 Live TV performance PBS, New York City
JIMMY ROSENBERG
Selected Recordings :
The Gipsykids, Safari, 1992
Swinging with Jimmy Rosenberg, Hot Club Records, HCRCD 82, 1993
Sinti, Sinti, Sony, 1996
Hot Shots - Hot Club de Norvège with Jimmy Rosenberg, Babik Reinhardt and Romane, Hot Club Records, HCRCD 102, 1997
Jimmy Rosenberg with Bireli Lagrene and Angelo Debarre, Hot Club Records, HCRCD 117, 1998
Hot Club De Norvege Swinging with Vertavo, Angelo & Jimmy, Hot Club Records, HCRCD 123, 2001
Portrait of Jimmy Rosenberg – compilation, Hot Club Records, HCRCD 125, 1999
Hot Club de Norvège featuring Ola Kvernberg & Jimmy Rosenberg, Hot Club Records, HCRCD 130, 2003
Hot Club de Suede with Jimmy Rusenberg, Hot Club Records, HCRCD 144, 2003
Djangos Tiger, with Swede Andreas Öberg Hot Club Records, HCRCD 146, 2003
Trio CD, Hot Club Records, 2004
Rose Room, with Stian Carstensen, 2005 -- nominated for Spellemannprisen 2005
Swinging with Jimmy Rosenberg, with, among others, «Jimmys Suite» (four tracks) by Jon Larsen, Hot Club Records, HCRCD153, 2006
PHILIP CATHRINE
Στο προσκήνιο της Ευρωπαϊκής τζαζ από την δεκαετία του ’60 ο Philip Catherine έχει συνεργαστεί με κολοσσιαία ονόματα όπως ο Lou Bennett, Jean Luc Ponty ,Larry Coryell , Charlie Mariano , Kenny Drew , Dexter Gordon , Toots Thielemans , Charles Mingus , Chet Baker και πολλούς άλλους .Λυρικός , εκφραστικός και πάντοτε εμπνευσμένος με τον δικό του ιδιαίτερο ήχο .Γεννημένος στο Λονδίνο το 1942 από μουσική οικογένεια – ο παππούς του ήταν πρώτο βιολί στην συμφωνική ορχήστρα του Λονδίνου – ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας από μικρός , επηρεασμένος από τον George Benson .Μετά την μετακόμιση της οικογένειας στο Βέλγιο (ο πατέρας του Βέλγος , η μητέρα του Αγγλίδα) ξεκίνησε η θαυμαστή καριέρα του .Δεν είναι τυχαίο το προσωνύμιο που του αφιέρωσε ο Mingus , “Young Django” .Στην δεκαετία του ’70 κινήθηκε περισσότερο στο τζαζ – ροκ με αξιομνημόνευτη την συνεργασία του με τον Larry Coryell τον οποίο αργότερα ώθησε να επιστρέψει στην ακουστική κιθάρα Selected Discography :
1975 - Guitars (Atlantic)
1977 - Twin House (Atlantic)
1990 - I Remember You (Criss Cross)
2001 - Blue Pince (Dreyfus)
2005 - Meetings Colours (Dreyfus)
RENE THOMAS
Μία εκλεκτή φυσιογνωμία της Ευρωπαικής τζαζ σκηνής που αναδείχτηκε στην δεκαετία του ’50 , υπήρξε ο Βέλγος Rene Thomas .Αυτοδίδακτος , αρχικά επηρεασμένος από τον Django Reinhardt εξέλιξε το δικό του σαγηνευτικό στυλ που στην πορεία πλησίαζε περισσότερο στην αισθητική του Jimmy Raney .Δίπλα στους πρωτοκλασάτους Ευρωπαίους και Αμερικανούς επισκέπτες έλαμπε πάντα με την παρουσία του .Συνεργάστηκε με τον Chet Baker το 1955 , μεταξύ 1958 – 63 μετακόμισε στο Μόντρεαλ, έπαιξε με την Toshiko Akiyoshi και τον Sonny Rollins και κατόπιν επέστρεψε στην Ευρώπη όπου συνεργάστηκε με τους Kenny Clarke , Lou Bennett , Han Bennink και πολλούς άλλους .Μεταξύ 1969 -1972 ήταν μέλος της Ευρωπαικής μπάντας του Stan Getz με τον οποίο ηχογράφησε το άλμπουμ “Dynasty” .Δυστυχώς η καριέρα του διακόπηκε απότομα καθώς έφυγε από την ζωή ξαφνικά σε ηλικία 47 ετών .Αξιόλογες είναι και οι ηχογραφήσεις του ως leader σε εταιρείες όπως η Vogue , η Barclay , η Polydor , η Jazzland , η RCA , η Royal Jazz και η ιταλική Vogel .Selected Discography :
1954 - The Real Cat (Jazz In Paris)
1960 - Guitar Groove (Jazzland -OJC)
1963 - Meeting Mr.Thomas (Jazz In Paris)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
JAZZ THINK
JAZZ THINK
"Υears ago, if you were a jazz guitar player and expressed you liked something else you were put on their crap list. A lot of my old jazz fans were miffed when I achieved pop success. Jazz fans want to be catered to and I've tried that approach and it doesn't work for me. Nobody can stay one way for 30 years. You hear, you change, the door opens and you walk through it. People often forget I was a pop artist when I was a kid and an entertainer before I ever dreamed of being a jazz musician. The easiest way to involve people is by getting them to tap their feet. When they're tapping a bit, they'll go your way. That's when I can float any kind of jazz line into the music. Once the audience knows I respect them, they let me be whatever I want to be." ._George Benson-------------------------------------------------------------------------------------------------UNDERRATED JAZZ MUSICIANS :
EDDIE DURHAM
Η τζαζ ιστορία φαίνεται πως έχει ξεχάσει τον πρώτο σημαντικό τζαζ σολίστα της ηλεκτρικής κιθάρας που εμφανίστηκε σε ηχογράφηση , τον Eddie Durham που ηχογράφησε με τους Kansas City Five το 1938 ένα χρόνο πριν ακουστεί σε δίσκο η ηλεκτρική κιθάρα του Charlie Christian .O Eddie υπήρξε ένα αυθεντικό ταλέντο με μαεστρικές ικανότητες που εκτός της κιθάρας έπαιζε με την ίδια δεξιοτεχνία και τρομπόνι .Το ξεκίνημα του το έκανε παίζοντας κιθάρα και τρομπόνι στην μπάντα του , τους Durham Brothers ενώ στην συνέχεια περιόδευσε με διάφορες μπάντες στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ , συνεργάστηκε με τους Blue Devils του Walter Page και μεταξύ 1929 και 1933 με την ορχήστρα του Bennie Moten με την οποία έκανε και το δισκογραφικό του ντεμπούτο .Το 1934 μετακόμισε στην Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε ως ενορχηστρωτής με τον Willie Bryant και στην συνέχεια για τους Jimmie Lunceford (1935 – 1937) και Count Basie (1937 – 1938) .Παράλληλα συνεργάστηκε σε ενορχηστρώσεις με τον Artie Shaw και τον Glenn Miller ενώ το 1940 δημιούργησε την δική του μεγάλη μπάντα η οποία όμως δεν ευδοκίμησε και διαλύθηκε σύντομα.Μεταξύ 1941 και 1943 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής των International Sweethearts of Rhythm .Αργότερα ηγήθηκε ενός γυναικείου σχήματος ενώ εργάστηκε σε διάφορες μπάντες ως ενορχηστρωτής .Τον ξαναβρίσκουμε να παίζει πάλι ενεργητικά κιθάρα και τρομπόνι το 1969 όταν συνεργάζεται με τον σαξοφωνίστα Buddy Tate .Στην συνέχεια ηχογράφησε με τους Countsmen και έπαιξε με τους Harlem Blues and Jazz Band .Οι πιο γνωστές του ιστορικά ενορχηστρώσεις υπήρξαν το “Moten Swing” για τον Bennie Moten ,το “Lunceford Special” για τον Jimmy Lunceford και συμμετείχε σε χιτς όπως το “Topsy” , το “Swinging The Blues “ ή το “Jumpin at the Woodside” με τον Count Basie και το περίφημο “ In the Mood” του Glenn Miller.Το άλμπουμ στην JSP Records του 1981 “Blue Bone” είναι ένα μικρό μόνο δείγμα που μπορεί να βρει κανείς για να γευτεί την τέχνη του Eddie Durham. 
CALVIN NEWBORN
Ο Calvin Newborn δεν είναι μόνο ο αδερφός του μεγάλου βιρτούζου πιανίστα Phineas Newborn αλλά ένας μουσικός ανάλογου επιπέδου με τον αδερφό του που δυστυχώς η ιστορία έχει παραβλέψει την αξία του .Ένας εξαίσιος ,μελωδικός αφηγητής της αυτοσχεδιαστικής κιθάρας με μπλουζ dna και απαλή ποιητική ρευστότητα στον ήχο του , ιδανικός να εκτελεί περίπλοκες σειρές συγχορδιών και να συνοδεύει τραγουδιστές ή άλλους σολίστες .Το γεγονός της επιλογής του να παραμείνει στο Memphis και οι λιγοστές του ηχογραφήσεις έπαιξαν ρόλο στην μη διάδοση της φήμης του .Ηχογράφησε μερικά αξιόλογα άλμπουμ με τον Phineas στην δεκαετία του ’50 και με τους Earl Fatha Hines , Lionel Hampton , Jimmy Forest , Wild Bill Davis , Al Grey , Freddie Roach και άλλους στην δεκαετία του ’60.Εκτοτε με διάφορα γκρουπ κοσμεί τα τζαζ κλαμπς του Memphis.Αξιοσημείωτη και η ηχογράφηση του στην εταιρεία Rooster στην δεκαετία του ’70 ως leader. Μεγάλο μέρος του έργου του παραμένει ακυκλοφόρητο
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------MOMENT'S NOTICE : GRANT GREEN
Grant’s First Stand – Blue Note (1961)
Χειμαρρώδη grooves , καθαρή soul jazz από ένα μάστερ τρίο .Baby Face Willette στο όργανο , Ben Dixon στα ντραμς για το δυναμικό ντεμπούτο του Grant Green στην Blue Note που έμελε να είναι και ένα από τα πιο «καυτά» του .
Idle Moments – Blue Note (1963)
Το αριστούργημα του Green .Ζεστή , σαγηνευτική ατμόσφαιρα και εκστατική μαγεία .Χαμηλώστε τα φώτα για το δεκαπεντάλεπτο Idle Moments του Duke Pearson που μας εισάγει στην πιο μπλούζι ερωτική νύχτα. Μαρμάρινος και αέρινος ο Bobby Hutcherson στα vibes , βραχνός και τρυφερός στο τενόρο σαξόφωνο ο Joe Henderson , βαθύς και ερωτικός ο Bob Cranshaw στο μπάσο , cool και μελωδικός ο Duke Pearson στο πιάνο , τελεσφόρος και εμπνευσμένος ο Al Harewood στα τύμπανα . Matador – Blue Note (1964)
Εδώ έχουμε μία πιο straight ahead εκδοχή του σπουδαίου κιθαρίστα με περισσότερα modal στοιχεία και «προηγμένους» αυτοσχεδιασμούς .Δεν είναι άμοιρο ευθύνης γι αυτό το φανταστικό «κολτρεινικό» rhythm section με τους McTyner στο πιάνο , Elvin Jones στα ντραμς και Bob Cranshaw στο μπάσο .Μια ακόμη εξαιρετική στιγμή
I Want To Hold Your Hand – Blue Note (1965).
Η πιο ρομαντική εκδοχή από τις τρεις ηχογραφήσεις του Grant Green στο τρίο του με τον Larry Young στο όργανο και τον Elvin Jones στα ντραμς .Συνθέσεις των Beatles , Kurt Weill , Jobim και τζαζ στάνταρντς δουλεύουν εξαιρετικά δημιουργώντας ένα κομψοτέχνημα αρμονίας ,ρυθμού ,αυτοσχεδιαστικής τέχνης και αλληλοεπίδρασης των μουσικών .
Live at the Lighthouse –Blue Note (1972)
Το jazz – funk ιδίωμα λειτουργεί καλύτερα και εκπέμπει την ενέργεια του σε live καταστάσεις όπως αυτή .Ψυχωμένο γκρουπ , δολοφονικά grooves , φανταχτερές πολυρυθμίες και ο James Brown συναντά την τζαζ .Μία ακόμη καυτή στιγμή του Grant Green .
------------------------------------------------------------------------------------------------
GRANT GREEN - MOOD HYPNOTIC
by Piers Lawrence
Grant Green is all about the Tone; he could get it from any amp, any guitar, it was from his fingers and the depth of his feelings. They say he would come into the session, lean over any amplifier for one minute, turn up his guitar an have that clean, full, tone - every frequency of every string, singing and sustaining perfectly.Grant Green is all about the Mood Hypnotic.
When GG gets in the Zone, there is nobody that swings harder, comes up w/ the effortlessly perfect, high-in-the-sky, blues infused moments like the Green One. Immerse yourself in "Idle Moments", 14:56 of opiated perfection, one of the only great recordings in Jazz that actually SLOWS DOWN, the groove just gets deeper & deeper. Feeling stressed out? Listen to this track on headphones and like a double Remy w/ a cough syrup and demarol chaser you will chill the fuck out...
Piers Lawrence is a soulful, melodic guitarist, and prolific songwriter from NY .
For more information click http://www.pierslawrence.com/
------------------------------------------------------------------------------------------------
Over the past few years guitarist Derek Trucks has been on the cover of Down Beat and Rolling Stone; he's been profiled in The New York Times and The Wall Street Journal; he's toured with Eric Clapton and Carlos Santana; he's guested on recordings with J.J. Cale, Elvin Bishop, Buddy Guy, David Sanborn and Nashville dobro virtuoso Jerry Douglas; and he's done a DVD with McCoy Tyner, Ron Carter, and Jack DeJohnette. A child prodigy, he joined Bob Dylan on stage when he was 12 years old. Now at 29, he's been on the road for nearly 20 years, the last 10 as a lead and slide guitarist with The Allman Brothers Band.
In his mid-teens he formed The Derek Trucks Band, which he has continued to lead in addition to his work with The Allman Brothers Band. They've toured constantly, patiently paying their dues in small venues and building a loyal and enthusiastic fan base. Their hard work paid off; in 2008 they performed on the main stage of the Monterey Jazz Festival and in January, 2009 they had the honor of performing at American President Obama's Southern Inaugural Ball.
While all this was happening, he and his wife, Susan Tedeschi, (a Grammy-nominated blues singer and guitarist), became the proud parents of two children. Despite the whirlwind life he leads, Derek Trucks projects an unflappably calm. Nor has being named a guitar god by Rolling Stone gone to his head. In fact, his modesty, near complete disregard for fashion, low-keyed stage presence, and seemingly perpetual good mood appear to have more in common with Buddha than a guitar god.
Throughout his career he's been committed to touring and live music, but now he's shifted some of his focus back to where he started: Jacksonville, Florida. His decision to build a world class studio in his backyard signals the beginning of a new and highly creative chapter in his career as he explores the art of making records
Iconoclastic and prolific jazz-rock guitarist David ‘Fuze’ Fiuczynski, a jazz player who“doesn’t want to play just jazz”, has been hailed by the world press as an incredibly inventive guitar hero, who continues to deliver with music that is unclassifiable, challenging and invigorating. An innovative musician who has released nine CD’s and a double live DVD, Fuze is best known as the leader of the Screaming Headless Torsos.
In 1994 David, in collaboration with keyboardist John Medeski of Medeski Martin & Wood, woke up the sleeping jazz fusion world with a landmark CD, “Lunar Crush”, which was chosen by Guitar Player’s 30th Anniversary Edition as a “Disc of Destiny”: in Guitar Player’s estimation, one of the most influential albums of the last thirty years. A funky, freaky party, Lunar Crush was a wild 90’s tribute to Tony William’s groundbreaking early-fusion band “Lifetime”. Fuze’s signature palette of otherworldly guitar sounds and enormous chops received astonished accolades from critics and fans alike and landed him on the cover of Guitar Player as a trailblazer who could “change the way you play!” In 1994 David became the original guitar player in Meshell NdegéOcello’s debut band and is prominently featured on her first two Grammy-nominated CD’s.
Just a year after Lunar Crush, Fuze released another influential album as bandleader and primary writer with his long-time group Screaming Headless Torsos titled “1995” for Warner/Discovery Records. The Torsos, fronted by vocalist extraordinaire Dean Bowman, were chosen by Musician Magazine as one of the top ten bands of 1996, described as “brilliantly blend(ing) jazz knowhow with a love for heavy riffs”. They inspired fans, other musicians, and numbers of cover bands all over the world, and toured Europe, Japan, North America and Canada. The Torsos recorded an excellent 1996 live cd, “Live!!” released in Japan on VideoArtsMusic, and then Dean took a hiatus, during which New York vocalist Freedom Brenmer sang with the band. In 2001 David bought back the rights to those Screaming Headless Torsos CD’s, and released them on his own label, FuzeLicious Morsels. Currently both Freedom Bremner and Ahmed Best are fronting the band. Screaming Headless Torsos released a new studio CD “2005” and double live DVD “Live in New York & Paris” in early 2005. In 2006, they released a “Best Of” compilation, entitled “Choice Cuts”. The Torsos have featured many of the top New York and US musicians in it’s many live performance lineups, but their recordings have all featured Dean Bowman, vocals; Fima Ephron, bass; Daniel Sadownick, percussion; Gene Lake, drums (“Live!!” & “2005”) and Jojo Mayer, drums (“1995”). Vocalist Freedom Bremner also appears on three cuts on “2005”, and the current rhythm section consists of Steve Jenkins, bass, Daniel Sadownick, percussion and Skoota Warner, drums. Recently, Screaming Headless Torsos were chosen by the 2004 Downbeat Critics Poll as “Rising Star, Electric Jazz Group”.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
MARY HALVORSON
String breakGuitarist/composer Mary Halvorson says she's an obsessive when it comes to music. "I listen to one thing over and over till I hate it, or at least can't stand to listen to it anymore," she says. One of her early obsessions was fellow guitarist Jimi Hendrix, whom she cites as her original inspiration. That eventually led to music lessons in eighth grade with "a jazz guy" teacher. The combination of her teacher's influence and her father's Miles - and Trane - heavy record collection led Mary to "forget about rock and move on to jazz." However, she took an eight-year break from listening to the straight-ahead stuff after studying jazz at Wesleyan and the New School. "The jazz education environment made it seem really cold. It took the life out of if for me," Mary says. During her listening hiatus, she "took a break from playing standards" and focused on writing songs and playing jazz-influenced experimental music. These days, Mary's listening to a lot of drummers - among them, Jack DeJohnette, Art Blakey and Philly Joe Jones. "I had a fresh perspective when I came back to it." She's just made her recording debut as a leader on Dragon's Head (Firehouse 12). "Dragon's Head is another name for the north node of the moon. In astrology, that has to do with karma, your purpose for this lifetime, what you're supposed to be doing."
για περισσότερα άθρα , δισκοκριτική , συναυλίες επισκεφτήτε:
http://www.hothousejazz.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ NOTES
Η Universal , η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία σήμερα , βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την Google και το You Tube για την διαχείριση και προστασία του υλικού της αλλά και την δημιουργία ενός site που θα αναδεικνύει τους μουσικούς της μέσω του δημοφιλούς ιστότοπου .
Στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα που συνέβη πρόσφατα στην Νέα Υόρκη όταν η πτήση 3407 της Continental κατέπεσε σε κατοικία οδηγώντας στον τραγικό θάνατο 49 ανθρώπους , έχασαν την ζωή της και δύο μέλη της Νεουρκέζικης τζαζ σκηνής , ο σαξοφωνίστας Gerry Niewood και ο κιθαρίστας Coleman Mellett μέλη του γκρούπ του Chuck Mangionε .
Στα τέλη Μαρτίου αναμένεται το καινούργιο άλμπουμ του Wynton Marsalis στην Blue Note με τον τίτλο “He and She” , ένα πολλά υποσχόμενο και φιλόδοξο άλμπουμ τζαζ και ποίησης .
------------------------------------------------------------------------------------------------
LABEL OF THE MONTH : TIMELESS RECORDS
Η δημιουργία της Timeless Records οφείλεται στην ατζέντη Wim Wigt που στην δεκαετία του 70 , δεκαετία περιθωριοποίησης της τζαζ , θέλησε να δημιουργήσει έναν δίαυλο επικοινωνίας Αμερικανών τζαζμεν με την Ευρώπη .Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1975 και καλύπτοντας αρκετά στυλ της τζαζ κατάφερε να αναπτύξει έναν εξαιρετικό κατάλογο που άρχισε να εντάσσει και μουσικούς από όλο τον κόαμο .Ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε ήταν το “Eastern Rebelion” του bop πιανίστα Cedar Walton μαζί με τον σαξοφωνίστα George Coleman , τον Sam Jones στο μπάσο και στα ντραμς τον Billy Higgins .Ένα εκπληκτικό ξεκίνημα για μία Timeless συνέχεια.
Μέχρι σήμερα σε βινύλιο ή cd η συλλογή της εταιρείας ξεπερνά τους 700 τίτλους , χωρισμένους σε τρεις κατηγορίες ενώ εκτός των κλασσικών ονομάτων προσβλέπει και σε νέες ιδέες και σύγχρονα projects .Στον τμήμα της μοντέρνας τζαζ περιλαμβάνονται θρύλοι όπως ο Art Blakey , o George Coleman , o Chet Baker , o Bill Evans , o Tommy Flanagan και άλλοι .Στο κλασσικό τμήμα έχουμε μουσικούς όπως ο Chris Barber , o Acker Bilk και άλλοι ενώ στον Ιστορικό κατάλογο παρελαύνουν ονόματα όπως o Louis Armstrong ή ο Fletcher Henderson .Τα booκlets των cd παρέχουν αρκετές πληροφορίες για την μουσική και τους μουσικούς ενώ η audio μεταφορά στο cd κλασσικών εγγραφών γίνεται με απόλυτο επαγγελματισμό και θαυμαστό αποτέλεσμα .
Το υλικό της εταιρείας διανέμεται είτε μέσω της ιστοσελίδας της ,είτε μέσω καλών δισκοπωλείων αλλά και μέσω του e-music .
http://www.timelessjazz.com/
------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ ANECDOTES
Just before going on stage a band leader is surprised to see the bass player of the group leaning against the dressing room wall crying . "What's the matter?", he asks ."The piano player has de-tuned one of my strings".sobbed the bassist ."So , what's the problem?" "He won't tell me which one!"
A barman in a jazz club accidentaly knocks over a stack of empty beer glasses that fall to the ground with a deafening crash. One of the band relaxing at the bar calmly turns to him and says : "Please man , no free jazz in this club"
Customer : Can you play something we can dance to ?
Band leader : Why don't you dance something we can play to .
...Keep Walking
------------------------------------------------------------------------------------------------YOUNG AND HOT:
DEREK TRUCKS
Over the past few years guitarist Derek Trucks has been on the cover of Down Beat and Rolling Stone; he's been profiled in The New York Times and The Wall Street Journal; he's toured with Eric Clapton and Carlos Santana; he's guested on recordings with J.J. Cale, Elvin Bishop, Buddy Guy, David Sanborn and Nashville dobro virtuoso Jerry Douglas; and he's done a DVD with McCoy Tyner, Ron Carter, and Jack DeJohnette. A child prodigy, he joined Bob Dylan on stage when he was 12 years old. Now at 29, he's been on the road for nearly 20 years, the last 10 as a lead and slide guitarist with The Allman Brothers Band.In his mid-teens he formed The Derek Trucks Band, which he has continued to lead in addition to his work with The Allman Brothers Band. They've toured constantly, patiently paying their dues in small venues and building a loyal and enthusiastic fan base. Their hard work paid off; in 2008 they performed on the main stage of the Monterey Jazz Festival and in January, 2009 they had the honor of performing at American President Obama's Southern Inaugural Ball.
While all this was happening, he and his wife, Susan Tedeschi, (a Grammy-nominated blues singer and guitarist), became the proud parents of two children. Despite the whirlwind life he leads, Derek Trucks projects an unflappably calm. Nor has being named a guitar god by Rolling Stone gone to his head. In fact, his modesty, near complete disregard for fashion, low-keyed stage presence, and seemingly perpetual good mood appear to have more in common with Buddha than a guitar god.
Throughout his career he's been committed to touring and live music, but now he's shifted some of his focus back to where he started: Jacksonville, Florida. His decision to build a world class studio in his backyard signals the beginning of a new and highly creative chapter in his career as he explores the art of making records
DAVID FIUCZYNSKI
Iconoclastic and prolific jazz-rock guitarist David ‘Fuze’ Fiuczynski, a jazz player who“doesn’t want to play just jazz”, has been hailed by the world press as an incredibly inventive guitar hero, who continues to deliver with music that is unclassifiable, challenging and invigorating. An innovative musician who has released nine CD’s and a double live DVD, Fuze is best known as the leader of the Screaming Headless Torsos.In 1994 David, in collaboration with keyboardist John Medeski of Medeski Martin & Wood, woke up the sleeping jazz fusion world with a landmark CD, “Lunar Crush”, which was chosen by Guitar Player’s 30th Anniversary Edition as a “Disc of Destiny”: in Guitar Player’s estimation, one of the most influential albums of the last thirty years. A funky, freaky party, Lunar Crush was a wild 90’s tribute to Tony William’s groundbreaking early-fusion band “Lifetime”. Fuze’s signature palette of otherworldly guitar sounds and enormous chops received astonished accolades from critics and fans alike and landed him on the cover of Guitar Player as a trailblazer who could “change the way you play!” In 1994 David became the original guitar player in Meshell NdegéOcello’s debut band and is prominently featured on her first two Grammy-nominated CD’s.
Just a year after Lunar Crush, Fuze released another influential album as bandleader and primary writer with his long-time group Screaming Headless Torsos titled “1995” for Warner/Discovery Records. The Torsos, fronted by vocalist extraordinaire Dean Bowman, were chosen by Musician Magazine as one of the top ten bands of 1996, described as “brilliantly blend(ing) jazz knowhow with a love for heavy riffs”. They inspired fans, other musicians, and numbers of cover bands all over the world, and toured Europe, Japan, North America and Canada. The Torsos recorded an excellent 1996 live cd, “Live!!” released in Japan on VideoArtsMusic, and then Dean took a hiatus, during which New York vocalist Freedom Brenmer sang with the band. In 2001 David bought back the rights to those Screaming Headless Torsos CD’s, and released them on his own label, FuzeLicious Morsels. Currently both Freedom Bremner and Ahmed Best are fronting the band. Screaming Headless Torsos released a new studio CD “2005” and double live DVD “Live in New York & Paris” in early 2005. In 2006, they released a “Best Of” compilation, entitled “Choice Cuts”. The Torsos have featured many of the top New York and US musicians in it’s many live performance lineups, but their recordings have all featured Dean Bowman, vocals; Fima Ephron, bass; Daniel Sadownick, percussion; Gene Lake, drums (“Live!!” & “2005”) and Jojo Mayer, drums (“1995”). Vocalist Freedom Bremner also appears on three cuts on “2005”, and the current rhythm section consists of Steve Jenkins, bass, Daniel Sadownick, percussion and Skoota Warner, drums. Recently, Screaming Headless Torsos were chosen by the 2004 Downbeat Critics Poll as “Rising Star, Electric Jazz Group”.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
MARY HALVORSON
String breakGuitarist/composer Mary Halvorson says she's an obsessive when it comes to music. "I listen to one thing over and over till I hate it, or at least can't stand to listen to it anymore," she says. One of her early obsessions was fellow guitarist Jimi Hendrix, whom she cites as her original inspiration. That eventually led to music lessons in eighth grade with "a jazz guy" teacher. The combination of her teacher's influence and her father's Miles - and Trane - heavy record collection led Mary to "forget about rock and move on to jazz." However, she took an eight-year break from listening to the straight-ahead stuff after studying jazz at Wesleyan and the New School. "The jazz education environment made it seem really cold. It took the life out of if for me," Mary says. During her listening hiatus, she "took a break from playing standards" and focused on writing songs and playing jazz-influenced experimental music. These days, Mary's listening to a lot of drummers - among them, Jack DeJohnette, Art Blakey and Philly Joe Jones. "I had a fresh perspective when I came back to it." She's just made her recording debut as a leader on Dragon's Head (Firehouse 12). "Dragon's Head is another name for the north node of the moon. In astrology, that has to do with karma, your purpose for this lifetime, what you're supposed to be doing."
article by ELZY KOLB
Απο την στήλη Jazz Women - του περιοδικού Hot House
Απο την στήλη Jazz Women - του περιοδικού Hot House
για περισσότερα άθρα , δισκοκριτική , συναυλίες επισκεφτήτε:http://www.hothousejazz.com
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------JAZZ GUITAR QUIZ :
1. Which Jazz Guitarist earned the nickname “Octopus” because of his huge hands and his ability to play rapid lines? a. Tal Farlow b.Wes Montgomery c.Joe Pass d.Larry Coryell 2. Freddie Green replaced ___in the Count Basie a.Eddie "Lockjaw" Davis b.Eddie Lang c.Eddie Durham d.Grant Green 3.He recorded the album "Chicken Skin Music" in 1976 a.Larry Coryell b.Eric Clapton c.Ry Cooder d.B.B.King 4..The fictional character of the arrogant jazz guitarist Emmett Ray for the film "Sweet and Lowdown" by Woody Allen was played by a.Bruce Willis b.Nicholas Cage c.George Clooney d.Sean Penn 5.After being busted several times and spending more than 10 years trying to kick drugs , he entered the Synanon Center in California . a Joe Pass b. Kenny Burrell c.Tal Farlow d.Herb Ellis 6.Who quoted "Blues is easy to play , but hard to feel " a.B,B.King b.Jimi Hendrix c.John Lee Hooker d.Robert Johnson 7.In 1995 he won the Composer's Award from the National Endowment for the Arts and was eventually signed by Verve Records a.Howard Alden b.Lionel Loueke c.Kurt Rosenwinkel d.Russell Malone .8.In 1963, he recorded "Color Him Funky" his first album after signing with Capitol a.Howard Roberts b.Tal Farlow c.Barney Kessell d.Kenny Burrell 9.His career took an unusual turn when he decided to fulfill another long-standing interest, and took a degree in architecture at Notre Dame a.Gene Bertoncini b.Jimmy Bruno c.Tal Farlow d.Pat Martino 10. He was Johnny Otis' guitar player from 1948 to 1957 a.Eddie Lang b.Barney Kessel c.Pete "guitar" Lewis d.Freddie Green
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ NOTES
O γεννημένος στην Σκωτία, Βρετανός μαστερ τρομπετίστας Ian Carr έφυγε σε ηλικία 75 ετών .Καταλυτικός ο ρόλος του στην εξέλιξη της βρετανικής τζαζ αλλά και με έντονη δημοσιογραφική και συγγραφική δραστηριότητα. Συγγραφέας της βιογραφίας του Miles Davis.
Η Universal , η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία σήμερα , βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την Google και το You Tube για την διαχείριση και προστασία του υλικού της αλλά και την δημιουργία ενός site που θα αναδεικνύει τους μουσικούς της μέσω του δημοφιλούς ιστότοπου .Στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα που συνέβη πρόσφατα στην Νέα Υόρκη όταν η πτήση 3407 της Continental κατέπεσε σε κατοικία οδηγώντας στον τραγικό θάνατο 49 ανθρώπους , έχασαν την ζωή της και δύο μέλη της Νεουρκέζικης τζαζ σκηνής , ο σαξοφωνίστας Gerry Niewood και ο κιθαρίστας Coleman Mellett μέλη του γκρούπ του Chuck Mangionε .
Στα τέλη Μαρτίου αναμένεται το καινούργιο άλμπουμ του Wynton Marsalis στην Blue Note με τον τίτλο “He and She” , ένα πολλά υποσχόμενο και φιλόδοξο άλμπουμ τζαζ και ποίησης .
------------------------------------------------------------------------------------------------LABEL OF THE MONTH : TIMELESS RECORDS
Η δημιουργία της Timeless Records οφείλεται στην ατζέντη Wim Wigt που στην δεκαετία του 70 , δεκαετία περιθωριοποίησης της τζαζ , θέλησε να δημιουργήσει έναν δίαυλο επικοινωνίας Αμερικανών τζαζμεν με την Ευρώπη .Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1975 και καλύπτοντας αρκετά στυλ της τζαζ κατάφερε να αναπτύξει έναν εξαιρετικό κατάλογο που άρχισε να εντάσσει και μουσικούς από όλο τον κόαμο .Ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε ήταν το “Eastern Rebelion” του bop πιανίστα Cedar Walton μαζί με τον σαξοφωνίστα George Coleman , τον Sam Jones στο μπάσο και στα ντραμς τον Billy Higgins .Ένα εκπληκτικό ξεκίνημα για μία Timeless συνέχεια.
Μέχρι σήμερα σε βινύλιο ή cd η συλλογή της εταιρείας ξεπερνά τους 700 τίτλους , χωρισμένους σε τρεις κατηγορίες ενώ εκτός των κλασσικών ονομάτων προσβλέπει και σε νέες ιδέες και σύγχρονα projects .Στον τμήμα της μοντέρνας τζαζ περιλαμβάνονται θρύλοι όπως ο Art Blakey , o George Coleman , o Chet Baker , o Bill Evans , o Tommy Flanagan και άλλοι .Στο κλασσικό τμήμα έχουμε μουσικούς όπως ο Chris Barber , o Acker Bilk και άλλοι ενώ στον Ιστορικό κατάλογο παρελαύνουν ονόματα όπως o Louis Armstrong ή ο Fletcher Henderson .Τα booκlets των cd παρέχουν αρκετές πληροφορίες για την μουσική και τους μουσικούς ενώ η audio μεταφορά στο cd κλασσικών εγγραφών γίνεται με απόλυτο επαγγελματισμό και θαυμαστό αποτέλεσμα .Το υλικό της εταιρείας διανέμεται είτε μέσω της ιστοσελίδας της ,είτε μέσω καλών δισκοπωλείων αλλά και μέσω του e-music .
http://www.timelessjazz.com/
------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ ANECDOTESJust before going on stage a band leader is surprised to see the bass player of the group leaning against the dressing room wall crying . "What's the matter?", he asks ."The piano player has de-tuned one of my strings".sobbed the bassist ."So , what's the problem?" "He won't tell me which one!"
A barman in a jazz club accidentaly knocks over a stack of empty beer glasses that fall to the ground with a deafening crash. One of the band relaxing at the bar calmly turns to him and says : "Please man , no free jazz in this club"
Customer : Can you play something we can dance to ?
Band leader : Why don't you dance something we can play to .
...Keep Walking
