-
BOOKER ERVIN - TRUE ORIGINAL
Είχα στα χέρια μου τον δίσκο της Impulse! “Mingus Mingus Mingus”(1963) του Charles Mingus και ανέμενα να ακούσω το κομμάτι - αφιέρωμα στον Lester Young “Goodbye Pork Pie Hat” στην νέα του εκτέλεση ύστερα από την πρώτη του κυκλοφορία στο άλμπουμ “Mingus Ah Um” (Columbia-1959) ,αυτή την φορά με τενόρο σαξόφωνο όχι του John Handy αλλά του Booker Ervin και με νέο απλουστευτικό τίτλο “Theme For Lester Young”.H εμπειρία που βίωσα ήταν μοναδική .Ο Booker Ervin προερχόμενος από το Τέξας κατείχε τον αναπόφευκτο «μεγάλο» μπλούζι ήχο που χαρακτήριζε τους τεξανούς μάστερς .Το δικό του παίξιμο ξεχώριζε όμως για τα υπέροχα ανοίγματα του και τον μοναδικό τρόπο που «έκλαιγε».Στο σόλο του στο Theme For Lester Young εκφράζει όλη την αγωνία και την δημιουργική ένταση που πηγάζει από το κομμάτι ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα σε ακραία επίπεδα .Λίγοι μουσικοί κατείχαν την αμεσότητα και κυρίως την φυσικότητα του Ervin .Ο αντίκτυπος κάθε νότας που παίζει διακυβερνά την ψυχική μας διάθεση .Απλός - ποτέ δεν παίζει περιττές νότες - ξέρει να εναλλάσσει συναισθήματα , να διαμαρτύρεται , να θρηνεί παίζοντας με θαυμαστή ευλυγισία και απόλυτο έλεγχο.Μουσικές φράσεις πλεγμένες με μαεστρία , σεντόνια ήχου με την λογική του Coltrane αλλά με τον δικό του μοναδικό τρόπο , αναπτύξεις που κατέληγαν πάντα σε ένα γυαλισμένο ύψος .Αγκαθερός όπου χρειάζεται και μετά αβρός σαν μέλι παίζει της μελωδίες με ευθύτητα διατηρώντας ακέραιο τον ήχο σε κάθε στίγμα χρόνου .
To αρχικό όργανο του Booker ήταν το τρομπόνι το οποίο άφησε για το τενόρο σαξόφωνο όταν στρατεύτηκε στην αεροπορία μεταξύ 1950 και 1953.Σπούδασε μουσική στην Βοστόνη για δύο χρόνια και το 1956 έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο με την συμμετοχή σε μία ηχογράφηση με την R&B μπάντα του Ernie Fields.Φήμη όμως απέκτησε με την συμμετοχή του στο γκρουπ του Charles Mingus κατά την περίοδο 1956 – 1962 καθώς είχε την δυνατότητα να εκθέσει το παθιασμένο μοναδικό του παίξιμο δίπλα στον Eric Dolphy .Παράλληλα δούλευε με το κουαρτέτο του ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 60 συνεργάστηκε με τον Randy Weston .Μεταξύ 1964 και 66 έζησε στην Ευρώπη όπου και έφυγε νεότατος χτυπημένος από τον καρκίνο σε ηλικία 40 ετών .
Οι δίσκοι που ηχογράφησε στην Prestige μεταξύ 1963 και 1966, τα περίφημα books (The Freedom Book , The Song Book , The Blues Book ,The Space Book) είναι τέλεια δείγματα της hard bop αισθητικής .Το βασικό κουαρτέτο του με τους
Richard Davis μπάσο, Alan Dawson ντραμς και Jaki Byard πιάνο είναι ένα από τα δυναμικότερα σχήματα που ηχογραφήθηκαν ποτέ.Ο Booker Ervin υπήρξε μία αυθεντική φωνή της τζαζ και ποτέ κανείς δεν ήχησε όπως αυτός .Μια αληθινή αυθεντία.
Booker 'n' Brass unearthed - historical scores and parts surface in Denmark
A couple of weeks ago I was called in to sub with the Danish Radio Big Band. At one point my fellow trombonist Peter Jensen looked at me intently: "You knew Booker Ervin, right?" I admitted to that fact and that we had been friends for the last year and a half of his life. "Yes, I thought so", he said, "so I thought I'd tell you that Booker's original music for his Booker 'n' Brass recording has been found in the vaults of the Danish Radio recently and been put aside with other music that doesn't belong to the radio. I think you should take it, take care of it. Nobody knows what to do with it".Here I'll intersperse the historical aspects of Booker's and my friendship, short, but intense, as it was:In the spring of 1969 I was called in one morning early to sub with the Danish Radio Big Band. I hastened over there to be ready for the 9 am to 3 p.m. mixed rehearsal and recording session. In those days American soloists of the highest order guest-appeared with the band on a regular basis, so it was no surprise to find a soloist waiting in the wings. I rushed in, unpacked my horn to be ready for the downbeat (living very near the Radio I could be there in a flash). I asked another musician: “Who do we have today?” “Booker Ervin”, he said. I flipped, looked around, and there, in a corner, assembling his tenor, was Booker, easily recognizable, the big Texan with his Afro haircut and his Mexican moustache. My hero from the Mingus bands! There were still a few minutes left before the downbeat, so I rushed out in a frenzy, grabbed a phone and called my then girlfriend who was a great jazz photographer: “Get out of bed, grab your camera and get your butt over here in a jiffy! Booker is here!” A few minutes later she sneaked in as we were going through the first chart. She took some beautiful pictures, one of which turned up on ‘Lament for Booker’ (ENJA Records) some years later.Timid as I was in those days, I overcame my shyness and struck up a conversation with Booker at a break. He was so sweet and unassuming, belying his imposing appearance. As it was he stayed for a while, some days, in Copenhagen, playing at the Montmartre. We met several times, went for walks and struck up a friendship. When he learned I was coming to the States in September to study at Berklee in Boston on a Down Beat Scholarship he told me that when I came down to New York, I could stay with him, his wife Jane and the kids (Lynn and little Booker) at their apartment at East 13th Street and 3rd Avenue on the lower East Side, which I did, enjoying the incredible hospitality of the Ervins.Booker was ‘between gigs’ as he was recovering from an illness, eager to get back into the swing of things.
So money was not an object, it was virtually non-existing. But if they had some money, we'd eat. Suffice it to say that the family I never had, I got here. (Actually I had quite a large family in Denmark – but to me, and to them . . . we were strangers.) I'd call from Boston: “Hey Book, it's Al (that's what he called me, short for the Danish pronunciation of Erling) I'm coming down to NY next week.” “Very good, Al, just hit the buzzer when you get here, but watch out for the cat in a red T-shirt who hangs out on the corner, he's an addict and mean”.I'd hop on a non-stop bus to Port Authority, grab the subway, getting off around Union Square looking out for the mean cat on the corner, hit the buzzer and Booker would poke his head out the window inquiring, “That you, Al?” and throw down the key, wrapped in some tissue, to his 4th floor walk-up. The door would be slightly ajar, and I could hear the sound of the TV with a ball-game in progress. I knocked on the door, heard Booker's booming voice: “C’mon in, Al!” I stepped in, closing the door behind me. Booker was sitting in front of the TV with his beloved Bud in his hand, cast a glance at me over his shoulder, momentarily taking his mind off the game, “Sit down and relax, Al, Jane’s in the kitchen, she'll be here in a second” and his eyes went back to watching the ball-game. I put my trombone in a corner and sat down . . . and it felt like the weight of the world was lifted off my shoulders. I just sat there nothing expected of me except . . . being there. Never felt that relaxed or peaceful ever before. It was really like coming home, accepted, taken at face value. Just Al.
. . . . Erling KronerCopenhagen, November 28, 2006για να διαβάσετε όλο το άρθρο επισκεφτήτε :http://www.kronermusic.dk/
Selected Discography:1960 - Soulful Saxes (Affinity)
1960 - The Book Cooks (Bethlehem)
1960 - Cookin' (Savoy)
1961 - That's It (Candid)
1963 - Exultation! (Prestige)
1963 - Groovin' High (Prestige)
1963 - Freedom Book (Prestige)
1964 - The Song Book (Prestige)
1964 - The Blues Book (Prestige)1964 - The Space Book (Prestige)1965 - Setting The Pace (Prestige)
1965 - The Trance (Prestige)1965 - Lament For Booker Ervin (Prestige)1966 - Heavy! (Prestige)
1966 - Structurally Sound (Pacific Jazz) 1967 - Booker 'n' Bass (Pacific Jazz) 1968 - The In Between (Blue Note)
JAZZ PORTRAIT - BRUCE ESKOVITZ
"One of my goals with my students is to have them be able to improvise without accompaniment and have the structure and form of the tune clearly known and cleanly executed." - Bruce Eskovitz
Δύο παράγοντες που μπορούν να στερήσουν παγκόσμια φήμη , παρά την αξία του, από έναν αμερικανό τζαζ μουσικό ,τότε ή τώρα , είναι να δραστηριοποιείται στην δυτική ακτή αντί της ανατολικής και να είναι περισσότερο αφοσιωμένος στην πανεπιστημιακή του καριέρα πάρα στις ηχογραφήσεις .Οι παράγοντες αυτοί επηρεάζουν την φήμη του Dr Bruce Eskovitz , ενός από τους καλύτερους τζαζ σαξοφωνίστες των τελευταίων δεκαετιών .Ο Bruce δραστηριοποιείται στο Culver City της Καλιφόρνιας και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πέμπτο του άλμπουμ με την εννεαμελή ορχήστρα του (Bruce Escovitz Jazz Orchestra) , με τον τίτλο “Regions” .Στον δίσκο αυτό συμμετέχουν εξαιρετικοί μουσικοί του Los Angeles σε ένα σετ με κυρίως συνθέσεις του Escovitz , ένα αμάγαλμα από όλα τα όμορφα στοιχεία της τζαζ : latin ,bop,swing ,waltz,blues,gospel, big band.Από την εναρκτήρια σάμπα “Βreakthrough” μέχρι το «γκοσπελικό» “One Last Time” η μπάντα παίζει με μία εσωτερική δύναμη κλιμακώνοντας αριστουργηματικά την ενέργεια της διατηρώντας την ευελιξία του σχήματος που μπορεί και φέρεται άλλοτε σαν big band και άλλοτε σαν μικρό σχήμα .Και όλα υπό την καθοδήγηση του μαέστρου Bruce που εκτός του τενόρου παίζει σοπράνο και φλάουτο πάντα με την ίδια αυθεντικότητα και τον έλλογο δυναμισμό του .
Ο Bruce Eskovitz έχει ηχογραφήσει άλλα 4 εξαιρετικά άλμπουμ (ένα ακόμη με την ορχήστρα του ) με πιο πετυχημένο το αφιέρωμα στον μέντορα του Sonny Rollins,“One For Newk “ (βλέπε παρακάτω στήλη “Moments Notice”).
Από πολύ μικρός γοητεύτηκε με τον ήχο του τενόρου σαξόφωνου και αφοσιώθηκε στην σπουδή του με αποτέλεσμα στα 13 του χρόνια να ξεκινήσει να παίζει επαγγελματικά .Σε ηλικία 20 ετών συνέθεσε μουσική για το τηλεοπτικό σόου The Mery Griffin Show ενώ παράλληλα εξερευνούσε τον ήχο των ειδώλων του , του Getz , του Coltrane και του Rollins . Στην πορεία κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο σεβάσμιους μουσικούς της Δυτικής ακτής ενώ εκτός του τενόρου παίζει άλτο και σοπράνο σαξόφωνο καθώς και φλάουτο και κλαρινέτο .
Ο Dr Bruce είναι διευθυντής του μουσικού προγράμματος στο περίφημο Windward School του Los Angeles ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας όπου και διεύθυνε το πρόγραμμα του jazz μουσικού συνόλου , ενώ δίδασκε θεωρεία της jazz , σαξόφωνο και αυτοσχεδιασμό .Επίσης τηρεί και επίτιμο μέλος του Crossroads School για τις Τέχνες και τις Επιστήμες στην Santa Monica .
http://www.bruceeskovitz.com/
-------------------------------------------------------------------------------------------------
EUROPEAN MUSICIANS : SOTIRIS TATSIS (Athens Greece)
Ο τενόρος σαξοφωνίστας και συνθέτης Σωτήρης Τάτσης είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους και ενεργούς νέους groovy μουσικούς της χώρας μας .Με εμφανίσεις σε διεθνή φεστιβάλ με τους Blues Bug και σημαντική παρουσία στα Ελληνικά δρώμενα είναι έτοιμος για νέα βήματα στην καριέρα του ύστερα και από την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ “First Step” που κυκλοφορεί από την Eros Music.
GROOVY STEPS - Sotiris Interviewed
E- Σωτήρη πές μας για το καινούργιο σου Paul Mauriat σαξόφωνο.
Α-Το σαξόφωνο Paul Mauriat είναι ένα νέο sax με εκλεκτή ποιότητα κατασκευής .Εξαιρετικός ήχος !Πολύ καλή τονικότητα !Και ωραία εμφάνιση ! Ο τύπος είναι το P MAURIAT 66R.
Ε-Πρόσφατα ο κόσμος της jazz και γενικότερα η μουσική έχασε έναν από τους σημαντικότερους σαξοφωνίστες όλων των εποχών , τον Michael Brecker , έναν μουσικό που επηρέασε καίρια τις νεότερες γενιές τενόρων .Τι σημαίνει για σένα το όνομα Michael Brecker?
A- O Michael Brecker για μένα ήταν και είναι ο άνθρωπος που με επηρέασε πάρα πολύ με την τεχνική του .Τον ξεχωριστό ήχο του .Καθαρές νότες σε πολύ μεγάλο εύρος .Για μένα το ξανατονίζω ήταν και είναι ο δάσκαλος μου .
Ε-Ο Michael σε μία συνέντευξη του αναφέρει "Δεν μπορώ να χωρίσω τον ήχο μου από την άρθρωση και την φρασεολογία μου - όλα συνδέοντα".Ποιά στοιχεία πρέπει να έχει ένας σαξοφωνίστας για να πετύχει τον προσωπικό του ήχο?
Α-Για τον προσωπικό του ήχο ένας σαξοφωνίστας πρέπει να έχει καταλήξει από τα ακούσματα που έχει ποιός ήχος του αρέσει.Παράδειγμα πρέπει να βρει ποιό επιστόμιο , ένα καλό όργανο και τι καλάμια θα χρησιμοποιεί ώστε να βρει τον κατάληλο συνδυασμό .Εγώ έχω το αυθεντικό χειροποίητο επιστόμιο M.B.II (Michael Brecker) και καλάμια Rico plasticover 3/5 που είναι κοντά στον M.Brecker.Στο τέλος κάθε live με ευχαριστεί πάρα πολύ όταν έρχονται φίλοι και μου λένε ότι ο ήχος μου έχει άρωμα από M.Brecker.
Ε-Το πρώτο σου jazz-funk προσωπικό cd κυκλοφορεί από την Eros με τίτλο "First Step" .Πόσο δύσκολο ήταν αυτό το πρώτο βήμα και πως αισθάνθηκες ως leader ενός project σαν και αυτού ?
A-Δεν ήταν δύσκολο γιατί πίστεψε σε μένα ένας πολύ καλός φίλος ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ .Και έπρεπε να ανταποδώσω.Και από ότι συζητήσαμε πρόσφατα , όλα πήγαν πολύ καλά .Αισθάνθηκα όμορφα γιατί ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα.Επίσης και η χορηγία Southern Comfort.Συνεργαστήκαμε στα πετυχημένα Fat Thuesday Party, σε όλη την Ελλάδα.Θέλω να τους ευχαριστήσω πάρα πολύ γιατί ξεκίνησε για μία εμφάνιση και έγιναν περίπου είκοσι πέντε μέσα σε έναν χρόνο .Έτσι όταν το πρότινα με στήριξαν με μεγάλη τους χαρά.
Ε-Πόσο ευεργετική είναι σήμερα η δυνατότητα να παρουσιάσει κανείς την μουσική του και να επικοινωνήσει μέσω φορμών όπως το My Space?
Α-Είναι μια πάρα πολύ καλή ιδέα και πάρα πολύ καλή διαφήμιση για την δουλειά σου .Και δεν κοστίζει τίποτα.
Ε-Πως βλέπεις την Ελληνική μουσική πραγματικότητα?
Α-Ποιό παλιά έμενε και κάτι σε ότι αφορά τα κομμάτια .Σήμερα δεν μένει κάτι παρά μόνο 2 ή 3 εβδομάδες.
Ε-Μία μοναδική στιγμή στην καριέρα σου ήταν και το jamming στην σκηνή με τον θρύλο της τρομπέτας Arturo Sandoval .Μίλησε μας για αυτήν την εμπειρία .
Α-Δεν θέλω να φανεί ότι την έχω ψωνίσει και όλα αυτά .Απλά δεν πίστευε ότι ήμουν Έλληνας.
Ε-Με ποιούς μουσικούς ονειρεύεσαι να παίξεις στην σκηνή ?
Α- Οπωσδήποτε θα ήθελα με τους Michale Brecker , Kirk Whalum και Maceo Parker .
Ε-Την Μύκονο την έχεις επισκεφτεί αρκετές φορές για εμφανίσεις.Πιστεύεις ότι έχει τα φόντα να δημιουργήσει ένα τζαζ φέστιβαλ με διεθνές ενδιαφέρον?
A-Ναι έχει τα φόντα και ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο και με τους κατάληλους χορηγούς θα είναι κάτι πρωτότυπο και διαφορετικό .
Ε-Πες μου για τα μελλοντικά σου σχέδια
Α- α) Καθημερινή εξάσκηση για να είμαι σε πολύ καλή φόρμα.Να βελτιώσω τον ήχο μου ώστε να με χαρακτηρίζει πλήρως . β) Περισσότερα live για να αποκτήσω εμπειρίες και να βελτιώσω την τεχνική μου .
1.Sotiri, tell us about your new Paul Mauriat saxophone.
The P. Mauriat saxophone is a new sax of exceptional quality/ manufacture. It has
exceptional sound, very good tone, and a nice appearance. The type is the
P Mauriat 66R.
2.Recently the world of jazz, and of music in general, lost one of the most important
saxophone players of all time. Michael Brecker was a musician that vitally influenced
younger generations of tenors. What does the name Michael Brecker mean to you?
Michael Brecker was, and still is, the person who most influenced me
with his technique. His exceptional sound! Clear clean notes! A great range!???
I must repeat that he is my master/teacher.
3.In one of his interviews Michael states, “I cannot separate my sound from my articulation
and phraseology-everything is connected. What elements must a saxophone player have in
order to succeed in creating his personal and representative sound?
For his personal sound a sax player must decide which sound he prefers from his
listening experiences. For example, he must decide on a mouthpiece; choose a good
instrument; choose the proper reeds… all this in order to find the optimum combination.
For example, I have the original M.B.II (Michael Brecker) handmade mouthpiece and
Rico plasticover 3/5 reeds, which are similar to M.Brecker. It pleases me immensely
When at the end of every live performance friends and audience members come up to
Me and tell me that my music has a M. Brecker quality.
4.Your first personal jazz-funk CD has been released by Eros with the title “First Step”.
How difficult was this first step and how did you feel as the leader of such a project?
It wasn’t difficult because a very good friend, Giannis Zouganelis, believed in me
very much. And I had to live up to it! In a recent discussion I learned that
everything went very well. I felt wonderful because a dream became reality. I must
also mention the Southern Comfort sponsorship. We had worked together on the
successful Fat Tuesday Party throughout Greece. I want to thank them very much
because it began just as one appearance and it turned into approximately twenty-five
throughout the year. When I suggested it they gladly supported me!
5.How beneficial is the ability we have these days to present work and to communicate on
forums such as MySpace?
It is a very good idea and very good advertising for one’s work. And it doesn’t cost
a thing.
6. How do you feel about the Greek music scene?
In the past the pieces had a more lasting quality. These days nothing has staying power
for more than two or three weeks.
7. A singular moment in your career was jamming on scene with trumpet legend Arturo
Sandoval. Tell us about that experience.
I don’t want to appear full of myself but he simply didn’t believe I was Greek.
8. With which musicians do you dream of performing?
I would definitely have to say M. Brecker, Kirk Whalum, and Maceo Parker.
9. You have visited Mykonos many times for performances. Do you believe that it would
feasible to create a jazz festival of international interest on Mykonos?
Yes. During the summer season it is definitely possible to set up such a festival,
especially with the suitable sponsors. It would be both different and original.
10. Tell me about your future plans .
Well, I intend to practice daily in order to be in good form and to improve my sound
so that it characterizes me completely. Also to have more live performances in order
to gain experience and improve my technique.
Για περισσότερες πληροφορίες και ηχητικά αποσπάσματα της δουλειάς του Σωτήρη επισκεφτήτε τον δικτυακό του τόπο www.myspace.com/sotiristatsis
-------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------------------- 
JAZZNOTES
* Τον περασμένο Δεκέμβριο έφυγε από την ζωή μία σπάνια προσωπικότητα του χώρου της τζαζ .Ο άλτο σαξοφωνίστας Frank Morgan υπήρξε ένα δείγμα ισχυρής θέλησης καθώς κατάφερε ύστερα από διακοπή 30 ετών λόγω των ναρκωτικών με συνεχείς φυλακίσεις να επιστρέψει για μία δεύτερη ολοκληρωμένη και πλήρως δημιουργική καριέρα .Η πρώτη παρουσία του στα τζαζ πράγματα υπήρξε η περίοδος 1947 – 1955 όπου ήταν ενεργό μέλος της bop σκηνής και ηχογράφησε με τον Teddy Charles και τον Kenny Clarke και η δεύτερη ξεκίνησε το 1985 με μία σειρά εξαιρετικών δίσκων με τελευταίο το “Night in the Life: Live at the Jazz Station” του 2007.
*Νέο ανανεωμένο site στην μνήμη του Makanda Ken McIntyre από τον οργανισμό CAAMO .Στις σελίδες του μπορείτε να κατεβάσετε mp3s , να παρακολουθήσετε video με ομιλίες και εμφανίσεις του σημαντικού δασκάλου και να εκτυπώσετε παρτιτούρες με τα έργα του .www.mkmjazz.com.
* "From The Heart" λέγεται το νέο άλμπουμ του άλτο σαξοφωνίστα Bobby Watson στην Palmetto .Συνεχίζοντας την παράδοση των jazz messengers με το σχήμα του Live & Learn ο Bobby ως μέντορας και στυλοβάτης της τζαζ ιστορίας διασταυρώνει παλιούς και νέους μουσικούς σε μία συνεχή δημιουργική πορεία .www.palmetto-records.net * O βιμπραφωνίστας Joe Locke προσφέρει μια φρέσκια οπτική στην μουσική του Henry Mancini σε ένα πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχουν ο πιανίστας Geoffrey Keezer , ο μπασίστας George Mraz , ο ντράμερ Clarence Penn και ο τραγουδιστής Kenny Washington .www.joelocke.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------
NEW & NOTEWORTHING
Piers Lawrence Quartet - Stolen Moments
Ο Νεοϋορκέζος Piers Lawrence είναι ένας αξιόλογος και πολλά υποσχόμενος κιθαρίστας .Το “Stolen Moments” είναι η παρθενική του δισκογραφική εμφάνιση στον χώρο της mainstream τζαζ , μία υπέροχη προσπάθεια που μας προδιαθέτει θετικά για την μελλοντική του εξέλιξη .
Το άλμπουμ περιέχει 8 λαμπρές επιλογές από στάνταρτ και αυθεντικές συνθέσεις διατηρώντας τον παραδοσιακό και κατά την γνώμη μου ιδανικό συνολικό χρόνο των περίπου 40 λεπτών μουσικής .Η μελωδική κιθάρα του Piers και το ζεστό πιάνο του Chuk Fowler διαλογίζονται και αλληλοσυμπληρώνονται με την υποστήριξη ενός σταθερού ,οικονόμου και εύηχου ρυθμικού μέρους που το αποτελούν ο μπασίστας Jim Hankins και ο ντράμερ Sir Earl Grice .Το δυναμικό εναρκτήριο Pent Up House του Sonny Rollins το ακολουθεί η υπέροχη αέρινη σάμπα Samba Christina (σύνθεση του Lawrence αφιερωμένη στην Ελληνοαμερικάνα γυναίκα του ) όπου το γεμάτο ψυχή και κίνηση παίξιμο του Piers κυλάει γλυκά μέχρι να δώσει την ευκαιρία για ένα κομψό σόλο ντραμς πριν τον θεματικό επίλογο . Το κλασσικό της Impulse! περιόδου , Stolen Moments του Oliver Nelson όπου δίνει και τον τίτλο του στο cd διατηρεί από το κουαρτέτο την βαθειά , μπλούζι αίσθηση του ενώ θαυμαστή δουλειά στο μπάσο έχουμε από τον Jim Hankins .Μετά το βαρύ Stolen Moments μας δίνει ανάλαφρες groovy ανάσες το Everytime του Lawrence με τον κιθαρίστα να μας αφηγείτε με σαφήνεια και μελωδική καθαρότητα την ιστορία του .Στο πέμπτο κομμάτι το Donna Lee του Charlie Parker το κουαρτέτο παίζει bop με εξαιρετική ρυθμική δράση και βαθύ συναίσθημα .Ακολουθεί η γλυκιά μπαλάντα Dimanche με τον ουσιώδη διάλογο κιθάρας πιάνου ,μία από τις λαμπρότερες στιγμές του δίσκου .Το άλμπουμ ολοκληρώνουν το χυμώδες σουινγκάτο Secret Love και το Reza του Jaco Pastorius .Το κουαρτέτο του Piers Lawrence υπόσχεται πολλά με αυτό το άλμπουμ , ένα ντεμπούτο όπου ο κιθαρίστας με μία καριέρα σε διάφορα μουσικά είδη εκφράζει την μεγάλη και κύρια αγάπη του για την jazz.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
UNDERRATED JAZZ MUSICIANS - IKE QUEBEC
Η Τζαζ όπως και όλες οι μεγάλες Τέχνες έχει να παρουσιάσει έναν μικρό σχετικά αριθμό πρωτοπόρων μαστόρων και έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό εξαιρετικών εργατών που στην σκιά των γιγάντων στέκονται ως μεμονωμένες αξίες εκτελώντας με την δική τους εκφραστική δύναμη το έργο των μεγάλων .Τέτοιοι καλοί εργάτες οδήγησαν και εξάπλωσαν την τζαζ όλα αυτά τα χρόνια .Ο Ike Quebec υπήρξε ένας σπουδαίος τεχνίτης που με το μεγάλο τόνο του , το εκφραστικό στυλ του , την βαθιά αίσθηση του σουίνγκ , την γνώση της παράδοσης αλλά και το ανοιχτό αυτί σε κάθε τι νέο και ενδιαφέρον καταγράφηκε ως ένας από τους πιο αυθεντικούς και δεητικούς σάιντμεν της ιστορίας της τζαζ .Επηρεασμένος από το βάθος του ήχου των Ben Webster και Coleman Hawkins στράφηκε στο σαξόφωνο καθώς αρχικά ξεκίνησε την καριέρα του ως πιανίστας .Γεννημένος στο 1918 στο Νewark του New Jersey μεγάλωσε με την ιδέα της μουσικής ταυτισμένη με την προσωπικότητα του .Από το σουίνγκ στο μπι μποπ και συμμετοχές στις μπάντες του Cab Calloway , Kenny Clarke, Benny Carter και Roy Eldridge και τις ηχογραφήσεις στην Blue Note μεταξύ 1944 και 1946 ενώ έπαιξε και τον ρόλο του A& R για την Blue Note , όντας υπεύθυνος για τις ιστορικές υπογραφές των Monk και Powell στην εταιρεία . Η ζωηρή παρουσία του διακόπηκε λόγω της εξάρτησης του από τα ναρκωτικά με αποτέλεσμα στην διάρκεια της δεκαετίας του 50 , δεκαετία σημαντικότατη για την ανάδειξη της μοντέρνας τζαζ , να μείνει μακριά από τις ηχογραφήσεις .Έκανε την δραματική επιστροφή του στις αρχές της δεκαετίας του 60 στην Blue Note όπου ηχογράφησε ως σάιντμαν ή λήντερ ενώ συνεχίστηκε και ο ρόλος του ως κυνηγός ταλέντων . Αυτός παρότρυνε την Blue Note να εντάξει στον κατάλογο της τους Dexter Gordon , Leo Parker , Don Wilkerson και Fred Jackson .Και χαρακτηρίσαμε την επιστροφή αυτή δραματική καθώς διακόπηκε σύντομα και άδοξα τον Ιανουάριο του 1963 καθώς ο Ike Quebec έφυγε από την ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο του πνεύμονα.Το όνομα του έμεινε ξεχασμένο όλα αυτά τα χρόνια - ευτυχώς όμως εντάχτηκε στις επανακυκλοφορίες της Blue Note και έτσι σημαντικά αλμπουμς όπως το Blue And Sentimental (1961) με τους Grant Green , Paul Chambers και Philly Joe Joneς το Heavy Soul με τους Freddie Roach , Μilt Hinton και Al Harewood ή το Soul Samba που ήταν και η τελευταία του δουλειά βγήκαν ξανά στην επιφάνεια ώστε η νέα γενιά να απολαύσει έναν θαυμάσιο μουσικό .
Selected Discography :1959 - From Hackensack to Englewood Cliffs (Blue Note)
1961 - Heavy Soul (Blue Note)
1961 - It Might As Well Be Spring (Blue Note)
1962 - Easy Living (Blue Note)
1962 - Soul Samba (Blue Note)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
JAZZ LABEL OF THE MONTH :BLUE CANOE RECORDS
Σε ένα λιτό site όπου κυριαρχεί το μπλε , το γκρι και το χρυσαφένιο κίτρινο αναπτύσσεται ο πολύ ενδιαφέρον κατάλογος της εταιρείας blue canoe .Η μουσική διακινείται σε digital μορφή ενώ η εταιρεία αυτοπροσδιορίζεται ως το πρώτο jazz digital label. Οι μουσικές επιλογές είναι πληθωρικές , από το punk jazz του Megaphone Man τρίο , το world-fusion του Τυνήσιου κιθαρίστα Nabil Khemir έως το straight ahead του τρομπετίστα Thomas Neflin και το σουίνγκ της μεγάλης μπάντας Knoxville Jazz Orchestra .Νέοι ταλαντούχοι καλλιτέχνες με προοπτική και σε ένα ψηφιακό παρόν και μέλλον.
5 επιλογές κάθε μήνα από την τζαζ δισκογραφία .Στιγμές από την παλιά ή πρόσφατη Ιστορία που χρήζουν προσοχής .
Hampton Hawes - The Green Leaves Of Summer (Contemporary) 1964
Ηχογραφημένο τον Φεβρουάριου του 1964 ,το “The Green Leaves Of Summer” είναι το πρώτο άλμπουμ του Hampton Hawes ύστερα από την αποφυλάκιση του και τον βρίσκει σε εξαιρετική φόρμα δίνοντας ρεσιτάλ σουίνγκ αλλά και ανοίγοντας νέους αισθητικούς δρόμους μέσω της bop γλώσσας του.Μαζί του ντεμπούτο στην δισκογραφία κάνει ο ντράμερ Steve Ellington ενώ μπάσο παίζει ο Monk Montgomery , νεότερος αδερφός του Wes.Ένα από αξιόλογο δείγμα ενός εξαίρετου πιανίστα . ------------------------------------------------------------------------
Duke Jordan - Flight To Jordan (Blue Note) 1960
Ο Duke Jordan ηχογράφησε στην Blue Note ως sideman το 1955 με τον Julius Watkins , το 1958 με τον Kenny Burrell , το 1960 με τον Tina Brooks και τον Dizzy Reece και για μία και μοναδική φορά ως leader το 1960 τον δίσκο “Flight to Jordan”,έναν δίσκο που εκτός του “I Should Care” αποτελείται από δικές του συνθέσεις .Και μπορεί ο δίσκος αυτός να μην μας έδωσε κάποιο κομμάτι στάνταρντ τύπου “Jordu” , είναι όμως γεμάτος από εξαιρετικές μελωδίες και εκφραστική πληθωρικότητα .Ένα από τα ωραιότερα δείγματα μιας «ήσυχης» και ποιοτικής καριέρας . --------------------------------------
Booker Ervin & Pony Poindexter - Gumbo ! (Prestige) 1963 -1964
Στο άλμπουμ αυτό συνευρίσκονται δύο μεγάλοι σαξοφωνίστες που άξιζαν μεγαλύτερης ιστορικής καταξίωσης .Ο τενόρος Booker Ervin και ο άλτο & σοπράνο Pony Poindexter μας προσφέρουν ένα υπέροχο , αξιομνημόνευτο σετ με συνθέσεις του Pony αφιερωμένες στην γενέτειρα του Crescent City .H cd έκδοση συμπληρώνεται και με τέσσερα έως τότε ανέκδοτα κομμάτια από το 1964 με το τρίο Booker Ervin , Jerry Thomas (ντραμς) και το εκπληκτικό Hammond B3 του Larry Young .Ένα εμπνευσμένο διαχρονικό δείγμα straight ahead jazz .
-----------------------------------
Bruce Eskovitz - One For Newk (Koch Jazz) 1993
Ίσως ο καλύτερος δίσκος αφιερωμένος στην μουσική του Sonny Rollins .Ο Bruce Eskovitz με τον δικό του παχύ τόνο και το απαράμιλλο σουίνγκ του χωρίς να μιμείται τον Newk μας οδηγεί σε ένα ενεργειακό σετ όπου κάθε φίλος του be-bop θα εκστασιαστεί .Ισχυρή βοήθεια στο έργο του ο Bruce δέχεται από τους εκπληκτικούς Bill Mays στο πιάνο , Charlie Shoemake στο βιμπράφωνο , τον Ray Drummond στο μπάσο και τον Larance Marable στα ντραμς ενώ για ένα παθιασμένο “Tenor Madness” στρατολογήθηκε και ο Ernie Watts.Αναγκαίο cd για την δισκοθήκη σας.
----------------------------------------------.
Bobby Hutcherson - Solo / Quartet (Contemporary) 1981
Στο δεύτερο μέρος του δίσκου αυτού ακούμε ένα έξοχο κουαρτέτο που εκτός του leader Hutcherson το αποτελούν βαριά ονόματα – ο McCoy Tyner στο πιάνο , ο μπασίστας Herbie Lewis και ο Billy Higgins στα ντραμς .Το πρώτο μέρος όμως του δίσκου είναι αυτό που τον κάνει έναν από τους γοητευτικότερους και πιο ασυνήθιστους δίσκους της σύγχρονης jazz .Στο πρώτο μέρος ο Bobby παίζει σόλο με διάφορα όργανα όπως βιμπράφωνο , μαρίμπα , ξυλόφωνο , καμπάνες και άλλα κάνοντας overdub .Το αποτέλεσμα είναι σπουδαίο καθώς οι εμπνευσμένες ιδέες ξεχειλίζουν παίζοντας ένα υπέροχο ενεργειακό παιχνίδι καταγράφοντας αξιομνημόνευτες μουσικές φράσεις .Μία δουλειά που ακούγεται ιδιαίτερα φρέσκια και ανόθευτη έως σήμερα.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
JAZZ THINK THINK THINK THINK JAZZ THINK THINK THINK JAZZ THINK THINK DO YOU THINK THINK THINK JAZZ DO YOU THING JAZZ
"For Me , jazz is one of the most poerful metaphors .I've ever found for living an extraordinary life , but that won't mean much to you unless you understand very clearly how I define the term .Jazz isn't just the music, it's the feeling the music gives you .That feeling is the result of an ability to recognize potential in simple things and ordinary situations , and then , through improvisation , conviction and skill , turn that potential into something remarkable.(A gifted jazz musician for example , can make a complex masterpiece out of a tune as simple as "Mary Had A Little Lamb.") Jazz is a state of mind in which possibilities for innovation and discovery are revealed to you , and you are able to rap into deep reserves of commitment and passion
Even though I've never played a note of music in my life , I think I know what jazz performers feel : They don't play from a formula or from any conventional wisdom : they take risks , they stretch , they explore , always looking for new opportunities , and always trusting their talents and their instincts to bring them home .I believe that life demands the same ability to trust and improvise .When a jazz artist launches a solo , he takes a frightening leap of faith .Every note , every phrase , every bit of color and texture he or she brings to the music is a risk that could backfire and make the player look like a fool .He could play himself into a corner .Worse , he could play himself out and find he had nothing to say .It's terrifying kind of free fall , but it's the only reason any real musician plays jazz - to find something new in music , to find something new in himself .And that is true in every one of our lives"._Bill Strickland
(Bill Strickland , an author , activist , community leader and McArthur Foundation "genius" , is the founder of Pittsburg nonprofit the Manchester Craftsmen's Guild and president and CEO of the Mancester Bidwell Corporation)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
1.His Final album called "Pilgrimage"
a. Frank Morgan b.Oscar Peterson c.Michael Brecker d.Miles Davis
2.Joe Zawinul's "Birdland" was actually a dedication to whom?a. Charlie Parker b.Duke Ellington c.Cannonball Adderley d.Dizzy Gillespie
3.In California there is a church with his name
a. Chet Baker b.Benny Goodman c.John Coltrane d.Alber Ayler
4.Shirley Scott was maried with the saxophone titan ...a.Sonny Rollins b.Joe Henderson c.Houston Person d.Stanley Turrentine
5.Dupree Bolton was a ...
a.trumpet player b.saxophonist c.drummer d.arranger
6.Who wrote the tunes for Sonny Criss' album "Sonny's Dream (Birth Of The New Cool )"
a.Hampton Hawes b.Horace Tapscott c.Benny Golson d.Gigi Gryce
7."Kind of Blue" was recorded in :
a.1956 b.1957 c.1959 d.1960
8.The three altos for the album "Four Altos" (Prestige 1957) were Phil Woods , Sahib Shihab , Gene Quill .Who was the fourth ?a.Frank Strozier b.Sonny Criss c.Jackie Mc Lean d.Hal Stein
9.Who composed the tune " La Sacre Supreme" a.Billy Strayhorn b.Duke Ellington c.John Coltrane d.George Gershwin
10.One of Jazz most tragically overlooked geniuses was Herbie Nichols .What was his instrument a.Guitar b.Tenor Saxophone c.Alto Saxophone d.Piano
-------------------------------------------------------------------------------------------------
JAZZ ANECDOTES- Q:What Does It Say On A Blues Singer's Tombstone?
- A: "Well...I Didn't Wake Up This Mornin'..."
-Q:What Is God's Favourite Chord ?
-A: G sus
-Q:Why is a Jazz critic like a eunuch in a harem?
-A:Because he is there every night , he sees people do it every night , but he can't do it himself .
-Q:What is the difference between Bebop players and Dixieland players ?
-A:Bebop players flatten their fifths , Dixieland players drink theirs .
-Q:Why do Singers never say anything bad about musicians?
-A:Because they're too busy talking about themselves.
-Q:What is the difference between a Singer and a Grand Piano?
-A:About a Semitone.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου