------------------------------------------------------------------------------------------------- LABEL OF THE MONTH - PHILOGY
------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ PORTRAIT - STEVE LEHMAN
Ανατέλλων αστέρας του άλτο σαξόφωνου ο Steve Lehman -
Συνθέτης και ερευνητής της μουσικής του τώρα – μία αυθεντική φιγούρα που πηγάζει μέσα από τον ενεργητικό πνευματισμό του Jackie McLean , του Anthony Braxton ή του Sonny Rollins . Κάθε φορά που ο Steve παίζει αισθάνεσαι ότι βλέπεις έναν μουσικό που εκτός από σωματική διακατέχεται και από μεγάλη πνευματική αντοχή .
Ένας στυλίστας που δημιουργεί μουσική που εξελίσσεται , κινείται , δεσπόζει στον χώρο – μουσική που η πυκνότητα της γεμίζει τον ακροατή παρά τον «μπουκώνει» .
Ενεργό μέλος της σύγχρονης δυναμικής Νεουορκέζικης σκηνής με σημαντικές συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα .- Anthony Braxton , Dave Burrell , Meshell Ndgeocello , Mark Dresser , Vijay Iyer , Oliver Lake και άλλους .
Μεγάλες ορχήστρες όπως η Janacek Philharmonic , το International Contemporary Ensemble (ICE) ,το So Percussion , το Kammerensemble Neue Musik Berlin και άλλες έχουν εκτελέσει τις συνθέσεις του .
Σημαντικό είναι και το ακαδημαϊκό του έργο στην Αμερική και στην Ευρώπη .
Ως λήντερ έχει ηχογραφήσει άλμπουμ που έλαβαν εξαιρετικές κριτικές όπως το “Travail” , “Transformation” ,”Flow” και με το οκτέτο του τα “On Meaning” και “Door”, όλα στην Pi Records.Με το τρίο Fieldwork κυκλοφόρησε το “Manifold”(Clean Feed 2007),ως Posthuman το άλμπουμ “Demian”(Pi 2005) και το “Interface” (Clean Feed 2004) .
Οι κριτικοί του Downbeat τον ψηφίζουν σταθερά σαν νέο ανερχόμενο αστέρι από το 2006 .
------------------------------------------------------------------------------------------------- JAZZ THINK
my skin is black
?τι είναι κάτι σαν τζαζ σαν κάτι είναι τι?
ο μαύρος ήχος είναι ζεστός και ο λευκός είναι καλός κρυστάλλινος
και τανάπαλιν
πάει η εποχή που έκλεινες τα μάτια και ξεχώριζες το χρώμα τώρα πρέπει τα μάτια σου δεκατέσσερα γιατί όλοι παίζουν τον κ..ο τους και δεν γίνεται τίποτα αν δεν μελετάς τις τζαζ γραφές
είναι κάτι αναγκαίο αν και χωρίς πολύ πολύ γιατί θα σου στρίψει στο τέλος και θα παίζεις ιστορίες άλλων χωρίς να προχωράς το time
επικοινωνία συνομιλία αντίστιξη groove swing δεν πάει πουθενά χωρίς αυτό αν και μερικοί υποστηρίζουν ότι μπορείς σε λίγο πιο ευρωπαϊκό δεν είμαι σίγουρος τι εννοούν ξέρεις αυτό με ένα τρόπο γίνεται αλλιώς δεν έχει γούστο όπως κουνάνε τους γοφούς κτυπάνε το δάκτυλο
είναι σαν ένα μυστικό που και να το πεις πάλι μυστικό παραμένει γιατί και συ ο ίδιος αν και το ζεις δεν το κατέχεις μέχρι βαθιά πάει και πιο πολύ και μετά κι άλλο
σαν να έρθει κάποιος να παίξει μια ιδέα να σ’ αγγίξει εκεί που έχεις ξανακούσει αλλά τώρα είναι πάλι νέα ότι παίζεις μπορεί να παιχτεί και δεν μπορεί μιας και ποτέ δεν θα είναι ίδιο
αλλά και τα ίδια των άλλων είναι φοβερά όταν τα ξεδιπλώσουν μπροστά σου και τρέχεις μήπως σου ξεφύγει η ροή ο ήχος η ιδέα το time το groove το sound
ο καθένας θέλει να τα χώσει δεν ξέρει που το πάει είναι ένα ταξίδι κάπου κοντά μάλλον όπου μπορεί κανείς
τελικά ο ήχος είναι και η υπογραφή του παίκτη κάθε λέξη απαντάται συναντάται χαιρετίζεται προστίθεται αφαιρείται και αν δεν το σκεφτείς πολύ έχεις κάτι όμορφο μερικές φορές τόσο τέλειο που σου φέρνει δάκρυα
άλλες κοιτάς γύρω δεν θέλεις τίποτα σε κάλυψαν οι ιστορίες οι ήχοι η συνομιλία καθώς χειρίζεσαι τον χρόνο δεν ξέρεις τι θα σε βρει αύριο
στην αρχή το νιώθεις σαν ηλεκτρισμό ο καλός τζαζίστας είναι γεννήτρια φάρος πολύμπριζο δονητής μιλάει την κοινή γλώσσα και την ακατανόητη αλήθεια λέει μια ιστορία και αφού την πει πρέπει να την ξεχάσει όπως είναι
άλλωστε ο μύθος θα συνεχιστεί κάποιος άλλος θα τον ξαναπεί σαν ένα σόλο στα τύμπανα ένα bass line με super time μερικά διαμαντένια voicings στο πιάνο το blues της κιθάρας και η ανάσα του πνευστού η ζέστα της φωνής σου λέει κάτι στιχάκια μην παρασύρεσαι γιατί δεν είναι αυτό που νομίζεις
qua qua qua shoobe dua zookele bop skoo bap doo bap jean dji ki dean zoot be doom dam doon dubs babs gabs shooka labs tsiki djoum skoop scat skediou bap bitidi trialaloin kickaroonie hratcha to ononoto doodley doo skat dat zippedy dooh zement mexter purtie purtie skit skatley doo bah datley doooh badoo bedoo bahskat qoom quat skat dat soup zoup de loup zookele bop shoo be dua qua qua qua
ότι και να γίνει πάντα επιστρέφεις στο θέμα στη βάση σου σαν να λέμε καμιά φορά δεν είναι καν στο ίδιο μέρος και στον ίδιο χρόνο
όχι φίλε εδώ δεν είσαι ασφαλής τι σημαίνει τραγουδάς παίζεις μουσική εδώ δε σπάμε πιάτα εδώ πεθαίνεις και ξαναγεννιέσαι να αυτό είναι τζαζ τα κομμάτια του puzzle ξαναμπαίνουν μόνο πρόσεχε μην βρεθείς αγνώριστος
δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό κάποιος θα ξέρει να τα πει και καλύτερα είναι ανώτερο κάλεσμα κάτι σαν τον πάπα αλλά και εδώ όλα επιτρέπονται και δεν είναι σίγουρο αν θ’ αντέξεις πολύ λίγο πολύ σαν τα worksongs
ερώτηση απάντηση έρωτας πάθος ισορροπία τρέλα ηρεμία αναβρασμός κούνημα groove swing beat διάβασμα γράψιμο sax talk πες το όπως θέλεις σ’ όποιον θέλεις θα το καταλάβει δεν θέλει πολύ όλοι που ξέρουν έχουν το τζαζ real book of life σε 600 λέξεις
Δημήτρης Βασιλάκης
01/2010 
Visit Dimitris Vassilakis page for info about live events
------------------------------------------------------------------------------------------------
-
------------------------------------------------------------------------------------------------
UNDERRATED JAZZ MUSICIANS - ERNIE HENRY
1926-1957
Η ζωή του και η καριέρα του υπήρξαν μικρές αλλά το έργο του σε αυτά τα λίγα χρόνια πλούσιο .Όπως κάθε σαξοφωνίστας της γενιάς του επηρεάστηκε στιλιστικά από τον Charlie Parker αλλά είχε από νωρίς κατακτήσει τον δικό του ήχο .
Ενεργό μέλος της πρώτης bop εποχής ,συνεργάστηκε με τον Tadd Dameron το 1947 και με τους Fats Navarro , Charlie Ventura , Max Roach καθώς και την ορχήστρα του Dizzy Gillespie την περίοδο 1948 – 1949 .Μεταξύ 1950 και 1952 εργάστηκε ως μέλος της μπάντας του Illinois Jacquet .Η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του επήλθε το 1956 όταν έλαβε μέρος στην ιστορική ηχογράφηση του Thelonious Monk για το άλμπουμ “Brilliants Corners” , άλμπουμ σταθμό για την hard bop σκηνή και ένα από τα σημαντικότερα του συνθέτη .
Συνεργάστηκε και με τον Charles Mingus ενώ περιόδευσε μεταξύ 1956 και 1957 με την μεγάλη μπάντα του Dizzy Gillespie .Τρία άλμπουμ ηχογράφησε ως leader για την Riverside μεταξύ 1956 και 1957 .Και στα τρία ξεδιπλώνεται το ταλέντο μιας ήσυχης δύναμης της μοντέρνας τζαζ .
Discography (As Leader) :
- 1956 - Presenting Ernie Henry (Riverside)
- 1957 - Last Chorus (Riverside)
- 1957 - Seven Standards and a Blues (Riverside)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The extraordinary career of composer/arranger/pianist Torrie Zito provides an opportunity to reconsider the criteria by which we evaluate musical achievement. Because Zito attained his heights primarily as an orchestra writer, scholars need to examine his achievements alongside those of Ravel, Debussy and Faure who received plaudits for their work as classical composers. And although Zito created music akin to these artists who, he once acknowledged, were his chief influences, he failed to receive serious critical merit because his genre was American Pop.
Torrie Zito's music does not follow the classical tradition of neatly ordered opuses which enables critics to easily trace the artistic development of a composer from early string quartets and sonatas to overtures, concerti and symphonies. Rather, Zito's oeuvre zigzags across the world of vocal recordings, television shows and film scores. In order to fully account for his growth, studies must begin with his career as a bebop jazz pianist and follow his orchestral writing through early TV work for Perry Como, jazz arrangements for James Moody, folk-rock sounds for John Lennon and opera scoring for Samuel Ramey. In between these disparate efforts Zito wrote music for pop star luminaries—Bobby Darin, Frank Sinatra, Tony Bennett, Liza Minnelli, Carly Simon and Clay Aiken—and became a legend among arrangers.
Although his writing weaves itself through different genres, styles and mediums, it sustains a personality and depth which will withstand close critical scrutiny and, in the years ahead, take its rightful place alongside that of his classical forbears.
A few years ago I spent an evening with Zito and his wife jazz vocalist Helen Merrill. It was a merry laughathon replete with delicious showbiz anecdotes, insider revelations and intriguing ironies. In between stories, I managed to extract a sketch of Zito's background from the man himself.
He was born in Utica, New York and spent his early life as a largely self-taught pianist who worked small clubs, usually accompanying singers. In his early 20's he moved to Manhattan and took classes at the Manhattan School of Music where he met and studied informally with renowned arranger Marion Evans. This was the extent of his training.
Soon he wrote arrangements for James Moody ("Moody With Strings"—1961), Bobby Darin ("Love Swings"—1961) and then wrote for Perry Como's TV show. His seminal work with Tony Bennett began shortly thereafter.
But Zito's most important training came as he began to study the scores, techniques and approaches taken by classical masters. Between writing assignments he spent all of his available time analyzing manuscripts and implementing classical ideas into his own writing. In one particularly enjoyable story, he described the myriad complexities of Alexander Scriabin and analyzed the Russian's idiosyncratic tonal language with an enthusiasm that I will never forget.
It was amazing to picture this legendary American musician quietly perusing the whole of European classicism and teaching himself its great legacy.
It is this part of his growth as a composer-arranger that deserves the greatest attention from scholars and critics. Their study of this unique American talent should begin forthwith.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
EUROPEAN JAZZ MUSICIANS
TAKIS PATERELIS Greek alto saxophonist , arranger & composer
He participates in many records of the Greek Jazz music1. with Georgos Trandalidis: a) CHORES b) MESOGIOS c) Α.Μ.-Ρ.Μ.2. with Takis Barberis: a) SOMETHING FROM JULY b) ARE YOU HAPPY? c) EPISODES d) NAIVA3. Georgos Fakanas AMOROSA4. Georgos Maglaras THROUGH MEMORIES5. Markos Alexiou THROUGH MEMORIES6. Kiriakos Svetsas SILENT DAYS7. Achileas Diamandis CONFUSION8. Lakis Zois ESOTERIC9. Vassilis Tsambropoulos SKYSCAPE10. Krotala KROTALA11. IASIS DUENTE
Personal Discography:Takis Paterelis LET THE BLUES TALK Legend RecordsTakis Paterelis - George Kontrafouris FUNKY PEOPLE Europe Records .Leader of the JAZZ UPSTAIRS BIG BAND
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Μην πάτε μακριά – μπείτε στην ιστοσελίδα του και κατεβάστε την νέα αρχειακή σειρά από live εμφανίσεις .Πρώτη δημοσίευση το άλμπουμ μιας ώρας με τέσσερα κομμάτια από την Ευρωπαϊκή περιοδεία του 2007 με το φανταστικό κουαρτέτο του . www.daveholland.com
Γενέθλια για το ιστορικό jazz club του village στο Manhattan , VILLAGE VANGUARD .
75 χρόνια jazz ιστορίας .Δημιούργημα του Max Gordon που το συνεχίζει επάξια η ογδονταπεντάχρονη γυναίκα του Lorraine , το Village υπήρξε το σπίτι όπου ο John Coltrane , o Miles Davis , o Thelonious Monk και άλλοι θρύλοι έγραψαν λαμπρές στιγμές ενώ παραμένει ένας ζωτικός χώρος , πυρήνας της σταθερά ακμάζουσας νεουρκέζικης σκηνής .
Να τα εκατοστίσεις !
Η ευαίσθητη γκόσπελ φωνή της και το μελωδικό παίξιμο στο πιάνο αναπτύσσονται σε ποικίλους δρόμους αναδεικνύοντας μία εξαιρετική καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία και μια βαθειά πολύπλευρη εκφραστικότητα. Με οδηγό το υψηλό της πνεύμα η Amina Claudine Myers αναπτύσσει την μουσικότητα της χτίζοντας ένα αριστούργημα γεμάτο από μπλουζ , γκόσπελ , τζαζ , φολκ και αβαντ γκαρντ στοιχεία σε ένα κόσμο όπου κυριαρχεί η αγνή αφρό-αμερικάνικη έκφραση στο απόγειο της λυρικότητας και καλλιτεχνικής της ολοκλήρωσης .Συνεπικουρούμενη από τον μπασίστα Don Pate και τον ντράμερ Thurman Barker η Aminda Claudine Myers μας προσφέρει αυτό το αριστούργημα .2 BENNIE GREEN – SOUL STIRRIN’ 1958 (Blue Note)
Ο ήχος και ο τόνος του Bennie Green σφύζουν ευφυΐας , πνευματικότητας και ζωηράδας .Τα χαρακτηριστικά αυτά αποτυπώνονται έντονα σε αυτόν τον υπέροχο «πρόσχαρο» δίσκο του ’58 για την Blue Note .Γύρω από το εύρωστο τρομπόνι του Bennie Green αναπτύσσονται με πάθος τα σαξόφωνα του Gene Ammons και του άσημου Billy Root ενώΤο ρύθμ σέξιον απαρτίζεται από τον Blue Note πιανίστα Sonny Clark τον μπασίστα Ike Isaacs ,γνωστό από την συμμετοχή του στο θρυλικό σχήμα των Lambert, Hendricks & Ross και τον Elvin Jones στα ντραμς .Μπλουζ , μάμπο , σουίνγκ και φωνητικές κραυγές από τα μέλη του γκρουπ μας προσφέρουν ένα φιλικό αλλά βαθύτατα δυναμικό σετ που αναδεικνύει το ξεχωριστό ταλέντο του τρομπονίστα Bennie Green ,ενός μουσικού που δεν επηρεάστηκε από τον J.J.Johnston αλλά προέταξε το δικό του μοναδικό στυλ.
3 BILLY CHILDS – THE CHILD WITHIN 1996 (Shanachie)
Ο Billy Child εκτός από εκπληκτικός πιανίστας είναι και μοναδικός συνθέτης που αξίζει στενότερης προσοχής .Το “Child Within” από το 1996 αναδεικνύει το μεγάλο του ταλέντο .Με ένα σούπερ γκρουπ , Terence Blanchard τρομπέτα , Dave Holland μπάσο , Jeff “Tain” Watts ντραμς και τον νεότερο τότε Ravi Coltrane στο τενόρο σαξόφωνο μας προσφέρει έναν λαμπερό , σπινθηροβόλο δίσκο .Προσωπικές του συνθέσεις , μερικά στάνταρντς και ένα μίνι αφιέρωμα στον μέντορα του Thelonious Monk με δύο τρακς , ένα δικό του (“The Loneliest Monk”) και ένα του Monk (“Pannonica”) , διανθίζουν ένα άλμπουμ που αξίζει να αποκτήσουν οι φίλοι και όχι μόνο της bop αισθητικής .4 DAVE PELL’S PREZ CONFERENCE with JOE WILLIAMS – 1979 (GNP Crescendo)
3 τενόροι και ένας βαρύτονος σαξοφωνίστας εναρμονίζουν τα μαγικά σόλο του Lester Young σε ένα γκρουπ αφιέρωμα στον μεγάλο στυλίστα και πρωτοπόρο .Την ατμόσφαιρα εμπλουτίζει με τα φωνητικά του ο Joe Williams προσδίδοντας της και μία πινελιά από Count Basie .Το γκρουπ που έφτιαξε ο σαξοφωνίστας Dave Pell δεν είχε μεγάλη ζωή και οι ηχογραφήσεις αυτές είναι το ρεζουμέ της όλης προσπάθειας .5. KING OLIVER AND HIS ORCHESTRA 1929-1930 (JSP)
Ο πρώτος μάστερ της κορνέτας και μέντορας του Louis Armstrong στις τελευταίες του ηχογραφήσεις .Προβλήματα υγείας δεν του επιτρέπουν να παίξει όσο θα ήθελε αλλά αναλαμβάνουν στην θέση του ο Louis Metcalf και ο Punch Miller να μας δώσουν την ατμόσφαιρα της μουσικής του σε ένα σύνολο που με μουσικούς όπως ο Bubber Miley , ο Red Allen , ο τρομπονίστας Jimmy Archey και ο άλτο σαξοφωνίστας Hilton Jefferson μας δίνει ένα πλέον αξιόπιστο δείγμα καυτής μπάντας πριν την εποχή του σουίνγκ .Για τους φίλους της τζαζ της Νέας Ορλεάνης αλλά και για κάθε φίλο της τζαζ που θέλει να έχει συνολική εικόνα της ιστορίας .Η δουλειά των μηχανικών ήχου είναι εξαιρετική καθώς η μουσική ακούγεται καθαρά και φιλικά------------------------------------------------------------------------------------------------- CRAP JAZZ COVERS we better forget
JAZZ QUIZ
1) Who was Know as little Bird ?
a)Jimmy Heath b)Phil Woods c) Sonny Stitt
2) Who was the guitarist on Nat Adderley's "Work Song" album ?
a)George Benson b) Kenny Burrell c) Wes Montgomery
3) Which album was Paul Motian's debut as a leader on ECM records?
a)Tribute b)It Should Have Happened a Long Time Ago c) Conception Vessel
4) On the cover of "Everybody Digs Bill Evans",which signature is not found ?
a)Ahmad Jamal b)Dave Brubeck c)Cannonball Adderley
a)Ray Brown b)Niels Henning Orsted Pedersen c)George Mraz
6) What was Bud Powell's real first name ?
a)Bud b)Theodore c)Earl
7) Billie Holiday and Louis Armstrong were in a movie together .What was the name of that movie?
a)New York b)New Orleans c)Chicago
8) What instrument does Marc Ribot play ?a)Guitar b)Drums c)Bass
9)On which album did Miles Davis dedicate a song to Duke Ellington ?a)Miles Ahead b)ESP c)Get Up With it
10)What trumpeter recorded "Spiderman Blues" made famous by the Ramones ?
a)Woody Shaw b)Lee Morgan c)Dizzy Gillespie
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
JAZZ ANECDOTES
A Jazz musician goes to heaven and is astonished to see how many great players from the jazz hall of fame are there .Bix , Duke , Lester , Bird , Dizzy , Trane etc. The new arrival notices that there is someone in the corner playing the trumpet with his head down and his back turned towards the others .Thinking that it reminds him of someone famous , the curious musician asks St.Peter . Musician : Who is that playing the trumpet in the corner ? St.Peter : Oh that's God . He thinks he's Miles Davis !
If a musician is a terrible reader it is said that he has studied using the "Ray Charles Sight Reading Method"
Tom and Harry , two jazz musicians , make a deal that whoever dies first will return and tell the other what it's like in Heaven .Not long after the sudden demise of Tom , Harry is lying in bed anxiously waiting for a message from the other side .Suddenly an icy wind blows through the room and the ghost of Tom appears standing at the foot of the bed .Harry : Man , you scared the pants of me ! Hey , you kept your world ! Too much ! So ,hip me to the state of things up in the big "H" man .Ghost : I've got some bad news and some good news .Harry : Man , you better give me the good news first .Ghost : The good news is that all the greats from Louis to Trane are up there .All playing together in one giant big band .What's more , there is a place in the band reserved for you . Harry : Wow , that's terrific ! Hey , so what's the bad news ? Ghost : The bad news is that your first rehearsal is tomorrow night
------------------------------------------------------------------------------------------------- That’s what jazz is all about, dealing with the unexpected _Wayne Shorter-----------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου