JAZZ ON FILM
Το 1951 η μουσική του Alex North για την ταινία του Elia Kazan , Λεωφορείο ο Πόθος άνοιξε τον δρόμο για μία γενιά μουσικών να γράψουν τζαζ σάουντρακς όπως ο Elmer Bernstein , ο Duke Ellington , o Bernard Herrmann , o Quincy Jones , o Henry Mancini ή ο Lalo Schifrin. Η εποχή συνέπαισε και με την άνθιση φίλμς εκτός των στούντιο του Hollywood , ταινιών που ανέδειξαν ανεξάρτητους δημιουργούς , καλλιτεχνικά και εμπορικά , όπως ο John Cassavetes (Shadows. 1959 και Too Late Blues ,1961) , Shirley Clarke (The Connection , 1962 , και Cool World ,1964) , Robert Frank και Alfred Leslie (Pull My Daisy , 1959) και Herbet Danska (Sweet Love , Bitter ,1968) .Οι σκηνοθέτες αυτοί πειραματίστικαν όχι μόνο με δραματικά θέματα και διαφορετικά στυλ αλλά εισήγαγαν στον κινηματογράφο και τις αυτοσχεδιαστικές νέες φόρμες της μοντέρνας τζαζ , όπως το hard bop , την modal jazz , την free jazz ή το afro cuban .Η συνθήκη αυτή ξεπέρασε τα Αμερικανικά σύνορα καθώς και Ευρωπαίοι και Ιάπωνες δημιουργοί των δεκαετίων του 50 και του 60 , όπως ο Bernardo Bertolucci , o Jean - Luc Godard , o Jorgen Leth , o Joseph Losey , o Louis Malle , o Mikkio Naruse , o Roman Polanski , o Jerzy Skolimowski και ο Roger Vadim , υποδέχτηκαν στις ταινίες τους δημιουργικούς μουσικούς της τζαζ όπως ο Gato Barbieri , Miles Davis , Dizzy Gillespie , Krysztof Komeda , John Lewis με το Modern Jazz Quartet , Thelonious Monk , Bud Powell , Toru Takemitsu και άλλους για να γράψουν jazz soundtracks ενισχύοντας την πρωτοπορία του έργου τους .
Η τζαζ συνεχίζει να παίζει τον ρόλο της στο πρωτοποριακό σινεμά , άλλωτε ενισχύοντας την παρανοική φαντασία του συγγραφέα στο Naked Lunch (1991) του David Cronenberg (μουσική Howard Shore - σόλος από τον Ornette Coleman) ή την εικόνα της καταστροφής της γεννέτηρας της , Νέας Ορλεάνης , στο φιλμ του Spike Lee , When the Levees Broke : a Requiem in Four Acts (2006 , μουσική Terence Blanchard) .Και άλλες φορές υποδύεται τον εαυτό της όπως στην ταινία του Tavernier, Round Midnight ή το Bird του Clint Eastwood .
FILMOGRAPHY : Arranged chronologically by first screening date
Begone Dull Care – 1949 Canada , Evelyn Lambart and Norman McLaren , Oscar Peterson Trio
A Streetcar Named Desire – 1951 USA , Elia Kazan , Alex North
The Wild One – 1953 USA , Laszlo Benedek , Leith Stevens
The Man With The Golden Arm -1955 USA Otto Preminger , Elmer Bernstein , Shorty Rogers and his Giants
Kurutta Kajitsu (Crazed Fruit) -1956 Japan Ko Nakahira Toru Takemitsu , Masaru Sato
The Three Little Bops -1957 , Friz Freleng , Shorty Rodgers
Adventures of an * USA – 1957 Benny Carter , Lionel Hampton
Sweet Smell of Success – 1957 USA , Alexander Mackendrick , Elmer Bernstein, the Chico Hamilton Quintet
Sait-on Jamais? (No Sun in Venice) – 1957 France / Italy , Roger Vadim , John Lewis , the Modern Jazz Quartet
Ascenseur pour l’echafaud (Elevator to the Gallows) -1958 France Louis Malle, Miles Davis , Pierre Michelot , Rene Urtreger , Barney Wilen , Kenny Clarke
The Tender Game – 1958 USA , Oscar Peterson , Ella Fitzgerald
A Date with Dizzy – 1958 USA , Dizzy Gillespie
Anatomy of a Murder -1959 USA ,Otto Preminger , Duke Ellington
A Bucket of Blood – 1959 USA, Roger Corman, Fred Katz
A bout de soufflé (Breathless) – 1959 France , Jean –Luc Godard , Martal Solal
Odds Against Tomorrow -1959 USA , Robert Wise , John Lewis ,The Modern Jazz Quartet with Bill Evans
Tal Farlow – 1958/1980 , Great Britain , Len Lye, Tal Farlow
I Want to Live!-1958 USA , Robert Wise , Johnny Mandel , Gerry Mulligan , Art Farmer, Bud Shank , Red Mitchell, Frank Rosolino , Pete Jolly
Touch of Evil – 1958 USA,Orson Wells , Henry Mancini
Bridges –Go-Round-1958 USA Shirley Clarke , Teo Macero , Louis and Bebe Barron
Pull My Daisy – 1959 USA , Robert Frank and Alfred Leslie , David Amram
Shadows – 1959 USA , John Cassavetes , Shafi Hadi , Charles Mingus
Orfeu Negro (Black Orheus) -1959 Brazil / France / Italy , Marcel Camus , Antonio Carlos Jobim, Luiz Bonfa
Les Liaisons Dangereuses (Dangerous Liaisons) -1960 France Roger Vadim , Thelonious Monk , Art Blakey and the Jazz Messengers
Onna ga Kaidan wo agaru toki (A Woman Ascends the Stairs) -1960 Japan , Mikio Naruse , Toshiro Mayazumi
The Criminal (The Concrete Jungle) -1960 Great Britain, Joseph Losey,John Dankworth,Dudley Moore
Le Gros et le maigre (The Fat and the Lean) – 1961 France Roman Polanski , Krysztof Komeda
Paris Blues – 1961 USA Martin Ritt , Duke Ellington , Billy Strayhorn
The Connection – 1961 USA , Shirley Clarke, Freddie Redd,The Jackie McLean Quartet
Too Late Blues – 1961 USA , John Cassavetes , David Raksin , Benny Carter , Red Mitchell
Noz w wodzie (Knife in the Water) 1962 Roman Polanski , Krysztof Komeda
Dilemma – 1962, Denmark /South Africa , Henning Carlsen , Max Roach , Gideon Nxumalo
Zoo – 1962 , the Netherlands , Bert Haanstra, Pim Jacobs
Blues for Trumpet and Koto – 1962 ,Japan , Geoffrey Selden , Quincy Jones , Marvin Hamlisch , Geoffrey Selden
Pianissimo – 1962 USA,Carmen D’Avino , Leonard Popkin
OK End Here – 1963 USA,Robert Frank , Ornette Coleman
Stepforbud – 1963 Denmark, Jargen Leth and Ole John , Bud Powell
The Servant – 1963 Great Britain , Joseph Losey , John Dankworth
The Hat – 1964 USA, Benny Carter
Echappement libre – 1964 France , Jean Becker , Martial Solal
The Cool World – 1964 USA, Shirley Clarke , Mal Waldron , The Dizzy Gillespie Quintet : Gillespie,Yusef Lateef,Mal Waldron,Aaron Bell,Art Taylor
The Pawnbroker – 1964 USA , Sidney Lumet , Quincy Jones ,Freddie Hubbard , Kenny Burrell , J.J.Johnson,Steve Lacy , Oliver Nelson ,Toots Thielemans, Tony Williams
New York Eye and Ear Control – 1964 USA , Michael Snow , Albert Ayler , Don Cherry , Michael Snow
George Dumpson’s Place – 1964 USA, Ed Emshwiller, Bill Lee, Jay Berliner, Stuart Schart
Water Sark – 1964-65 Canada , Joyce Wieland , Carla Bley , Mike Mantler , Ray Jessel
Mickey One -1965 USA Arthur Penn , Eddie Sauter,Stan Getz
Szlandar (Banner) – 1965 ,Poland , Miroslaw Kijowicz , Krysztof Komeda
Repulsion -1965 Great Britain , Roman Polanski,Chico Hamilton
Alfie – 1966 Great Britain, Lewis Gilbert,Sonny Rollins
Blow – Up -1966, Great Britain , Michelangelo Antonioni , Herbie Hancock
Herbie – 1966 USA, Paul Holding and George Lucas , Herbie Hancock
Urbanissimo – 1966 USA, Benny Carter
On Fighting Witches – 1966 Sweden,Robert Shaye, Don Cherry
A Man Called Adam – 1966 USA, Leo Penn, Benny Carter , Louis Armstrong , Sammy Davis Jr.,Nat Adderley , Mel Torme
Tijuana Brass Double Feature – 1966, USA , Herb Alpert and the Tijuana Brass
Le Depart – 1967 Belgium, Jerzy Skolimowski, Krysztof Komeda , Don Cherry , Gato Barbieri , Rene Urtreger
Population Explosion – 1967 Canada, Pierre Hebert, Ornette Coleman
Sweet Love , Bitter – 1967 USA , Herbert Danska , Mal Waldron
In Cold Bold – 1967 USA Richard Brooks , Quincy Jones
Of Men and Demons – 1968 USA Quincy Jones
Bullitt – 1968 USA , Peter Yates, Lalo Schifrin
Jack Johnson – 1970 USA William Clayton , Miles Davis , Herbie Hancock , John Mc Laughlin , Mike Henderson ,Wayne Shorter , Chick Corea
Appunti per un’Orestiade african (Notes for an African Orestes) – 1970 ,Italy , Pier Paolo Pasolini , Gato Barbieri
The Organization – 1971 USA , Don Medford , Gil Melle
Ultimo tango a Parigi (Last Tango in Paris) -1972 Italy / France , Bernando Bertolucci , Gato Barbieri
The French Connection – 1971 USA , William Friedkin , Don Ellis
Sleeper -1973 USA, Woody Allen , Woody Allen , the New Orleans Funeral and Ragtime Orchestra and the Preservation Hall Jazz Band
Plamuz (Music Art) 1973 , Poland , Zbigniew Rybczynski , Zbigniew Namystowski
Voyage to Next – 1974 USA , Dizzy Gillespie
Les Vaiseuses (Going Places) -1974 France , Bertrand Bller , Stephane Grappelli
The Taking of Pelham One Two Three -1974 USA , Joseph Sargent, David Shire
Sausage City – 1974 USA,Adam Beckett , Adam Beckett
Taxi Driver – 1976 USA , Martin Scorsese , Bernard Herrmann
The Gauntlet – 1977 USA , Clint Eastwood , Jerry Fielding , Art Pepper,Jon Faddis,Lee Ritenour
La Menace (The Threat) – 1977 France, Alain Corneau , Gerry Mulligan , Dave Crusin
Passing Through – 1977 USA, Larry Clark, Sun Ra and the Pan African People’s Arkestra
She’s Gotta Have It – 1986 USA Spike Lee,Bill Lee
Down by Law – 1986 USA / West Germany , Jim Jarmusch , John Lurie,Arto Lindsay , Marc Ribot , Nana Vasconcelos
Les Baisers de secours -1989 France , Philippe Garrel, Barney Wilen
Tune in Tomorrow … -1990 USA Jon Amiel , Wynton Marsalis , Marcus Roberts
Naked Lunch – 1991,Canada / Great Britain / Japan , David Cronenberg, Howard Shore,Ornette Coleman
On Animal Locomotion – 1994 , the Nederlands , Johan Vad Der Keuken , Willem Breuker
Vertical Air – 1996 USA , Robert Fenz , Ismael Wadada Leo Smith
Kanzo sensei (Dr.Akagi) – 1998 , Japan , Shohei Imamura, Yosuke Yamashita
Bridgehampton – 1998 USA ,John Canemaker , Fred Hersch
How to Draw a Bunny – 2002 USA John W.Walter , Max Roach , Thurston Moore
The Cooler – 2003 USA , Wayne Kramer , Mark Isham
When the Levees Broke: A Requiem in Four Acts –2006 USA , Spike Lee , Terence Blanchard
Zoo – 1962 , the Netherlands , Bert Haanstra, Pim Jacobs
Blues for Trumpet and Koto – 1962 ,Japan , Geoffrey Selden , Quincy Jones , Marvin Hamlisch , Geoffrey Selden
Pianissimo – 1962 USA,Carmen D’Avino , Leonard Popkin
OK End Here – 1963 USA,Robert Frank , Ornette Coleman
Stepforbud – 1963 Denmark, Jargen Leth and Ole John , Bud Powell
The Servant – 1963 Great Britain , Joseph Losey , John Dankworth
The Hat – 1964 USA, Benny Carter
Echappement libre – 1964 France , Jean Becker , Martial Solal
The Cool World – 1964 USA, Shirley Clarke , Mal Waldron , The Dizzy Gillespie Quintet : Gillespie,Yusef Lateef,Mal Waldron,Aaron Bell,Art Taylor
The Pawnbroker – 1964 USA , Sidney Lumet , Quincy Jones ,Freddie Hubbard , Kenny Burrell , J.J.Johnson,Steve Lacy , Oliver Nelson ,Toots Thielemans, Tony Williams
New York Eye and Ear Control – 1964 USA , Michael Snow , Albert Ayler , Don Cherry , Michael Snow
George Dumpson’s Place – 1964 USA, Ed Emshwiller, Bill Lee, Jay Berliner, Stuart Schart
Water Sark – 1964-65 Canada , Joyce Wieland , Carla Bley , Mike Mantler , Ray Jessel
Mickey One -1965 USA Arthur Penn , Eddie Sauter,Stan Getz
Szlandar (Banner) – 1965 ,Poland , Miroslaw Kijowicz , Krysztof Komeda
Repulsion -1965 Great Britain , Roman Polanski,Chico Hamilton
Alfie – 1966 Great Britain, Lewis Gilbert,Sonny Rollins
Blow – Up -1966, Great Britain , Michelangelo Antonioni , Herbie Hancock
Herbie – 1966 USA, Paul Holding and George Lucas , Herbie Hancock
Urbanissimo – 1966 USA, Benny Carter
On Fighting Witches – 1966 Sweden,Robert Shaye, Don Cherry
A Man Called Adam – 1966 USA, Leo Penn, Benny Carter , Louis Armstrong , Sammy Davis Jr.,Nat Adderley , Mel Torme
Tijuana Brass Double Feature – 1966, USA , Herb Alpert and the Tijuana Brass
Le Depart – 1967 Belgium, Jerzy Skolimowski, Krysztof Komeda , Don Cherry , Gato Barbieri , Rene Urtreger
Population Explosion – 1967 Canada, Pierre Hebert, Ornette Coleman
Sweet Love , Bitter – 1967 USA , Herbert Danska , Mal Waldron
In Cold Bold – 1967 USA Richard Brooks , Quincy Jones
Of Men and Demons – 1968 USA Quincy Jones
Bullitt – 1968 USA , Peter Yates, Lalo Schifrin
Jack Johnson – 1970 USA William Clayton , Miles Davis , Herbie Hancock , John Mc Laughlin , Mike Henderson ,Wayne Shorter , Chick Corea
Appunti per un’Orestiade african (Notes for an African Orestes) – 1970 ,Italy , Pier Paolo Pasolini , Gato Barbieri
The Organization – 1971 USA , Don Medford , Gil Melle
Ultimo tango a Parigi (Last Tango in Paris) -1972 Italy / France , Bernando Bertolucci , Gato Barbieri
The French Connection – 1971 USA , William Friedkin , Don Ellis
Sleeper -1973 USA, Woody Allen , Woody Allen , the New Orleans Funeral and Ragtime Orchestra and the Preservation Hall Jazz Band
Plamuz (Music Art) 1973 , Poland , Zbigniew Rybczynski , Zbigniew Namystowski
Voyage to Next – 1974 USA , Dizzy Gillespie
Les Vaiseuses (Going Places) -1974 France , Bertrand Bller , Stephane Grappelli
The Taking of Pelham One Two Three -1974 USA , Joseph Sargent, David Shire
Sausage City – 1974 USA,Adam Beckett , Adam Beckett
Taxi Driver – 1976 USA , Martin Scorsese , Bernard Herrmann
The Gauntlet – 1977 USA , Clint Eastwood , Jerry Fielding , Art Pepper,Jon Faddis,Lee Ritenour
La Menace (The Threat) – 1977 France, Alain Corneau , Gerry Mulligan , Dave Crusin
Passing Through – 1977 USA, Larry Clark, Sun Ra and the Pan African People’s Arkestra
She’s Gotta Have It – 1986 USA Spike Lee,Bill Lee
Down by Law – 1986 USA / West Germany , Jim Jarmusch , John Lurie,Arto Lindsay , Marc Ribot , Nana Vasconcelos
Les Baisers de secours -1989 France , Philippe Garrel, Barney Wilen
Tune in Tomorrow … -1990 USA Jon Amiel , Wynton Marsalis , Marcus Roberts
Naked Lunch – 1991,Canada / Great Britain / Japan , David Cronenberg, Howard Shore,Ornette Coleman
On Animal Locomotion – 1994 , the Nederlands , Johan Vad Der Keuken , Willem Breuker
Vertical Air – 1996 USA , Robert Fenz , Ismael Wadada Leo Smith
Kanzo sensei (Dr.Akagi) – 1998 , Japan , Shohei Imamura, Yosuke Yamashita
Bridgehampton – 1998 USA ,John Canemaker , Fred Hersch
How to Draw a Bunny – 2002 USA John W.Walter , Max Roach , Thurston Moore
The Cooler – 2003 USA , Wayne Kramer , Mark Isham
When the Levees Broke: A Requiem in Four Acts –2006 USA , Spike Lee , Terence Blanchard
Για εκτενείς πληροφορίες για τζαζίστες σε φιλμς επισκεφτήτε http://www.jazzonfilm.com------------------------------------------------------------------------------------------------- European musicians : Martial Solal
Ο Martial Solal είναι ένας από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους (με Αλγερινή καταγωγή) στυλίστες του πιάνου της τζαζ , ένας μουσικός που σήμερα τον θυμόμαστε μέσα από τις ταινίες του Γαλλικού κινηματογράφου που έντυσε με την μουσική του και την αισθητική του ποιότητα .Με κέντρο το Παρίσι και από το 1950 , ο Martial γεμίζει με την πληθωρική του παρουσία την τζαζ σκηνή .Παρόλο που είναι μοντερνιστής ηχογράφησε με τον Sidney Bechet το 1957 ενώ συμμετείχε σε ηχογραφήσεις με τους Django Reinhardt , Don Byas και τον Lucky Thompson. Με τα διάφορα τρίο του και την μνημειώδη συνεργασία του με τον Lee Konitz παρέμεινε πάντα σε υψηλά επίπεδα χωρίς να δεχτεί ποτέ ιδιαίτερη αναγνώριση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού , στις Ηνωμένες πολιτείες .Μεγαλύτερη φήμη απέκτησε με την δουλειά του στην πρώτη ταινία του Jean Luc Godard , “A bout de soufflé” (1960)Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1927 στην Αλγερία , γιος μουσικών κλασσικής μουσικής ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 6 ετών .Στο Παρίσι μετακόμισε το 1950 και άμεσα ξεκίνησε την περιπέτεια του στην τζαζ .Το 1953 άρχισε να ηχογραφεί ως leader ενώ περιοδικά διεύθυνε μεγάλες μπάντες .Την περίοδο εκείνη ξεκίνησε να συνθέτει μουσική για τον κινηματογράφο .Το 1963 εμφανίστηκε στο φεστιβάλ του Newport λαμβάνοντας θετικότατες κριτικές μαζί με το σύνηθες τρίο του που το αποτελούσαν οι Guy Pedersen (μπάσο) και ο Daniel Humair (ντραμς).Από το 1968 ξεκίνησε η δημιουργική του συνεργασία με τον Lee Konitz και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο Martial Solal δεν σταμάτησε να ηχογραφεί και να παίζει είτε με το τρίο του είτε σόλο (είτε σε άλλα σχήματα) και να συνθέτει μουσική για ταινίες .Μεταξύ 1993 και 94 παρουσίασε 30 σόλο κονσέρτα στο Γαλλικό ραδιόφωνο , κονσέρτα που ηχογραφήθηκαν σε δύο cd υπό τον τίτλο “Improvise Pour Musique France “ από την JMS Records .O Solal έγραψε και ένα βιβλίο αναλύοντας την μέθοδο του στο πιάνο με τον τίτλο “Jazz Works”
Ακολουθεί λίστα ταινιών με μουσική Martial Solal
Composer:
· 2000s
· 1980s
· 1960s
· 1950s
1. Acteurs, Les (2000) ... aka Actors (International: English title)
2. Ballade à blanc (1983)
3. Timber - ØK i Canada (1967)
4. Trois chambres à Manhattan (1965) ... aka Three Rooms in Manhattan (International: English title)
5. Échappement libre (1964) ... aka A escape libre (Spain) ... aka Backfire (USA) ... aka Boß hat sich was ausgedacht, Der (West Germany) ... aka Scappamento aperto (Italy)
6. Temps d'une nuit, Le (1964)
7. Bougnat, Le (1963)
8. Svenska flickor i Paris (1962) ... aka The Flamboyant Sex (USA)
9. Ennemis, Les (1962) ... aka A Touch of Treason (USA) ... aka Touch of Treason (International: English title)
10. Léon Morin, prêtre (1961) ... aka Leon Morin prete (Italy) ... aka Leon Morin, Priest (International: English title: literal title) ... aka The Forgiven Sinner (USA)
11. Affaire d'une nuit, L' (1960) ... aka It Happened All Night (USA) ... aka It Happened at Night (UK)
12. Si le vent te fait peur (1960) ... aka Als je de wind vreest (Belgium: Flemish title) ... aka If the Wind Frightens You (Belgium: English title)
13. À bout de souffle (1960) ... aka Breathless (UK: subtitle) (USA) ... aka By a Tether (UK: informal title)
14. Testament d'Orphée, ou ne me demandez pas pourquoi!, Le (1960) ... aka Testament d'Orphée, Le (France: short title) ... aka The Testament of Orpheus (USA)
15. Match contre la mort (1959) ... aka Match contro la morte (Italy)
16. Deux hommes dans Manhattan (1959) ... aka Two Men in Manhattan (International: English title)
Music Department:
· 1980s
· 1960s
1. En toute innocence (1988) (musician: piano) ... aka No Harm Intended (USA: festival title)
2. Ça va être ta fête (1960) (composer: jazz jam session) ... aka It's Your Birthday ... aka Passaporto falso (Italy) ... aka There's Going to Be a Party ... aka Tout feu tout flamme
Soundtrack:
1. The Dreamers (2003) (writer: "New York Herald Tribune" (1959)) ... aka Innocents (France) ... aka The dreamers - I sognatori (Italy)
Actor:
1. "Gama" (1 episode, 1967) - Episode dated 6 May 1967 (1967) TV episode
Self:
1. Play Your Own Thing: A Story of Jazz in Europe (2006) .... Himself
2. Compositeurs/réalisateurs, dialogue impossible? (2002) (V) .... Himself
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Jazz Portrait : Sir John Dankworth
Sir John Dankworth, the eminent English composer, conductor, bandleader and jazz musician has written in many genres, including composing over 20 film scores. Of these, Saturday Night and Sunday Morning (1960), The Criminal (1960), The Servant (1963) and Darling (1965) in particular, played a major role in bringing about a new sound in British film during the 1960s.
The first major jazz-influenced score was penned in 1955 by Elmer Bernstein, for Otto Preminger’s The Man With the Golden Arm. To the composer himself, the kind of music needed was obvious. As he put it:
There is something very American and contemporary about all the characters and their problems. I wanted an element that could speak readily of hysteria and despair, an element that would localise these emotions to our country, to a large city if possible. Ergo – jazz (quoted in Prendergast 1977: 109).
Also worthy of note is Johnny Mandel’s score for Robert Wise’s I Want to Live! (1958) which featured Gerry Mulligan, Pete Jolly, Bob Envoldsen and other fine LA jazz players. The distinct feature of that score was that it actually used improvisation and the jazz was linked into the movie. It was a dark story, based on the actual case of a woman framed for murder, and helped to establish the frequent association of jazz with crime and the urban.
It was not surprising, then, that at the end of the 1950s, when a new wave of contemporary urban realism hit Britain, directors there too looked for modern sounds to match the mood and drama of their films. And what better music to underscore this reality than jazz, with its cachet as the music of the oppressed? When directors sought someone who could fulfil their need for this new music, John Dankworth, already Britain’s leading modern jazzman, was playing the right music at the right time. Indeed, throughout the 1950s, his group, the Johnny Dankworth Seven, which included vocalist Cleo Laine, had been paving the way for modern jazz in Britain.
The first major jazz-influenced score was penned in 1955 by Elmer Bernstein, for Otto Preminger’s The Man With the Golden Arm. To the composer himself, the kind of music needed was obvious. As he put it:
There is something very American and contemporary about all the characters and their problems. I wanted an element that could speak readily of hysteria and despair, an element that would localise these emotions to our country, to a large city if possible. Ergo – jazz (quoted in Prendergast 1977: 109).
Also worthy of note is Johnny Mandel’s score for Robert Wise’s I Want to Live! (1958) which featured Gerry Mulligan, Pete Jolly, Bob Envoldsen and other fine LA jazz players. The distinct feature of that score was that it actually used improvisation and the jazz was linked into the movie. It was a dark story, based on the actual case of a woman framed for murder, and helped to establish the frequent association of jazz with crime and the urban.
It was not surprising, then, that at the end of the 1950s, when a new wave of contemporary urban realism hit Britain, directors there too looked for modern sounds to match the mood and drama of their films. And what better music to underscore this reality than jazz, with its cachet as the music of the oppressed? When directors sought someone who could fulfil their need for this new music, John Dankworth, already Britain’s leading modern jazzman, was playing the right music at the right time. Indeed, throughout the 1950s, his group, the Johnny Dankworth Seven, which included vocalist Cleo Laine, had been paving the way for modern jazz in Britain.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- MOMENT'S NOTICE - JAZZ SOUNDTRACKS
5 επιλογές κάθε μήνα από την τζαζ δισκογραφία .Στιγμές από την παλιά ή πρόσφατη Ιστορία που χρήζουν προσοχής .
5 επιλογές κάθε μήνα από την τζαζ δισκογραφία .Στιγμές από την παλιά ή πρόσφατη Ιστορία που χρήζουν προσοχής .
Jazz in Paris Series - Jazz & Cinema Volumes 1-5 (Universal)
Μερικά από τα καλύτερα τζαζ soundtracks ηχογραφήθηκαν στην πόλη του Φωτός .Το πρώτο cd της σειράς περιέχει δύο από αυτά , το πρώτο για την σημαντική ταινία “Un Temoin Dans La Ville” με την μουσική καθοδήγηση του τενόρου σαξοφωνίστα Barney Wilen (γνωστός και από την συμμετοχή του στο κλασικό “Acenseur Pour L’Echafaud” με την μουσική του Miles Davis ) .12 υπέροχα κινηματογραφικά στιγμιότυπα παιγμένα από ένα σούπερ γκρουπ , με τον Kenny Dorham στην τρομπέτα ,τον Duke Jordan στο πιάνο και στα ντραμς φυσικά τον Kenny Clarke.Τα υπόλοιπα κομμάτια του cd προέρχονται από το σπάνιο soundtrack της ταινιάς “rai Cracher Sur Vos Tombes” γραμμένο και ενορχηστρωμένο από τον πιανίστα Alain Goraguer με ένα γκρουπ πρωτοκλασάτων γάλλων μουσικών . Το δεύτερο cd της σειράς περιέχει μουσική από τρία σπουδαία soundtracks .Το πρώτο
Για το φιλμ “Des Femmes Disparaissent” με μουσική από τον Art Blakey και τους Jazz Messengers , με Lee Morgan , Bobby Timmons και Benny Golson , ηχογραφημένο το 1958 – το hard bop πάει σινεμά . Στην συνέχεια έχουμε 4 σπάνια κομμάτια από την ταινία “Les Tricheurs” παιγμένα από ένα Jazz at the Philharmonic γκρουπ με Stan Getz, Oscar Peterson , Coleman Hawkins και Roy Eldridge.To 3 soundtrack του cd (2 μόνο κομμάτια) είναι το “Brigitte Strip Blues” με μουσική εκτελεσμένη από το κουιντέτο του πιανίστα Georges Arvanitas .
To cd νούμερο 3 της φανταστικής αυτής σειράς μας προσφέρει αποσπάσματα από άλλες τρεις ταινίες .Πρώτα η μουσική του φιλμ “Les Loups Dans La Bergerie” γραμμένη από τον Serge Gainsbourg και ενορχηστρωμένη από τον Alain Goraguer .
Ακολουθούν 5 κομμάτια από το φιλμ “Les Tripes Au Soleil” γραμμένο και εκτελεσμένο από τον Andre Hodier .Το άλμπουμ τελειώνει με το κλασσικό “The Connection” του Freddie Redd με το σχήμα του Daniel Humair , Daniel Humair Soultet , ένα φανταστικό γκρουπ με τον Humair στα ντραμς , τον Eddy Louiss στο πιάνο , τον Sonny Grey στην τρομπέτα , τον Jean-Louis Chautemps στο τενόρο σαξόφωνο και τον Rene Urtreger στην ενορχήστρωση .Η μουσική έχει διαφορετική , πιο cool ατμόσφαιρα από την αμερικάνικη έκδοση με τον Redd και τον Jackie McLean.
Για το φιλμ “Des Femmes Disparaissent” με μουσική από τον Art Blakey και τους Jazz Messengers , με Lee Morgan , Bobby Timmons και Benny Golson , ηχογραφημένο το 1958 – το hard bop πάει σινεμά . Στην συνέχεια έχουμε 4 σπάνια κομμάτια από την ταινία “Les Tricheurs” παιγμένα από ένα Jazz at the Philharmonic γκρουπ με Stan Getz, Oscar Peterson , Coleman Hawkins και Roy Eldridge.To 3 soundtrack του cd (2 μόνο κομμάτια) είναι το “Brigitte Strip Blues” με μουσική εκτελεσμένη από το κουιντέτο του πιανίστα Georges Arvanitas .
To cd νούμερο 3 της φανταστικής αυτής σειράς μας προσφέρει αποσπάσματα από άλλες τρεις ταινίες .Πρώτα η μουσική του φιλμ “Les Loups Dans La Bergerie” γραμμένη από τον Serge Gainsbourg και ενορχηστρωμένη από τον Alain Goraguer .
Ακολουθούν 5 κομμάτια από το φιλμ “Les Tripes Au Soleil” γραμμένο και εκτελεσμένο από τον Andre Hodier .Το άλμπουμ τελειώνει με το κλασσικό “The Connection” του Freddie Redd με το σχήμα του Daniel Humair , Daniel Humair Soultet , ένα φανταστικό γκρουπ με τον Humair στα ντραμς , τον Eddy Louiss στο πιάνο , τον Sonny Grey στην τρομπέτα , τον Jean-Louis Chautemps στο τενόρο σαξόφωνο και τον Rene Urtreger στην ενορχήστρωση .Η μουσική έχει διαφορετική , πιο cool ατμόσφαιρα από την αμερικάνικη έκδοση με τον Redd και τον Jackie McLean.
Το cd νόυμερο 4 της σειράς μας προσφέρει σπάνιες επανακυκλοφορίες για πρώτη φορά σε cd από 7ιντσα singles . Μερικοί από τους τίτλους που περιέχονται εδώ :
"Touchez Pas Au Grisbi" και "Grisbi Blues" του Jean Wetzel, από το φίλμ Touchez Pas Au Grisbi, "No Hay Dinero Caballo", "Va Ya Pa'Ti" και "L'Espionnage" του Gonzalo Fernandez & Martial Solal, από το φίλμ Les Ennemis; "Sentimental Slow" του Martial Solal από το φίλμ Le Proces; "Cora", "Patricia" και "Amanda" του Alain Gourager από το φίλμ Le Piege και "Generique", "Le Ciel C'Est Toi" και "Cha Cha De Cullera" του Michel De Villers από το φίλμ Le Saint Mene La Danse.
Στο τελευταίο cd της σειράς μουσική από σπάνια soundtracks της δεκαετίας του ’50 με κεντρικό πρόσωπο τον Παρισινό κιθαρίστα Henri Crolla σε εξαιρετικές στιγμές και αποσπάσματα από δύο ηχογραφήσεις με ενορχηστρωτή τον Hubert Rostaing καθώς και ένα σετ με τον Andre Hodier .Μουσικοί όπως ο Martial Solal , ο George Arvanitas , o Maurice Vander (πιανίστες) , ο τρομπετίστας Roger Guerin , ο βαρίτονος σαξοφωνίστας Michel De Villers , o φλαουτίστας Raymond Guiot , o τρομπονίστας Nat Peck , ο μπασίστας Pierre Michelot , ο βιμπραφωνίστας Jean-Pierre Drouet , η εξαιρετική τραγουδίστρια Christine Legrand και άλλοι παρελαύνουν σε μουσικές με τζαζυ κινηματογραφική ατμόσφαιρα
"Touchez Pas Au Grisbi" και "Grisbi Blues" του Jean Wetzel, από το φίλμ Touchez Pas Au Grisbi, "No Hay Dinero Caballo", "Va Ya Pa'Ti" και "L'Espionnage" του Gonzalo Fernandez & Martial Solal, από το φίλμ Les Ennemis; "Sentimental Slow" του Martial Solal από το φίλμ Le Proces; "Cora", "Patricia" και "Amanda" του Alain Gourager από το φίλμ Le Piege και "Generique", "Le Ciel C'Est Toi" και "Cha Cha De Cullera" του Michel De Villers από το φίλμ Le Saint Mene La Danse.
Στο τελευταίο cd της σειράς μουσική από σπάνια soundtracks της δεκαετίας του ’50 με κεντρικό πρόσωπο τον Παρισινό κιθαρίστα Henri Crolla σε εξαιρετικές στιγμές και αποσπάσματα από δύο ηχογραφήσεις με ενορχηστρωτή τον Hubert Rostaing καθώς και ένα σετ με τον Andre Hodier .Μουσικοί όπως ο Martial Solal , ο George Arvanitas , o Maurice Vander (πιανίστες) , ο τρομπετίστας Roger Guerin , ο βαρίτονος σαξοφωνίστας Michel De Villers , o φλαουτίστας Raymond Guiot , o τρομπονίστας Nat Peck , ο μπασίστας Pierre Michelot , ο βιμπραφωνίστας Jean-Pierre Drouet , η εξαιρετική τραγουδίστρια Christine Legrand και άλλοι παρελαύνουν σε μουσικές με τζαζυ κινηματογραφική ατμόσφαιρα
Duke Ellington - Anatomy of a Murder (Columbia) 1959
Ένα υπέροχο jazz soundtrack από τον μεγάλο μάστερ Duke Ellington σε ένα κλασσικό πια φίλμ του Otto Preminger .Ατμοσφαιρική μουσική , γραμμένο σε μία πιο «σοφιστικέ» περίοδο του Duke και εκτελεσμένο από μία τέλεια μπάντα που περιέχει τους Clark Terry , Paul Gonsalves , Johnny Hodges ,Jimmy Hamilton και άλλους σπουδαίους .Αρκετά extra κομμάτια προστέθηκαν στην cd επανέκδοση .
John Zorn - The Big Gundown (Tzadik) 1984
O John Zorn είναι ένας πολύ δημιουργικός , αμφιλεγόμενος και περιπετειώδης μουσικός , μία από της σημαντικότερες μορφές της avant garde Νεουρκέζικής σκηνής και το αφιέρωμα του αυτό στην μουσική του μάστερ των soundtracks Morricone επιβεβαιώνει όλους τους προηγούμενους επιθετικούς προσδιορισμούς .Ένα εκκεντρικό σετ , πλημμυρισμένο από αίμα γεμάτο πολυχρωμία με συμμετέχοντες μουσικούς από τελείως διαφορετικά στυλ όπως ο Bill Frissell , η Diamand Gallas , o Big John Patton , o Toots Thielemans και πολλοί άλλοι.Ornette Coleman - Chappaqua Suite (Sony) 1965
Η τετραμερής σουίτα γράφηκε από τον Ornette για το ντεμπούτο φίλμ του Conrad Rooks αλλά ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε ενώ και ο δίσκος παρέμεινε άγνωστος στις Ηνωμένες Πολιτείες
.Ηχογραφήθηκε το 1965 με το τρίο του Coleman , τον Charles Moffett στα ντραμς και τον David Izenson στο μπάσο ενώ σταδιακά προστίθενται
ο Pharoah Sanders στο τενόρο σαξόφωνο και μία μεγάλη ορχήστρα με ενορχηστρωτή τον Joseph Tekula . Η επίδραση του τρίο στην ορχήστρα είναι εντυπωσιακή και το αποτέλεσμα φανταστικό .Ένας δίσκος που μας δείχνει το ορχηστρικό όραμα του Ornette Coleman και μας καθηλώνει με την ενέργεια του .
George Gruntz - Mental Curelty (Atavistic) 1960
Ένα από τα ελάχιστα εκτός avant garde cds που επανακυκλοφόρησαν στην σειρά του John Corbett , Unheard Music Series (Atavistic) , σειρά που παρουσιάζει χαμένα διαμάντια της τζαζ .Η μουσική του George Gruntz για αυτό το cd είναι από το soundtrack της Ελβετικής ταινίας του 1960 “Mental Cruelty” .Στο πιάνο ο Gruntz , στο σαξόφωνο ο Barney Willen στα ντραμς ο Kenny Clarke και δύο ακόμη άγνωστοι Γάλλοι (μπάσο και σαξόφωνο) .Το soundtrack κυκλοφόρησε σε 10ιντσο από την Decca αλλά όταν οι μουσικοί συνειδητοποίησαν ότι πληρώθηκαν για film soundtrack και όχι για ηχογραφημένο άλμπουμ μήνυσαν την εταιρεία , κέρδισαν το δικαστήριο και η Decca κατάστρεψε ότι βινύλια απέμειναν μετατρέποντας τα εναπομείναντα σε πραγματικά συλλεκτικά διαμάντια .Η μουσική είναι εξαιρετική στην ατμόσφαιρα των Γαλλικών τζαζ soundtracks της εποχής .Πρόκειται για την πρώτη δουλειά του Gruntz για κινηματογράφο , ένα εξαιρετικό ξεκίνημα.
Και μόνο ακούγοντας κανείς την σούιτα “San Francisco Suite” αναγνωρίζει αυτόματα το πηγαίο ταλέντο , την μελωδική καλαισθησία και το υψηλό πνεύμα του Νεουρκέζου συνθέτη και μποπ πιανίστα Freddie Redd και αναρωτιέται γιατί δεν έχει ακούσει περισσότερα για αυτόν .Η καριέρα του υπήρξε επεισοδιακή καθώς σύντομοι περίοδοι αναγνώρισης και επιτυχίας ακολουθήθηκαν από μεγάλους περιόδους ύφεσης .Ο Freddie Redd είναι μουσικός με χαμηλό προφίλ και γενικά δεν κυνήγησε ποτέ την φήμη παραμένοντας ήσυχος στρατιώτης της τέχνης του .Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του υπήρξε η μουσική για το θεατρικό έργο του Jack Gelber , “the Connection”που έγινε ταινία το 1962 από τον Shirley Clarke , ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή των ηρωινομανών μουσικών της τζαζ.Η αρχική ιδέα του Gelber για το έργο ήταν να χρησιμοποιήσει αληθινούς μουσικούς στους ρόλους οι οποίοι θα αυτοσχεδίαζαν με τα όργανα τους πάνω σε μποπ φόρμες αλλά τελικά με την προτροπή του Freddie Redd αποφασίστηκε να γραφτεί συγκεκριμένη μουσική από τον πιανίστα .Το αποτέλεσμα δικαίωσε τον συνθέτη καθώς η εμπνευσμένη μουσική του προσέδωσε μία νέα δυναμική στο έργο .Ο ίδιος έπαιξε και παρουσίασε την σύνθεση του σε θεατρικές αποδόσεις στην Νέα Υόρκη και στην Ευρώπη , εμφανίστηκε στο φίλμ και ηχογράφησε την μουσική για την Blue Note στην πρώτη από τις τρεις εμφανίσεις του στην ιστορική αυτή εταιρεία .Η μουσική είτε δοσμένη μέσα από την θέαση του φίλμ είτε μόνη της στέκεται σε υψηλό επίπεδο με κινητήριο μοχλό την Charlie Parker αισθητική της , την μπλούζι ατμόσφαιρα και τα υπέροχα ανοίγματα της στον αυτοσχεδιασμό .Στο άλμπουμ το κουαρτέτο εκτός του Redd αποτελείται από τον Jackie McLean στο άλτο , τον Michael Mattos στο μπάσο και τον Larry Ritchie στα ντραμς .
Η καρίερα του Freddie Redd φυσικά ξεκινάει νωρίτερα από το “The Connection” , γύρω στις αρχές τις δεκαετίας του ’50 και μετά από μία τριετία στο στρατό όπου συνεργάζεται με τον ντράμερ Johnny Mills και αργότερα με τον Tiny Grimes ,τον Cootie Williams , τον Oscar Pettiford και τους Jive Bombers .Γενικά εμφανίστηκε σε αρκετά jazz αλλά και πρώιμα Rhythm & Blues σχήματα ηχογραφώντας το ντεμπούτο στην Prestige το 1955 .Εμφανίστηκε και σε ηχογραφήσεις του Gene Ammons και του Art Farmer ενώ περιόδευσε και στην Σουηδία το 1956 με την Ernstine Anderson και τον Rolf Ericson .Με την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες , ο Redd έμεινε για μία περίοδο στο San Francisco όπου εργάστηκε ως πιανίστας του Bop City και ηχογράφησε για την Riverside.Ο Redd επέστρεψε στην Ευρώπη όπου εργάστηκε περιστασιακά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία .Το 1974 μετακόμισε στο Los Angeles αλλά παρά τα υπέροχα άλμπουμ που έγραψε για εταιρίες όπως η Interplay ,η Uptown , η Triloka και η Milestone στις δεκαετίες του 70, του 80 και του 90 παρέμεινε στην αφάνεια και συνεχίζει να παίζει χωρίς να κερδίζει την φήμη που του αξίζει .
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------jazz think
Ornette Coleman: "In music you have something called sound, you have speed, you have timbre, you have harmonics, and you have, more or less, the resolutions. In most music, people that play what I call mostly standard music, they only use one dimension, which means the note and the time. Whereas like say I'm having this conversation with you now. I'm talking, but I'm thinking, feeling, smelling, and moving. Yet I'm concentrating on what you're saying. So that means there's more things going on in the body than just the present thing that the person's got you doing. I'm doing more than just talking to you. And the same with you.
To me, human existence exists on a multiple level, not just on a two-dimensional level, not just having to be identified with what you do and what you say. Those things are the results of what people see and hear that you do. But the human beings themselves are living on a multiple level. That's how I have always wanted musicians to play with me: on a multiple level. I don't want them to follow me. I want them to follow themself, but to be with me. "
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Label of the Month : RED RECORDS
Η Red Records είναι μία μικρή ανεξάρτητη Ιταλική εταιρεία με status όμως μεγάλου label καθώς στον κατάλογο της έχει μουσικούς όπως οι Bobby Watson , Joe Henderson , Kenny Barron , Jerry Bergonzi , Walter Bishop Jr. , Paul Bley , Steve Grossman , Dave Liebman , Billy Higgins , Cedar Walton και άλλους , Αμερικανούς ή σημαντικούς Ιταλούς και Ευρωπαίους τζαζίστες με έναν κατάλογο που ξεκινάει το 1976. H Μιλανέζικη εταιρεία γιόρτασε το 2001 τα 25 χρόνια της με την κυκλοφορία ενός εορταστικού cd .Ο κατάλογος της σε cds έχει φτάσει τα 100 ενώ κανείς μπορεί να παραγγείλει και από την λίστα με τα περίπου 200 βινύλια της .Πρόεδρος και ακούραστος εργάτης της ο εξηνταπεντάχρονος Signore Veschi που αγάπησε από μικρός την τζαζ ανακαλύπτοντας την σε δίσκους από την συλλογή του δασκάλου Γαλλικών του ενώ αργότερα καταπιάστηκε με το άλτο σαξόφωνο γοητευμένος από τους ήχους του bop .Ο Veschi δεν άργησε να γίνει οργανωτής και διακινητής των τζαζ πραγμάτων στο Μιλάνο ενώ παράλληλα ανέπτυξε και πολιτική δράση .Η Red σήμερα εκπροσωπείται στα δισκοπωλεία των περισσότερων χωρών σήμερα και στο site της μπορείτε να κάνετε online παραγγελίες http://www.redrec.net/
Principia Musica. The basic philosophy of RED Records, which has evolved through the years since its inception, is to create a catalog destined to last in time because of the quality of the music. Veschi and his associates accomplished this by carefully selecting music able to express a high artistic value and establish itself in time through that artistic value of music that elevates itself above the celebrity of the artists produced. RED Records further promotes high music quality by allowing the artists the utmost freedom in expressing themselves. RED producers are careful not to restrict the creative process. It is a provocative thought as to whether the three Bobby Watson RED releases could have been made in the U.S. A final factor in ensuring high quality jazz has been to identify and record new or under-recognized talent before the major labels notice them and lures them away with more lucrative contracts. While an artist’s association with RED might seem short the quality of the output is uniformly high.
Local Color. Another priority of RED Records is to document Italian jazz. Veschi has modeled his approach after that of the old Blue Note label, encouraging musicians to cooperate closely among themselves and to support one another as leaders. The RED catalogue provides many examples of Italian jazz: Massimo Urbani, Piero Bassini, Carlo Atti, Piero Odorici, Salvatore Bonafede, Salvatore Tranchini and many others. RED Records is also strongly anchored to the local scene. The label is located in Milan, where it carries out its activity. Veschi contends that he does not care about being the number-one Jazz label in the world, because this would not be possible in any case. His desire is to offer music of the highest quality that speaks for and sells itself. Considering the trend in sales (of catalog items and new releases), Veschi feels that the label’s sales targets have substantially been reached.
The Present Into The Future. Towards the end of 1992, Veschi retired from Olivetti where he had deliberately avoided a career which would result in less free time and thus less time to devote to his label. In that same year, a mail-order service was set up and has been very successful for the label. Other advances include improved technology resulting in better editing and production of recordings. Effective promotional activity focusing diffusing the catalog was set into motion through constant participation in recording products conventions, where RED Records gained a name for the artistic quality of its recordings. Additional promotional activities included support and advertising at Italian jazz festivals, book fairs and music shows. In 1998, the first issue of JazzNotice, RED Records music magazine, was published. 35,000 copies were printed and distributed in record shops, through mail order, and at the various festivals the label takes part in. These promotional efforts have been paying off. The past several years have seen RED Records increase its sales volume to the amazement of industry insiders and Italian jazz critics alike.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η τραγουδίστρια κόρη της Nina Simone , Simone κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της άλμπουμ “Simone on Simone” στην Koch.Το αφιέρωμα στην μεγάλη Nina εκτελείται από μεγάλη μπάντα με παραγωγό και ενορχηστρωτή τον Bob Belden.
H 23χρονη μπασίστρια και τραγουδίστρια Esperanza Spalding κερδίζει όλο και περισσότερη φήμη μετά την άμεση επιτυχία του ντεμπούτου άλμπουμ της “Esperanza” ενώ μόλις επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες από μία πολύ επιτυχημένη Ευρωπαϊκή περιοδεία με τον George Wein.
Νέο άλμπουμ από τον βρετανό σταρ Jamie Cullum σε παραγωγή του Greg Wells με χαρακτηριστικό την χρήση του αναπαραγόμενου κλασσικού μικρόφωνου Telefunken /Usa Fla M 250 E mics , του 1959 .
http://www.jamiecullum.com/
Η τετραμερής σουίτα γράφηκε από τον Ornette για το ντεμπούτο φίλμ του Conrad Rooks αλλά ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε ενώ και ο δίσκος παρέμεινε άγνωστος στις Ηνωμένες Πολιτείες.Ηχογραφήθηκε το 1965 με το τρίο του Coleman , τον Charles Moffett στα ντραμς και τον David Izenson στο μπάσο ενώ σταδιακά προστίθενται
ο Pharoah Sanders στο τενόρο σαξόφωνο και μία μεγάλη ορχήστρα με ενορχηστρωτή τον Joseph Tekula . Η επίδραση του τρίο στην ορχήστρα είναι εντυπωσιακή και το αποτέλεσμα φανταστικό .Ένας δίσκος που μας δείχνει το ορχηστρικό όραμα του Ornette Coleman και μας καθηλώνει με την ενέργεια του .
George Gruntz - Mental Curelty (Atavistic) 1960
Ένα από τα ελάχιστα εκτός avant garde cds που επανακυκλοφόρησαν στην σειρά του John Corbett , Unheard Music Series (Atavistic) , σειρά που παρουσιάζει χαμένα διαμάντια της τζαζ .Η μουσική του George Gruntz για αυτό το cd είναι από το soundtrack της Ελβετικής ταινίας του 1960 “Mental Cruelty” .Στο πιάνο ο Gruntz , στο σαξόφωνο ο Barney Willen στα ντραμς ο Kenny Clarke και δύο ακόμη άγνωστοι Γάλλοι (μπάσο και σαξόφωνο) .Το soundtrack κυκλοφόρησε σε 10ιντσο από την Decca αλλά όταν οι μουσικοί συνειδητοποίησαν ότι πληρώθηκαν για film soundtrack και όχι για ηχογραφημένο άλμπουμ μήνυσαν την εταιρεία , κέρδισαν το δικαστήριο και η Decca κατάστρεψε ότι βινύλια απέμειναν μετατρέποντας τα εναπομείναντα σε πραγματικά συλλεκτικά διαμάντια .Η μουσική είναι εξαιρετική στην ατμόσφαιρα των Γαλλικών τζαζ soundtracks της εποχής .Πρόκειται για την πρώτη δουλειά του Gruntz για κινηματογράφο , ένα εξαιρετικό ξεκίνημα.----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Underrated Jazz musicians : Freddie Redd
Underrated Jazz musicians : Freddie Redd
Και μόνο ακούγοντας κανείς την σούιτα “San Francisco Suite” αναγνωρίζει αυτόματα το πηγαίο ταλέντο , την μελωδική καλαισθησία και το υψηλό πνεύμα του Νεουρκέζου συνθέτη και μποπ πιανίστα Freddie Redd και αναρωτιέται γιατί δεν έχει ακούσει περισσότερα για αυτόν .Η καριέρα του υπήρξε επεισοδιακή καθώς σύντομοι περίοδοι αναγνώρισης και επιτυχίας ακολουθήθηκαν από μεγάλους περιόδους ύφεσης .Ο Freddie Redd είναι μουσικός με χαμηλό προφίλ και γενικά δεν κυνήγησε ποτέ την φήμη παραμένοντας ήσυχος στρατιώτης της τέχνης του .Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του υπήρξε η μουσική για το θεατρικό έργο του Jack Gelber , “the Connection”που έγινε ταινία το 1962 από τον Shirley Clarke , ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή των ηρωινομανών μουσικών της τζαζ.Η αρχική ιδέα του Gelber για το έργο ήταν να χρησιμοποιήσει αληθινούς μουσικούς στους ρόλους οι οποίοι θα αυτοσχεδίαζαν με τα όργανα τους πάνω σε μποπ φόρμες αλλά τελικά με την προτροπή του Freddie Redd αποφασίστηκε να γραφτεί συγκεκριμένη μουσική από τον πιανίστα .Το αποτέλεσμα δικαίωσε τον συνθέτη καθώς η εμπνευσμένη μουσική του προσέδωσε μία νέα δυναμική στο έργο .Ο ίδιος έπαιξε και παρουσίασε την σύνθεση του σε θεατρικές αποδόσεις στην Νέα Υόρκη και στην Ευρώπη , εμφανίστηκε στο φίλμ και ηχογράφησε την μουσική για την Blue Note στην πρώτη από τις τρεις εμφανίσεις του στην ιστορική αυτή εταιρεία .Η μουσική είτε δοσμένη μέσα από την θέαση του φίλμ είτε μόνη της στέκεται σε υψηλό επίπεδο με κινητήριο μοχλό την Charlie Parker αισθητική της , την μπλούζι ατμόσφαιρα και τα υπέροχα ανοίγματα της στον αυτοσχεδιασμό .Στο άλμπουμ το κουαρτέτο εκτός του Redd αποτελείται από τον Jackie McLean στο άλτο , τον Michael Mattos στο μπάσο και τον Larry Ritchie στα ντραμς .
Η καρίερα του Freddie Redd φυσικά ξεκινάει νωρίτερα από το “The Connection” , γύρω στις αρχές τις δεκαετίας του ’50 και μετά από μία τριετία στο στρατό όπου συνεργάζεται με τον ντράμερ Johnny Mills και αργότερα με τον Tiny Grimes ,τον Cootie Williams , τον Oscar Pettiford και τους Jive Bombers .Γενικά εμφανίστηκε σε αρκετά jazz αλλά και πρώιμα Rhythm & Blues σχήματα ηχογραφώντας το ντεμπούτο στην Prestige το 1955 .Εμφανίστηκε και σε ηχογραφήσεις του Gene Ammons και του Art Farmer ενώ περιόδευσε και στην Σουηδία το 1956 με την Ernstine Anderson και τον Rolf Ericson .Με την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες , ο Redd έμεινε για μία περίοδο στο San Francisco όπου εργάστηκε ως πιανίστας του Bop City και ηχογράφησε για την Riverside.Ο Redd επέστρεψε στην Ευρώπη όπου εργάστηκε περιστασιακά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία .Το 1974 μετακόμισε στο Los Angeles αλλά παρά τα υπέροχα άλμπουμ που έγραψε για εταιρίες όπως η Interplay ,η Uptown , η Triloka και η Milestone στις δεκαετίες του 70, του 80 και του 90 παρέμεινε στην αφάνεια και συνεχίζει να παίζει χωρίς να κερδίζει την φήμη που του αξίζει .
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------jazz thinkOrnette Coleman: "In music you have something called sound, you have speed, you have timbre, you have harmonics, and you have, more or less, the resolutions. In most music, people that play what I call mostly standard music, they only use one dimension, which means the note and the time. Whereas like say I'm having this conversation with you now. I'm talking, but I'm thinking, feeling, smelling, and moving. Yet I'm concentrating on what you're saying. So that means there's more things going on in the body than just the present thing that the person's got you doing. I'm doing more than just talking to you. And the same with you.To me, human existence exists on a multiple level, not just on a two-dimensional level, not just having to be identified with what you do and what you say. Those things are the results of what people see and hear that you do. But the human beings themselves are living on a multiple level. That's how I have always wanted musicians to play with me: on a multiple level. I don't want them to follow me. I want them to follow themself, but to be with me. "
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Label of the Month : RED RECORDS
"Red Records is the Blue Note of Europe"(Joe Henderson)
Η Red Records είναι μία μικρή ανεξάρτητη Ιταλική εταιρεία με status όμως μεγάλου label καθώς στον κατάλογο της έχει μουσικούς όπως οι Bobby Watson , Joe Henderson , Kenny Barron , Jerry Bergonzi , Walter Bishop Jr. , Paul Bley , Steve Grossman , Dave Liebman , Billy Higgins , Cedar Walton και άλλους , Αμερικανούς ή σημαντικούς Ιταλούς και Ευρωπαίους τζαζίστες με έναν κατάλογο που ξεκινάει το 1976. H Μιλανέζικη εταιρεία γιόρτασε το 2001 τα 25 χρόνια της με την κυκλοφορία ενός εορταστικού cd .Ο κατάλογος της σε cds έχει φτάσει τα 100 ενώ κανείς μπορεί να παραγγείλει και από την λίστα με τα περίπου 200 βινύλια της .Πρόεδρος και ακούραστος εργάτης της ο εξηνταπεντάχρονος Signore Veschi που αγάπησε από μικρός την τζαζ ανακαλύπτοντας την σε δίσκους από την συλλογή του δασκάλου Γαλλικών του ενώ αργότερα καταπιάστηκε με το άλτο σαξόφωνο γοητευμένος από τους ήχους του bop .Ο Veschi δεν άργησε να γίνει οργανωτής και διακινητής των τζαζ πραγμάτων στο Μιλάνο ενώ παράλληλα ανέπτυξε και πολιτική δράση .Η Red σήμερα εκπροσωπείται στα δισκοπωλεία των περισσότερων χωρών σήμερα και στο site της μπορείτε να κάνετε online παραγγελίες http://www.redrec.net/Principia Musica. The basic philosophy of RED Records, which has evolved through the years since its inception, is to create a catalog destined to last in time because of the quality of the music. Veschi and his associates accomplished this by carefully selecting music able to express a high artistic value and establish itself in time through that artistic value of music that elevates itself above the celebrity of the artists produced. RED Records further promotes high music quality by allowing the artists the utmost freedom in expressing themselves. RED producers are careful not to restrict the creative process. It is a provocative thought as to whether the three Bobby Watson RED releases could have been made in the U.S. A final factor in ensuring high quality jazz has been to identify and record new or under-recognized talent before the major labels notice them and lures them away with more lucrative contracts. While an artist’s association with RED might seem short the quality of the output is uniformly high.
Local Color. Another priority of RED Records is to document Italian jazz. Veschi has modeled his approach after that of the old Blue Note label, encouraging musicians to cooperate closely among themselves and to support one another as leaders. The RED catalogue provides many examples of Italian jazz: Massimo Urbani, Piero Bassini, Carlo Atti, Piero Odorici, Salvatore Bonafede, Salvatore Tranchini and many others. RED Records is also strongly anchored to the local scene. The label is located in Milan, where it carries out its activity. Veschi contends that he does not care about being the number-one Jazz label in the world, because this would not be possible in any case. His desire is to offer music of the highest quality that speaks for and sells itself. Considering the trend in sales (of catalog items and new releases), Veschi feels that the label’s sales targets have substantially been reached.
The Present Into The Future. Towards the end of 1992, Veschi retired from Olivetti where he had deliberately avoided a career which would result in less free time and thus less time to devote to his label. In that same year, a mail-order service was set up and has been very successful for the label. Other advances include improved technology resulting in better editing and production of recordings. Effective promotional activity focusing diffusing the catalog was set into motion through constant participation in recording products conventions, where RED Records gained a name for the artistic quality of its recordings. Additional promotional activities included support and advertising at Italian jazz festivals, book fairs and music shows. In 1998, the first issue of JazzNotice, RED Records music magazine, was published. 35,000 copies were printed and distributed in record shops, through mail order, and at the various festivals the label takes part in. These promotional efforts have been paying off. The past several years have seen RED Records increase its sales volume to the amazement of industry insiders and Italian jazz critics alike.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jazznotes
Η τραγουδίστρια κόρη της Nina Simone , Simone κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της άλμπουμ “Simone on Simone” στην Koch.Το αφιέρωμα στην μεγάλη Nina εκτελείται από μεγάλη μπάντα με παραγωγό και ενορχηστρωτή τον Bob Belden.H 23χρονη μπασίστρια και τραγουδίστρια Esperanza Spalding κερδίζει όλο και περισσότερη φήμη μετά την άμεση επιτυχία του ντεμπούτου άλμπουμ της “Esperanza” ενώ μόλις επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες από μία πολύ επιτυχημένη Ευρωπαϊκή περιοδεία με τον George Wein. Νέο άλμπουμ από τον βρετανό σταρ Jamie Cullum σε παραγωγή του Greg Wells με χαρακτηριστικό την χρήση του αναπαραγόμενου κλασσικού μικρόφωνου Telefunken /Usa Fla M 250 E mics , του 1959 . http://www.jamiecullum.com/
Και τέλος στο νεανικό σήμερα jazznotes , ο Άγγλος σαξοφωνίστας και φλαουτίστας Finn Peters , νικητής του BBC Jazz Award για την καλύτερη μπάντα , κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του “Butterflies” σε συνέχεια του πολύ πετυχημένου “Su-Ling” του 2007.http://www.myspace.com/finnpeters
------------------------------------------------------------------------------------------------- Jazz Quiz
1) Art Blakey recorede a tune called "Justice" written by Thelonious Monk which is based on the changes to "Just You Just Me" .This Tune became better known under which title ?a.Misterioso b.Evidence c.Boo Boo's Birthday d.Ask Me Now
2) Kenny Dorham 's composition "Lotus Blossom" also goes by which title ?
a.K.D.'s Dilemma b.Asiatic Raes c.Windmill d.Dorham's Epitaph
3) Who has a new album entitled "City That Care Forgot?"
a.Branford Marsalis b.Harry Connick Jr. c.Dr.John d.The Neville Brothers
4) Sonny Rollins' composition "Duke of Iron" is dedicated to whom?
a.Duke Ellington b.Duke Pearson c.A singer from Trinidad d.John Wayne
5) "Jordu" was written for whom ?
a.Clifford Jordan b.Max Roach c.Sonny Rollins d.Duke Jordan
6) Which pianist has a new electronic album entitled "Blodd Music?"
a.Marilyn Crispell b.Jessica Williams c.Uri Caine d.Cecil Taylor
7)Which Jackie McLean album did Granhan Moncur III contribute on ?
a.One Step Beyond b.Vertigo c.Jacknife d.It's Time
8) Which Count Basie alumni is featured on Thelonious Monk's Prestige album "Monk"?
a.Sweets Edison b.Jo Jones c.Frank Foster d.Clark Terry
9) Carmell Jones played which instrument ?
a.Saxophone b.Trumpet c.Piano d.Bass
10) Who was the only trumpeter in Art Blakey's Jazz Messengers to play with 3 different players in the tenor sax chair ?
a.Lee Morgan b.Kenny Dorham c.Freddie Hubbard d.Wynton Marsalis
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Jazz Anecdotes
A young child says to his mother, “Mom, when I grow up I’d like to be a jazz musician.” She replies, “Well honey, you know you can’t do both.”
A young child says to his mother, “Mom, when I grow up I’d like to be a jazz musician.” She replies, “Well honey, you know you can’t do both.”
A jazz pianist dies and finds himself in heaven. He runs into an old friend and says “Bob, you made it too, that’s great.”
“Yeah, turns out God’s a big jazz fan. All of the cats are here, and every day is a non-stop jam session with a never-ending supply of wine, women and food. There’s just one drawback.”
“What’s that?”
“Well, God has a girlfriend, and she’s a singer.”
“Yeah, turns out God’s a big jazz fan. All of the cats are here, and every day is a non-stop jam session with a never-ending supply of wine, women and food. There’s just one drawback.”
“What’s that?”
“Well, God has a girlfriend, and she’s a singer.”
THINGS YOU’LL NEVER HEAR ON A MUSICIAN’S TOUR BUS…
15. God, what a kick playing all those old Glenn Miller stock arrangements14.. I love it when the trumpet players lay back like that…it makes playing drums so easy…13. Wow, everyone played perfectly in tune all night long, again12. The leader got all the tempos exactly right, again!11. Why is that cigarette shaped so funny?10. Should we go back for the drummer?9. Checkmate!8. Go roll ‘em down the aisle all you want. They’re only cymbals.7. So, I just walked her home, kissed her goodnight, and came back to the bus.6. No, the monitor mix was perfect. I just screwed up.5. Why is there porno in the VCR?4. Can you believe all the money we’re getting?3. Boy, I can’t wait till we get to Omaha!2. No thanks, I don’t want another beer.1. Ladies, I need to see some proof of age please.
WEAPONS OF MASS INTONATION:
25 oboes playing ANY note in unison1 soprano sax
25 oboes playing ANY note in unison1 soprano sax
5 piccolos playing above the staff
Most string sections
Alto Flutes of all brands
Ted Weems’ sax section playing “Heartaches” on cold clarinets
Most pianos in clubs and hotels
98% of band singersE-flat clarinets
Kenny G.
Brittany Spears scat singing Cherokee
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου